Jeszcze jeden pojazd terenowy Jakucja Jej autor jest już ci znany w pojazdach terenowych Mirny. Autor postanowił nie poprzestać na tym i zebrał kolejną nie mniej interesującą jednostkę zwaną Savik, kluczową postać. Ten samochód jest już bardziej przystosowany do długich wyjść, a zatem ma ogrzewanie i dużą pojemność nadwozia.
Jednostki używane w tym pojeździe terenowym:
1) Silnik wysokoprężny z ładowarki Balanar, D3900.
2) Zastosowano skrzynię biegów z gazu-66.
3) Koła zostały wykonane jako gotowe, z wcześniejszych modeli aut terenowych autora.
4) Bieg z Gas-66
5) dzwon od Tayota L.
6) Skrzynia transferowa z Surf.
Rozważ bardziej szczegółowo etapy montażu pojazdu terenowego.
Ponieważ autor wykorzystał swoje dotychczasowe opracowania, które sprawdziły się w innych pojazdach terenowych, wiele części zostało zapożyczonych z wcześniejszych modeli. Na przykład koła wraz ze spawanymi tarczami zostały całkowicie zaczerpnięte z przeszłości pojazdu terenowego autora, można spojrzeć na ich bardziej szczegółowe tworzenie, korzystając z linku wskazanego w źródłach artykułu lub w temacie pojazdu terenowego Mirny.
Autor zastosował również zupełnie nową funkcję projektową, używając jednocześnie trzech skrzyń rozdzielczych w jednym modelu pojazdu terenowego, ale zostanie to rozważone bliżej końca tego artykułu. Zacznijmy więc w porządku.
Na początek pracowano nad ramą i zawieszeniem samochodu.
Od początku tylna oś była podciągnięta z powodu krótkiego kardana, ale jak się okazało przy dużej prędkości, gdy prędkość kardana jest maksymalna i podczas wybiegu z powodu nierównych kątów, na krzyżach w skrzyni biegów pojawił się poważny ryk.
Teraz most jest bliżej normy, pod podszewkami sprężystymi pończochy od przedniej osi - pod niewielkim kątem, podczas gdy autor musiał sfinalizować górną poprzeczkę na granicy. A teraz kąty na krzyżach nie są równe, ale przynajmniej są bliżej zielonej strefy.
Oś przednia jest standardem.
Potem były prace nad układem hamulcowym.
Natywne hamulce bębnowe były używane zbyt duże i ciężkie, ale co najważniejsze - po wizycie w błocie i łaźniach wodnych przestają działać. Nawet jeśli wszystko jest zrobione bardzo dobrze, podkładki są szybko usuwane z powodu uwięzienia wewnątrz ścierniwa.
Opcjonalnie, aby rozwiązać problem, autor postanowił położyć jeden most wzdłużny na mostku i użyć hamulca przekładniowego.
Podjęto również inne środki w celu poprawy siły hamowania konstrukcji.Autor zdemontował skrzynię biegów i wyciągnął trzon, a następnie wyczyścił kołnierz w maszynie, a następnie zainstalował tarczę hamulcową o wyraźnie dużych rozmiarach i rowkował ją, co nazywa się w jednej instalacji, jednocześnie nakładając znaki na kołnierz i trzon do późniejszego montażu.
Przy takim podejściu do układu hamulcowego prawdopodobieństwo zminimalizowania prawdopodobieństwa zahamowania obrotu koła tej wielkości przy różnych prędkościach lub w różnych kierunkach. Jest również mało prawdopodobne, aby nawierzchnia na szerokość pojazdu terenowego była różna po prawej i lewej stronie. Ponadto natywne hamulce zostaną zduplikowane, co zwiększy pewność na drodze.
Hamulec przekładniowy jest wygodny przede wszystkim do konserwacji - jest mały, mały pedał, główny hamulec, zacisk, węże z cienkimi rurkami, minimalna ilość płynu hamulcowego. Skuteczność hamowania jest wyższa niż dach, a nawet blokuje koła od gas-66, nawet na suchym chodniku, chociaż autor nie uważał go za przydatny przez cały czas eksploatacji pojazdu terenowego, ale na lepsze, zdolność do unikania sytuacji awaryjnych oczywiście nie zaszkodzi wielu.
