Pojawienie się na szerokiej sprzedaży specjalnego filmu światłoczułego (zwanego dalej MF) pozwoliło mistrzowi na umieszczenie dom Warsztat w przystępnej cenie, prosty, szybki i niedrogi proces dokładnego transferu czarno-białej grafiki liniowej na miedzi i jej stopach. Mogą to być wagi, tabliczki znamionowe, panele przednie, tablice itp. Najbardziej rozpowszechnionym procesem był wśród radioamatorów - produkcja płytek drukowanych. Dokładne powtórzenie rysunku, tutaj, między innymi, pozwala na szerokie zastosowanie komponentów SMD ze wszystkimi ich zaletami. W przypadku badań rzemieślniczych jest to przede wszystkim oszczędność na pracochłonnych operacjach wiercenia, niski koszt komponentów, instalacja dobrze odpowiadająca wymaganiom obwodów wysokiej częstotliwości. W obwodach o stosunkowo niskim napięciu odwrócona nieużywana strona płyty z włókna szklanego może być wykorzystana jako jedna ze ścian urządzenia, w tym również ekranowane. Na materiale z dwustronnym foliowaniem można zaprojektować bardziej kompaktowe urządzenie o rozsądnej gęstości montażowej - poprzez umieszczenie części obwodu po różnych stronach płytki.
Jednym słowem jest to kolejny stopień swobody dla kapitana i amatorskiego operatora radiowego, który nie wymaga specjalnych wydatków. Między innymi proces nie obejmuje toksyczności (np lakier światłoczuły - starszy brat filmu) i żrące (silne alkalia do wywoływania filmu lakieru) chemikalia. Wszystkie prace można wykonywać w warunkach pokojowych bez specjalnego wyposażenia. Jeśli weźmiemy pod uwagę istnienie roztworów do trawienia miedzi i stopów, które są bardziej hodowane niż, powiedzmy, chlorek żelazowy, na przykład na bazie nadtlenku wodoru i kwasu cytrynowego, możesz, pod nadzorem, zezwolić również młodym kobietom. Na przykład może to być mistrzowska klasa dotycząca wykonywania prac dekoracyjnych na metalu, tworzenia biżuterii. W porównaniu ze wspomnianym lakierem światłoczułym pomija się całą warstwę nakładania i suszenia lakieru, co jest możliwą przyczyną awarii.
W porównaniu z szeroko rozpowszechnioną LUT, opisany proces nie wymaga drukarki laserowej, a tańsze i bardziej powszechne atramenty są również odpowiednie.Ponadto drukarka atramentowa jest jeszcze bardziej preferowana - nie nagrzewa filmu podczas drukowania, dokładność obrazu jest wysoka bez szamanizmu z korektą i wstępnym ogrzewaniem. W przypadku płytek drukowanych jest to cenna właściwość.
Rozważymy więc kolejność prac na przykładzie produkcji prostej płytki drukowanej.
Co było używane do pracy
Komputer osobisty ze specjalnym programem do śledzenia obwodów drukowanych, drukarka atramentowa, przezroczysta folia do drukowania na drukarce atramentowej.
Foliowane włókno szklane, folia SCH (patrz w sklepach radiowych, na AliExpress), kawałek szkła (pleksi) do prasowania, lampa ultrafioletowa (UV) (miękka UV - czarna „lampa drewniana” lub UV LED), zegar (minutnik). Naczynia na chemikalia - kuwety lub płaskie pojemniki, najlepiej emaliowane metalicznie (ogrzewanie). Chemikalia - soda kalcynowana (patrz sklep ze sprzętem), dowolne rozwiązania trawiące dla miedzi i jej stopów oraz drobne rzeczy.
