Autor kolejnego pojazdu terenowego ma spore doświadczenie w montażu samochodów o różnych wzorach. Dlatego zasadniczo to pojazd terenowy zbudowany profesjonalnie jako środek dostawczy do połowów zimowych. Ta właściwość polega na tym, że musisz przyjechać, wiercić, łowić ryby i wrócić do domu. Nie trzeba dodawać, że ten schemat eliminuje awarie, ponieważ eliminacja wszelkich awarii w zimie na lodzie nie jest najbardziej udanym rozwiązaniem, dlatego autor przede wszystkim przestrzegał niezawodności konstrukcji podczas budowy. Miejsce do połowu nie jest jak dotąd, maksymalnie 40 km, więc nawet w przypadku awarii pojazd terenowy będzie mógł dotrzeć garaż.
Na początku budowy pojazd terenowy był pomyślany jako lekki pneumatyka z silnikiem z mrówki, ale wraz z postępem budowy wprowadzono zmiany.
Jakie mechanizmy były zaangażowane w budowę pojazdu terenowego:
1) Rama została zamontowana niezależnie od kwadratowej rury profilowej.
2) Silnik spalinowy z IL, który następnie zmieniono na Jowisz 5.
3) Dyski usunięte z wcześniej utworzonych ATV
4) Elektryczny wentylator do chłodzenia z nieznanym modelem japońskiego subkompaktu.
5) tylny mechanizm różnicowy z wałkami osi od Toyota lit-ice,
6) przedni mechanizm różnicowy z osiami i piastami Subaru Sambar,
7) Kierownica i drążek kierowniczy z tego samego Subaru.
8) szyby drzwi zostały zapożyczone z ulicy Honda.
9) wentylator elektryczny usunięto z farsy Daihatsu.
Jakie są wady konstrukcji tego pojazdu terenowego:
1. nie ma możliwości cofnięcia;
2. Silnik znajduje się wewnątrz kabiny, stąd ciągły hałas.
3. niewielka ładowność;
4. Po prostu nie ma tylnych zawieszek.
Plusy:
1) Konstrukcja jest wyjątkowo lekka
2) Miękkie i gładkie koła nie wykopują dziury w lodzie, co ułatwia pokonanie takich przeszkód i pozwala
iść w każdą pogodę.
3) Pływa powoli, łatwo idzie na piaszczyste (skaliste)
brzeg najprawdopodobniej jednak nie opuści samego lodu.
Jeśli chodzi o umiejętności biegowe, jeździ w dmuchawce, dopóki nie oprze twarzy na śniegu, a następnie zaczyna się ślizgać, ale nie siada na brzuchu, można go wywrócić,
lub deptać do przodu (bardzo trudne). Zauważono również bardzo dobre prowadzenie, promień skrętu jest mniejszy niż w Niva, stabilność kursu walutowego dla tak krótkiej podstawy jest również dobra. Maksymalna prędkość pojazdu terenowego na względnie dopuszczalnej drodze poniżej 60 km / godz.
Istota pojazdu terenowego jest dość prosta: łańcuch z silnika trafia do wałka pośredniego, a od niego do tylnego i przedniego mechanizmu różnicowego. Cechą konstrukcyjną jest to, że przednia oś ma możliwość wyłączenia.
Przejdźmy do etapowej budowy pojazdu terenowego.
Na początek zmontowano ramę pojazdu terenowego, zbudowano ją z kwadratowych rur, a następnie umieszczono w niej główne elementy. Dlatego wymiary zostały wykonane po akcji bez rysunków i schematów. Następnie zmontowano zawieszenie i układ kierowniczy pojazdu terenowego.
Podczas instalowania tylnej części pojazdu terenowego pomysł polegał na dokonaniu amortyzacji, aby zadowolić prostatę, a zatem niezawodność konstrukcji, postanowiono ją porzucić. Ponadto pojazd terenowy był znacznie łatwiejszy.
A oto widok z przodu piasty:
Oto tylne mocowanie:
Kolejnym krokiem była instalacja silnika spalinowego, a kierownica została dostosowana do wygody autora. Interesujące jest to, że wałek kierowniczy musiał być wykonany z kompozytu na przegubach uniwersalnych. Dopiero wtedy autor zaczął spawać wspólną ramę pod kabiną i nadwoziem. Co więcej, tarcze kół zostały zaczerpnięte z wcześniejszych projektów i mają nieco inny rozmiar.
