Rozważamy tutaj produkcję niezawodnej domowej ramy do technicznych okularów ochronnych do obróbki szkła (lampwork). Technologię można zastosować jako podstawę do produkcji opraw do brutalnych okularów motocyklowych lub w stylu steampunk. Cięcie dekoracyjne za pomocą wyrzynarki (biżuterii) i trawienie dekoracyjne. Okulary korekcyjne wymagają większej uwagi przy projektowaniu i produkcji, tworząc dla nich oprawki, możesz tylko uważnie przestudiować część teoretyczną i w pełni zrozumieć konsekwencje.
Do specjalnych filtrów ze szkła neodymowego o grubości 3 mm wymagane były okulary z ramą opisaną poniżej. Są to okulary ochronne do dmuchania szkła, chroniące oczy przed szkodliwym promieniowaniem i znacznie ułatwiające pracę. Ogólnie okulary neodymowe (Didim) ciekawa rzecz, w tej aplikacji ważne jest, aby -
Koszt gotowych okularów tego rodzaju jest dość wysoki, więc podjęto próbę zrobienia tego, co można samemu. Zakupiono dwa półfabrykaty - koła ø60 mm ze szkła neodymowego o grubości 3 mm.
Te okulary są znacznie grubsze i cięższe niż zwykłe soczewki okularowe; ryzykownie jest umieścić je w tanich miękkich oprawkach i drogich w sposób irracjonalny (łatwiej było kupić gotowe okulary).
Specjalne „spektakularne” drobiazgi do pracy zostały zabrane z plastikowej ramy za grosze z Ali Express. Tanie chińskie ramki z reguły mają charakter wyłącznie dekoracyjny - mają niewielki rozmiar, miękką kruchą plastikową ramkę i cienkie przezroczyste plastikowe „soczewki”.
Podczas mocowania okularów zastosowano zasadę - krawędzie szkła są przyklejone folią miedzianą (krawędzie szkła są zamknięte w profilu w kształcie litery C) i są uszczelnione.
Co było używane do pracy
Narzędzia, wyposażenie.
Do pracy ze szkłem - obcinak do szkła olejowego (najlepiej do cięć zakrzywionych, z wąską głowicą), tłuczek do szkła ale możesz sobie poradzić, szlifierka do szkła, ale możesz sobie poradzić z blokiem ściernym.
Lutownica 60 ... 80 W z akcesoriami, zestaw małych ławek, wyrzynarka jubilerska z akcesoriami, wiertarka, ale wystarczy śrubokręt lub mała wiertarka.
Materiały
Półprodukty ze szkła neodymowego, małe standardowe części szklane (z plastikowej ramy), blacha mosiężna o różnych grubościach, taśma miedziana (folia) z warstwą klejącą, nie cienki drut miedziany. Bezołowiowe miękkie lutowie (cyna-miedź lub stop cynowo-srebrny). Kawałek tekstylnej elastycznej taśmy (zapięcie z tyłu głowy), materiały lakiernicze (rozpuszczalnik), szmaty.
Więc w porządku
Pracuj ze szkłem.
Sylwetka ramy z okularami o odpowiednim kształcie została znaleziona w Internecie, wyskalowana do pożądanego rozmiaru, wydrukowana w naturze, wzorowa.
Szablon „soczewki” został skopiowany i wycięty z cienkiej (0,5 mm) przezroczystej folii PET przy użyciu szablonu papierowego. Folię można zastąpić dowolnym odpowiednim arkuszem, który nie jest mokry, i jeśli to możliwe, przeciąć nożyczkami - gruba folia, plastik, papier woskowany. Do jednorazowego użytku można nałożyć gęsty cienki karton.
Szablon przymocowano do półfabrykatów szklanych, dzięki czemu odpady były tak duże, jak to możliwe (mogą się przydać) i zakreślone cienkim markerem (najlepiej wodoodpornym). W przeciwieństwie do soczewek okularowych, w których ważne jest uwzględnienie centrum optycznego, nasze okulary są równe i możesz działać na podstawie oszczędności.
