Artykuł opisuje proces produkcyjny. osprzęt do skracania szprych motocyklowych, a także technologii jego pracy. Informacje te będą przydatne przede wszystkim dla osób, które zajmują się dostosowywaniem, to znaczy sami zbierają motocykle na ich projekty. Takie szprychy mogą być potrzebne w produkcji tylnych szerokich kół na motocyklu, które zyskały dużą popularność
„Chopperiści”.
Potrzebę tego urządzenia określa niewielki asortyment gotowych szprych motocyklowych w WNP. Kiedy próbujesz robić od podstaw igły, zamiast skracać motto budowniczy możesz napotkać problem z gwintem na szprychie, ponieważ w oryginale grubość nici jest większa niż grubość szprychy, a znalezienie odpowiednich półfabrykatów może być bardzo problematyczne. Ponadto fabryczne igły dziewiarskie mają radełkowane i niecięte nici, co poprawia ich jakość. Dlatego bardziej poprawne będzie przerobienie gotowych igieł dziewiarskich niż tworzenie nowych, zwłaszcza że ten projekt nie wymaga specjalnych kosztów i jest bardzo prosty w produkcji.
Do produkcji narzędzi potrzebne będą:
- Jeden kawałek metalu o wymiarach 20 x 40 x 100 mm;
- Dwie śruby M8 o długości 60 mm i nakrętki „skrzydełkowe”;
- Wiertła o średnicy 8; 4,5;
- wiertło;
- wielki bułgarski;
Oto szczegółowy rysunek urządzenia, ponieważ nie widzisz nic skomplikowanego.
Proces pracy z urządzeniem:
Przygotowywane są standardowe igły dziewiarskie, odcinana jest niezbędna długość.
Następnie igła jest wkładana do otworu w uchwycie i wygina się pod żądanym kątem.
Dwie połówki urządzeń są nieskręcone, igła jest wkładana zakrzywioną stroną do rowków, po czym urządzenie jest ponownie montowane, już z igłą w środku.
Zamiast wystającej krótkiej końcówki szprychy powinien znajdować się kapelusz, w tym celu należy go przynitować. Podczas nitowania szprych stosuje się spawanie gazowe, koniec szprychy jest podgrzewany na czerwono, a następnie nitowany młotkiem. Taka praca wymaga doświadczenia, więc po raz pierwszy może nie działać.
Następnie igła jest usuwana z urządzenia, a kapelusz przetwarzany jest na młynek lub papier ścierny. Następnie szprycha jest gotowa do galwanizacji.
Autor artykułu twierdzi, że takie igły są dość dobrej jakości, być może tylko nieco gorsze niż fabryczne.
