Dioda LED jest rodzajem diody, więc po podłączeniu wymaga nie tylko ograniczenia prądu, ale także polaryzacji. Ale w wyraźnej formie nie jest nigdzie wskazany na ciele części i będzie musiał zostać określony za pomocą znaków pośrednich. Autor Instructables pod pseudonimem Nikus zna aż pięć takich znaków. Teraz je rozpoznasz.
Podobnie jak elektrody konwencjonalnej diody, elektrody LED nazywane są anodą i katodą. Pierwszy z nich odpowiada plusowi, drugi minus. Przy bezpośredniej polaryzacji dioda LED działa jak stabilizator: otwiera się przy niewielkim napięciu w zależności od koloru (im krótsza długość fali, tym dłuższa jest). Tylko w przeciwieństwie do stabistora świeci jednocześnie. Z odwrotną polaryzacją zachowuje się jak dioda Zenera, otwierając się przy znacznie wyższym napięciu. Ale ten tryb dla diody LED jest nienormalny: producent nie gwarantuje, że produkt nie zawiedzie, nawet jeśli prąd jest ograniczony i nie dostaniesz żadnego światła.
Jeśli dioda LED nie jest lutowana z dowolnego miejsca, ale jest kupowana jako nowa, jedno wyjście jest dłuższe od drugiego. Czy uważasz, że jest to wynikiem niezbyt dokładnej produkcji? Nikus ma inne zdanie. Ten wniosek, który jest dłuższy, odpowiada plusowi, tj. Anodzie. To cały sekret!
Ale znajomi rzadko używają nowych diod LED. Cóż, istnieje taki znak, że podczas lutowania, skracania wniosków i późniejszego lutowania szczegóły nie znikają. Niewtajemniczony i wygląda na małą wadę produkcyjną. Nie, to również z ważnego powodu: niewielka, płaska powierzchnia na cylindrycznym korpusie, jakby przypadkiem plik został przypadkowo osuszony. Okazuje się, że nie przypadkiem. Ta etykieta znajduje się obok ujemnego zacisku - katody.
Nikus radzi również zajrzeć do wnętrza diody LED. Złamać? Wcale nie Matowe diody LED prawie zniknęły z rynku, pozostały przezroczyste, co pozwala zobaczyć strukturę wewnętrzną z boku. Dwie płaskie płytki są podłączone do zacisków i mają również różne rozmiary. Duży trzyma kubek z kryształem, a mały trzyma włosy połączone z kryształem z góry. Kielich - minus, włosy - plus.
Rzadki mistrz obywa się bez urządzeń pomocniczych, więc Nikus kupił sobie niedrogi multimetr.
Wśród innych trybów ma tryb testowania diody.
Gdy konwencjonalna dioda jest podłączona we właściwej polaryzacji, urządzenie pokazuje bezpośredni spadek napięcia w tym trybie. W przypadku diody LED spadek ten wynosi zawsze więcej niż jeden wolt, więc nawet przy prawidłowym podłączeniu wyświetlacz nie zmieni się. Ale dioda LED zaświeci się lekko. Jeśli sondy są prawidłowo podłączone do multimetru, to znaczy czarne - do gniazda COM, a czerwone - do gniazda VΩmA, czerwona sonda będzie odpowiadać plusowi.
Z testerami strzałek trudniejsze. Te zasilane jednym akumulatorem 1,5 V nie nadają się do sprawdzania diod LED. Odpowiednie są te o napięciu zasilania od 3 do 12 V. W trybie omomierza biegunowość napięcia na sondach jest często odwrotna. Możesz to sprawdzić za pomocą innego urządzenia pracującego w trybie woltomierza. Tylko na tym i na drugim podłącz sondy poprawnie!
Nikus pisze, że ma przy sobie multimetr wszędzie oprócz basenu. Najprawdopodobniej tego nie robisz, a potrzeba poznania biegunowości diody LED może wystąpić nagle. Na ratunek przyjdzie wspólny trzy woltowy akumulator o rozmiarach 2016, 2025 lub 2032. Dzięki nowej baterii napięcie bez obciążenia może osiągnąć 3,7 V, więc lepiej jest wziąć nieco rozładowany akumulator, na około 2,8 V, lepiej dla diody LED.
Biegun dodatni odpowiada powierzchni styku, na której naniesione jest całe oznakowanie: producent, typ, parametry. Często pojawia się również znak plus. Pamiętaj, że takie baterie boją się zwarć.
Zapamiętaj te znaki i zawsze możesz dokładnie określić biegunowość diody za pierwszym razem.