Wytnij nasze soczewki nożem do szkła. Dla mniej lub bardziej dokładnych cięć nie dla linijki (zakrętów) najwygodniejszy jest wałek do cięcia szkła z wąską głowicą. Takie cięcia prowadzą do przodu, z dala od ciebie, aby cały czas widzieć znaczniki. Możesz (mniej wygodnie) wykonywać takie cięcia za pomocą konwencjonalnego noża do szkła rolkowego z najbliższego sklepu z narzędziami. Jeśli nóż do szkła nie zapewnia ciągłego dopływu oleju, należy go (płynny olej silnikowy lub mieszanka naftowo-naftowa) zorganizować z zewnątrz. Na przykład ostrożnie, aby nie usunąć znaczników, posmaruj przyszłe cięcie palcem zanurzonym w oleju, kapiąc na wałek. W przypadku braku regularnej umiejętności cięcia szkła, przed odpowiedzialnym cięciem, lepiej ćwiczyć na przyciętych fragmentach szkła okiennego (jest grubszy i twardszy). Nie polecam używania noży do szkła z diamentem - potrzebujesz konkretnej umiejętności, podczas pracy z nią należy przestrzegać pewnych dodatkowych warunków.
Obcinak do szkła jest napędzany raz wzdłuż linii, od krawędzi do krawędzi szkła. Nacisk powinien być silny i równomierny, pozycja noża do szkła może być podobna do pióra wiecznego, a palcem drugiej ręki można zwiększyć nacisk na zespół rolki. Podczas cięcia powinien być słyszalny nawet charakterystyczny dźwięk podobny do syczenia.
Szklane półwyroby podczas cięcia powinny leżeć na płaskiej, nie zginającej się podstawie, lekko elastycznej. W przypadku nieregularnej pracy na twardej powierzchni można położyć 3 ... 5 warstw papieru, kawałek płyty pilśniowej. Drobne szczegóły nie są tak ważne dla powierzchni.
Po zarysowaniu za pomocą obcinaka do szkła należy uzyskać pęknięcie w szkle, stukając w grzbiet nacięcia. Często na końcu rękojeści noża do szkła znajduje się masywna metalowa kula.
Krawędzie cięcia są bardzo nierówne z ostrymi krawędziami. Będą ukryte i nie będą traumatyczne, jednak aby uzyskać nawet piękne lutowanie, krawędzie szkła powinny być również wyrównane. Mamy do dyspozycji domowa szlifierka z narzędziem diamentowym umytym wodą. Jest zaprojektowany specjalnie do takich prac.
Podczas przetwarzania napotkali nieprzyjemny moment - szkło neodymowe było bardziej miękkie niż zwykłe witraże, nie wspominając już o okienku. To odkrycie kosztowało nas kilka zadrapań na „soczewkach” po włączeniu ich na stalowej powierzchni roboczej maszyny, jednak fabryczne maszyny tego rodzaju mają plastikowy pulpit.
Wyrównaj krawędzie szkła, nawet jeśli nie jest ono tak piękne, możesz również ręcznie, używając listwy ściernej często zwilżonej wodą (najlepiej pod bieżącą wodą). Możesz wypróbować ścierkę na szmatce o średniej wielkości ziarna. Lepiej jest przypiąć kawałek drewnianego zszywacza do drewnianego klocka.
Po przetworzeniu krawędzi szkło należy dokładnie wysuszyć.
Następnym krokiem jest przyklejenie krawędzi szkła folią miedzianą. Towarzysz Tiffany kiedyś obciął folię nożyczkami i przymocował woskiem, ale teraz jest folia o różnych szerokościach z lepką warstwą.W naszej erze impulsowego zasilania, komunikacji komórkowej i innych Wi-Fi, folia z lepką warstwą, zaprojektowana w celu zwiększenia EMC (kompatybilności elektromagnetycznej), jest szeroko stosowana elektroniczny urządzenia i obwody wrażliwe na ekranowanie. Istnieje również specjalna lepka folia miedziana do witraży. Różni się nieco lepszym klejem, opcją z czarną lepką warstwą (do klejenia końców przezroczystych szkieł w witrażowym oknie z czarną patyną w szwach) i wielkości około dziesiątych części milimetra. Cóż, znacznie wyższy koszt.
Stosuje się tutaj niedrogą „elektryczną” folię wyprodukowaną w Chinach, o szerokości 6 mm.