Kamery są wykonane w rozmiarze 1200/500 508.
Na poniższych zdjęciach wykonywane są podstawowe prace związane z instalacją ramki.
Projekt modelu jest całkiem niezły. Kolejny ważny szczegół, autor specjalnie postanowił ograniczyć nośność tego pojazdu terenowego. Ponownie zrobiono to w celu zwiększenia niezawodności pojazdu terenowego, aby nie przeciążać konstrukcji niepotrzebnym obciążeniem.
Po wyścigach testowych postanowiono zmienić gwiazdę wału pośredniego z Izh na większą gwiazdę.
Nawiasem mówiąc, zdjęcia terenu, w którym będzie eksploatowany pojazd terenowy.
Nie ma jeszcze dużo śniegu:
Jesienią wygląda to tak:
Jak pierwotnie pomyślano, technika okazała się dość łatwa, wystarczy jedna osoba, aby podnieść przód i tył z kolei, a jednocześnie zmienić kolejność z boku na bok.
Zostało to osiągnięte dzięki nierealistycznie niskiej masie konstrukcji wynoszącej 300 kg.
Ale niestety były też wady, na przykład silnik był słaby w głębokim śniegu, więc nadal postanowiono poświęcić ciężar ze względu na mocniejszy silnik z Jupitera 5.
Zespół koła został zważony:
Dysk na wadze:
Felgi na przednich kołach mają inną średnicę, zewnętrzną i wewnętrzną, eksperymentowano z konstrukcją. Tylne koła są takie same. Nie obserwuje się dużej różnicy.
Do chłodzenia dodano wentylator elektryczny z chłodnicy małego japońskiego samochodu.
I ciepłe powietrze z silnika zostało wysłane do ogrzania szyb. Niezależne hamulce zostały również zainstalowane na lewym i prawym przednim kole, było to konieczne, aby pokonać zawieszenie po przekątnej.
Po takich ulepszeniach przód samochodu stał się znacznie cięższy, ale dynamika i prędkość nadały niezbędne cechy, dzięki nowemu silnikowi.
Ponieważ dyski zostały pobrane z poprzednich modeli pojazdów terenowych, postanowiono nieznacznie ulepszyć koła:
Napinacze łańcucha zostały również zainstalowane na połączonych długich dźwigniach
sprężyny:
Kiedy dotknęła go ta sama zwiększona masa, kiedy karakat przetoczył się na plecy, uniesienie go samotnie nie było już w mocy, ale oboje poradziliśmy sobie łatwo.
Innym razem autor jechał po pochyłym, szybkim lodzie, a pojazd terenowy wjechał bokiem do rzeki i nawet łańcuch spadł. Ale na ratunek przybyli towarzysze :( zdjęcie zrobione z telefonu komórkowego)
Po takich przygodach autor wpadł na pomysł zainstalowania wyciągarki w tym pojeździe terenowym i zamknięcia nadwozia, aby zapewnić większy komfort podczas podróży. Ponadto w celu zwiększenia komfortu kierowcy wykonano drzwi, szyberdach podłączony do radia. Po takich modyfikacjach możesz zapomnieć o samodzielnym podnoszeniu ekwipunku, ale wtedy istniała możliwość i wygoda poruszania się jak w samochód.
Podczas eksploatacji zidentyfikowano następujące problemy dla pojazdu terenowego:
1) silnik zasadniczo nie odpowiada temu projektowi, jeśli wiatr nie przeciwstawia się ruchowi, wówczas silnik nie jest wystarczająco chłodzony, a ty musisz się zatrzymać, a czasem nawet skierować się do wiatru, aby szybciej schłodzić jednostkę.
W rezultacie zdecydowano, że konstrukcja tego karakata nie nadaje się do stosowania z dużymi obciążeniami, nie ma sposobu, aby używać zaczepów na kołach w wersji z napędem na wszystkie koła, ponieważ może to prowadzić do awarii przekładni.
Autor tego pojazdu terenowego: „muanchik” z Kamczatki.