Użycie hamulca ręcznego stale nie wchodzi w grę - siła hamowania jest przenoszona przez przegub uniwersalny. Bez względu na to, jak mocny jest silnik, nie będzie on w stanie wytworzyć obciążenia uderzeniowego na przegub uniwersalny przed obróceniem kół na miejsce. Z kolei hamulec ręczny może zablokować koła podczas jazdy. Tak więc nawet hamulec ręczny na kardanie jest silniejszy niż silnik, a hamulec przekładni jest lepszy na trzonie - bez zbędnych obciążeń na kardanie.
Hamulec ręczny zwalnia dobrze przy każdej prędkości, ale możliwe jest przegrzanie, a cechy konstrukcyjne, takie jak GAZ, przeszkadzają tutaj: możliwe jest gryzienie bloków. I oczywiście tego nie chciałby kierowca jeżdżący w terenie, szczególnie biorąc pod uwagę oddalenie osiedli w rodzimych północnych regionach autora.
Wał wejściowy jest skrócony, jak w większości modeli autora, a także drugie łożysko. Na wale domowej roboty kołnierz o bardzo ciasnym pasowaniu nie ma pewności co do toczenia - pięć rolek z łożyska o średnicy 7 milimetrów (podobna konstrukcja została zastosowana w pojeździe terenowym Mirny i pokazała się dobrze). Przytrzymaj razem podkładkę - nakrętkę, gwint na wale 20 krok 1.5. Rozmiar kołnierza jest duży - wszystko idzie lepiej w ten sposób, początkowo, zgodnie z pomysłem autora, pączek VAZ musiał się tutaj dostać, nie działał, poprawiona wersja otrzymała część ze złącza NIVA.
Po tych pracach autor zainstalował główną skrzynkę rozdzielczą, jej wersję roboczą - wał napędowy z tyłu, a także zbudował zawieszenie dla drugiej skrzynki rozdzielczej, która będzie obsługiwać dodatkową przekładnię redukcyjną i powrót obrotu do głównej skrzynki rozdzielczej.
Skrzynie ze starożytnego Surfu, dzwon sprzęgła Toyota L.
Główny RK Gas-66 jest przerobiony.
Jak wyjaśnia autor tego pojazdu terenowego, aż trzy skrzynki transferowe nie są jego kaprysem, lecz jedynie koniecznością produkcyjną. Rzeczywiście, w pojeździe terenowym do pokonywania powalonych drzew i innych przeszkód, najważniejsze jest nie moc dostarczana do kół, ale zdolność urządzenia do poruszania się bardzo powoli, a przy tym wszystkim silnik powinien mieć normalne parametry.
W pierwszej wersji autora główny PK był taki sam jak pudełko Gaz-53 ze spadkiem o 6,5 w stosunku do pierwszego, ale wtedy przyjemną decyzją była zmiana projektu, a mianowicie wykonanie dwóch skrzynek transferowych ze spadkiem o 4.
Następnie w samochodzie zainstalowano silnik, silnik wysokoprężny, który wcześniej stał na ładowarce Balanar.
Silnik z CHASS trafia bezpośrednio do punktu kontrolnego z gazu-66 dwie skrzynki są zadokowane jedna po drugiej.
D3900. Pod alternatorem pompy układu kierowniczego. Lewa pompa hydrauliczna.
Waga tego silnika wynosi około 450 kilogramów.
Poniżej znajdują się klipy wideo, w których można zobaczyć pojazd terenowy w akcji w miejscowości rodzimej dla autora, gdzie głównymi przeszkodami są: wąwozy, powalone drzewa, niewyraźna glina. Wielu powie, że nie jest to takie trudne, jak można jeździć jeepem ...Oczywiście możesz, tylko jak mówi autor: „z wyciągarki i podnośnika ramiona na ziemię rozciągną się, a jeśli pójdziesz tą drogą półtora kilometra, wówczas ostatecznym celem podróży nie będzie już łowienie ryb i polowanie”.
Uruchamianie wideo testowego:
Wideo ukończonego pojazdu terenowego:
Autor pojazdu terenowego: Wiktor D ze wsi Mirny, Jakucja.