Drodzy odwiedzający stronę, z klasy mistrzowskiej przedstawionej przez autora dowiecie się, jak samodzielnie wykonać unikalne etui na karty flash w stylu „
steampunk„wykorzystując drewno (buk) do jego stworzenia, które ma bardzo piękną i szlachetną fakturę, a także części zamienne ze starego budzika: koła zębate, sprężyny, śruby i oczywiście metal nieżelazny - jest to miedź i mosiądz.
Dziś, jak wiemy, komputeryzacja rozwija się w pełni, wszystkie systemy wsparcia działają w formacie cyfrowym. Życie z tworzeniem i rozwojem komputera stało się bardzo wygodne, ponieważ wiele można zrobić po prostu bez wychodzenia z domu: praca, nauka, zakup))
Podstawą wszystkiego są nośniki pamięci, które z każdym rokiem stają się coraz mniejsze i bardziej kompaktowe, na przykład karta flash jest mała, ale może przechowywać dziesiątki gigabajtów informacji.
Spójrzmy na to, co autor będzie musiał złożyć w skrzynce?
Materiały1. drewno (buk)
2. blacha mosiężna 0,5
3. biegi
4. wiosna
5. żywica epoksydowa
6. super klej
7. pamięć flash
8. plastikowa nasadka (z dysku flash)
9. śruby
10. Pasta GOI
Narzędzia1. nożyczki metalowe
2. wiertarka
3. plik
4. plik
5. papier ścierny
6. mini dłuto
7. piła do metalu
8. wykałaczka
Proces produkcji skrzynki z kartami zrób to sam.Mistrz wykona pendrive z drewna (buk), a tak zwany body kit lub wystrój zrobiony jest z mosiądzu oraz starych narzędzi i sprężyn niedziałającego budzika sowieckiego. Steampunkery bardzo lubią retro gadżety stworzone w Związku Radzieckim, ponieważ są wykonane z wysokiej jakości materiału.
W jednym ze sklepów autor kupił dysk flash o najmniejszym rozmiarze, ponieważ mistrz postanowił poświęcić więcej miejsca w obudowie bezpośrednio na elementy dekoracyjne i styl.
Metalowy element został dodatkowo skrócony pilnikiem o około połowę. Następnie mistrz z pistoletem do klejenia przykleja pamięć flash USB do metalu. Według autora należy bardzo uważać, aby nie wypełnić całej wnęki wewnętrznej)))
Następnie autor kontynuuje produkcję samej skrzynki, ale na początku wykonuje rysunek i kontynuuje pracę na jego podstawie.
Tutaj, z takiego drewna (buk) zakupionego w sklepie ze sprzętem, mistrz zrobi skrzynkę. Znaki zgodnie z rysunkiem.
Piły, wiertła, otwory i okazuje się, że ma 2 równe połowy.
Do tej pory wszystko jest z drzewem, następnie autor przystępuje do pracy z metalem, a mianowicie stworzenie wewnętrznej skrzynki, która wytrzyma cały ciężar kół zębatych))) Wstępnie wykonuje rysunek.
Zgodnie z rysunkiem wycina pasek z blachy miedzianej o grubości 0,5 mm i za pomocą wiertła, pilnika papier ścierny daje tę formę.
Wygina się w pudełko, wcześniej w miejscu zakrętu wykonuje małe cięcie za pomocą pilnika, dzięki czemu po zgięciu okazuje się ostre rogi, a nie okrągłe.
Następnie przystępuje do parsowania budzika i wydobywania z niego niezbędnych elementów: kół zębatych, śrub i tak dalej.
Autor dostosowuje otrzymane szczegóły do wielkości skrzynki, nieznacznie wycinając i skracając.
Jest włożony do środka i sklejony super klejem, dziś mistrz nie używa palnika i lutu, ponieważ wnęka korpusu zostanie gładko wypełniona żywicą epoksydową, a mocowanie części może być osłabione, to znaczy po prostu przynęta.
Tak właśnie się dzieje.
Po czym mistrz przechodzi do wyciągniętej sprężyny, dla niej wymyślił taśmę i karton.
Żywica epoksydowa wlewa się do otrzymanej postaci, która wypełnia przestrzeń między zwojami, a właściwie to, co uzyskuje się w wyniku.
Nadal składa się na wewnętrzny układ narzędzi.
Najważniejsze, że wszystko harmonijnie się komponuje.
Dodaje śruby.
Okazuje się bardzo pięknie i estetycznie.
Teraz przygotowana sprężyna jest umieszczana w obudowie, autor trochę ją wyciął i dostosował.
Przybliżony montaż drewnianej skrzynki.
Nakrętka składa się również z 2 połówek, między nimi wykonano mosiężny element dystansowy i przyklejono superklejem, wewnątrz umieszczono skróconą plastikową nasadkę, wstępnie pokrytą klejem.
Z blachy mosiężnej o grubości 0,5 mm mistrz wykonuje nakładki i kleje.
Wnęka obudowy, w której znajdują się koła zębate, jest wypełniona żywicą epoksydową i pozostawiona na jeden dzień do wyschnięcia, po czym mistrz szlifuje powierzchnię.
Następnie dodatkowe kilka godzin szlifowania drewna i metalu, a dopiero potem produkt jest lakierowany.
Tradycyjnie, wśród mistrzów, autor robił zdjęcia kontrolne gotowego produktu.
Oto tak wspaniała i wyjątkowa karta flash, którą okazał się nasz bohater, ludzie nie widzieli tego, zanim usiedli, i właśnie o to chodzi, aby zaskoczyć i zainteresować ludzi wokół.
Twórz więcej kreatywności, rozwijaj się, ucz się od mistrzów i twórz.
To kończy artykuł. Dziękuję bardzo za uwagę!
Odwiedzaj często, nie przegap najnowszego w świecie artykułów domowych!
Ten artykuł ma wyłącznie charakter informacyjny!