Krawędź taśmy jest uwolniona od warstwy ochronnej i przyklejona do przetworzonego szkła na całym konturze, tak że krawędzie folii wystają poza krawędź, jeśli to możliwe, jednakowo po obu stronach. Krawędź folii jest przyklejona do jej początku zakładką o grubości około centymetra.
Wystające krawędzie folii są dociskane palcami do szklanej płaszczyzny, a następnie fałdy są prasowane czymś twardszym, ale nie drapiąc szkła. Często nakładaj mniej więcej coś plastikowego na rękę - korpus pióra, flamaster, jednorazową zapalniczkę.
Pracuj z metalem
W rzeczywistości, lutując folię na szklanym końcu cienką warstwą lutu, otrzymujemy szklaną część zamkniętą w metalowym profilu w kształcie litery C. W przypadku witraży wystarczy to, tutaj znaczne obciążenia mechaniczne zostaną przyłożone do poszczególnych sekcji takiego profilu. Aby go wzmocnić „przez zgięcie” (i skręcenie), szkło przycina się wzdłuż krawędzi paska mosiężnej taśmy o grubości około 0,4 mm.
Taśma jest wycinana nożycami do metalu, jest przymierzana, jej długość jest określona, nadmiar jest odcinany. Obrabiany przedmiot jest czyszczony drobnym papierem ściernym i ciasno nawinięty na szklany przedmiot. Mocowany na zewnątrz cienkim drutem miedzianym.
Przylutowane lutownicą 40 W, lutowane cynowo-miedziane, z płynnym (nakładanym pędzlem) strumieniem witrażu. Lutowanie powinno odbywać się bez silnego lokalnego przegrzania - szkło może pęknąć. Rozsądnie byłoby go nieco rozgrzać przed lutowaniem (przy pomocy suszarki do włosów w budynku).
Połączenie przygotowanych okularów w jeden „układ optyczny” stanowi standardowy element okularowy. Na szczęście okazało się, że jest to mosiądz niklowany i po zdjęciu powłoki dekoracyjnej dobrze się lutuje. Miękkie wkładki nosowe są odłączane podczas pracy. Wytrzymałość konstrukcji nie była wysoka, musiałem ją uzupełnić o druciane ograniczniki i stężenia. Drut miedziany pochodzi ze starego transformatora, izolacja lakieru jest obrana papierem ściernym, drut jest ocynowany tym samym lutem bez ołowiu.
Oczka okularów wycina moje ulubione narzędzie - układanka jubilerska z blachy mosiężnej o grubości 2 mm. Dla ułatwienia szczegółów wywiercono w nich szereg otworów. Jednocześnie pętle wykopane z plastikowej ramy fabrycznej są wlutowane w otwory w części sąsiadującej ze szkłami, a elastyczna taśma zostanie przymocowana do karku okularów w otworach na końcach łuków.
Taśma elastyczna została podniesiona na czarno i z napisem „Snoopy”. Tak przy okazji, to imię zabawnego narysowanego psa z komiksu, często w okularach. Autentyczne się stało.
W celu zamocowania i regulacji długości taśmy kilka części jest przylutowanych z tego samego ocynowanego drutu.
Montaż, testowanie
Szklanki przemyto rozpuszczalnikiem z pozostałości topnika i zebrano. Próbowanie wykazało, że okulary nie pasują bez taśmy, ale ostry ukłon może je zresetować. Przymocowanie taśmy natychmiast rozwiązało problem, ponadto ciężar raczej ciężkich (szczególnie w przedniej części - lutu, żelaza, grubych okularów) okularów rozkłada się znacznie bardziej skutecznie, nie przeszkadzają nawet przy długotrwałym zużyciu.
Działanie okularów neodymowych ilustruje kilka zdjęć poniżej. Mały kawałek szkła na stalowej szprychie jest podgrzewany w płomieniu opary benzyny. Możesz zobaczyć jasny blask „sody”, który przeszkadza w obserwacji szkła i jest źródłem szkodliwego promieniowania.
Szkło neodymowe prawie całkowicie odcina pomarańczowy blask sodu i pozwala obserwować szkło ogrzane w płomieniu. Jest to bardzo wygodne podczas pracy.
Babay Mazay, marzec 2019