W tym artykule rozważymy kilka interesujących właściwości suchego lodu, a także dowiemy się dokładnie, jak oddziałuje on z wodą i niektórymi wskaźnikami alkalicznymi.
Przede wszystkim zapoznajmy się z procesem eksperymentu w filmie
Podczas eksperymentów będziemy potrzebować:
- suchy lód;
- fenoloftaleina;
- tymoloftaleina;
- wodorotlenek sodu;
- błękit tymolowy;
- indygo karmin;
- kolby;
- cylinder pomiarowy;
- roztwór amoniaku.
Pierwsze wskaźniki, tj. Fenoloftaleina i tymoloftaleina, są bezbarwne w neutralnym środowisku. Warto jednak zalkalizować je wodorotlenkiem sodu, ponieważ wskaźniki zmienią ich kolory.
Dodaj suchy lód do roztworu. W rezultacie zaczyna wytwarzać się dwutlenek węgla, który reaguje z roztworem wodorotlenku sodu. Tworzy to węglan sodu lub wodorowęglan sodu, w zależności od proporcji. Kwasowość roztworu zmienia się, w wyniku czego wskaźniki zmieniają również kolor.
Następujące wskaźniki, które zostaną zastosowane podczas eksperymentu, to błękit tymolowy i indygo karmin. Pierwszy wskaźnik w roztworze neutralnym jest żółty, a drugi niebieski.
Zalkalizuj rozwiązanie. Błękit tymolowy zmienia kolor na niebieski, a indygo karmin zmienia kolor na zielony. Karmin indygo zmienia kolor na żółty w silnie alkalicznym środowisku.
Spróbujmy to osiągnąć.
Wlewamy suchy lód do kolb. Po pewnym czasie błękit tymolowy staje się żółty, a następnie pomarańczowy, a indygo karmin staje się niebieski.
Na koniec przedstawiamy ostatni eksperyment, podczas którego zostanie zastosowany uniwersalny wskaźnik, który wlewa się do cylindra miarowego, dodaje ciepłą wodę, a następnie dodaje roztwór amoniaku, po czym roztwór zmienia kolor na niebieski.
Dodaj trochę wody.
Na koniec wrzucamy do cylindra małe kawałki suchego lodu.
Suchy lód reaguje z wodorotlenkiem amonu, który jest w roztworze i stopniowo zmienia kolor z fioletowego na żółty.
Są to właściwości suchego lodu i cechy jego zachowania podczas interakcji z wodą i niektórymi wskaźnikami.