Zaczynajmy
Projektujemy płytki drukowane za pomocą specjalnego oprogramowania. Och, to magiczny proces, jak składanie puzzli to przyjemność. Musimy pamiętać i brać pod uwagę więcej niż jeden czynnik. W trudnych miejscach trzeszczysz mózg, ale im przyjemniejszy wynik. Używał prostego programu Sprint-Layout. Zielona warstwa M2 - zgodnie z oczekiwaniami, dla niższych ścieżek. Należy powiedzieć, że przy drukowaniu kontaktowym - odsłaniając płytkę drukowaną z przyklejoną folią, fotomaskę należy nałożyć zadrukowaną stroną. Eliminuje to mory wokół torów, rozmytą ramkę obrazu - nawet niewielka grubość filmu dodatkowo rozprasza promienie światła.
Po wejściu do ustawień drukowania drukarki prosimy go, aby nie był zachłanny tuszem - potrzebujemy maski fotograficznej, aby tusz nie prześwitywał. W przypadku niezbyt cienkich linii mogłem dobrze drukować dwa razy w tym samym miejscu. Szablon zdjęcia został wydrukowany jak zwykle, pozwolił mu wyschnąć przez 5 ... 10 minut i ponownie wydrukowany na tym samym filmie przy tych samych ustawieniach. Jeśli ostrożnie włożysz arkusz, drukarka całkowicie się w to wsiądzie.
Wytrzyj szablon zdjęcia, wytnij go.
Zaopatrzenie w folię. Wybieramy odpowiedni kawałek materiału, przecinamy obrabiany przedmiot z tolerancją 3 ... 5 mm. Tym bardziej ci się podoba, nawet z piłą do metalu, nawet ze specjalnym nożem z zębem z piły do metalu, nawet z nożycami do metalu. Wyrównaj krawędzie, stęp ostre krawędzie. Strona z folią jest dokładnie czyszczona. Jeśli tekstolit jest świeży, różowy, możesz zrobić z gumą biurową - gumką. Zawiera zgniecione szkło. Jeśli materiał jest stary, nieświeży, z zielenią, używamy drobnego papieru ściernego. Nieco większy niż „zero” lub jej kochanie. Kilka razy zmieniamy kierunek ruchu - wzdłuż i w poprzek. Podczas odrywania folii, aby zapobiec dotknięciu palców, trzymaj przedmiot obrabiany tylko za końce, jak błyszczące zdjęcie. Możesz używać rękawic roboczych HB. Wygodne jest trzymanie lewej niedziałającej ręki w rękawicy. Odtłuszczanie przedmiotu obrabianego za pomocą rozpuszczalników nie jest konieczne, może nawet zmniejszyć przyczepność (przyczepność) folii.
Przyklejanie filmu średniotonowego. Nasza folia jest wrażliwa na promieniowanie UV, możesz z nią pracować przez krótki czas w słabym świetle naturalnym lub sztucznym. Nożyce wycinają kawałek folii z rolki, nieznacznie przekraczając rozmiar folii, ukrywając rolkę przed światłem.
Aby przykleić się do przygotowanej warstwy miedzi, należy usunąć folię ochronną z jednej strony. Jest to wygodne w trakcie klejenia. Coś w tym stylu.
Za pomocą igły podważamy folię ochronną na krawędzi kawałka i równomiernie mocujemy uwolnioną część na miedzi. Reszta jest oczywista. Na małych przedmiotach możesz wygładzić opuszkami palców. Jak przy klejeniu tapety - od środka do krawędzi, usuwając prawdopodobne pęcherzyki powietrza. Nie powinny być pod filmem. Nie jest to trudne do osiągnięcia. Takie przyklejenie minimalizuje ilość zanieczyszczeń i odcisków palców uwięzionych w środku.
Nożyczki wystają z wystających części filmu.
Narażenie Aby wystawić przygotowany przedmiot obrabiany, montujemy kanapkę - po miedzianej stronie przedmiotu klejonego folią średniej częstotliwości, nakładamy maskę fotograficzną (farbą na folię) i dociskamy ją kawałkiem szkła.
Tutaj trzeba powiedzieć kilka słów.
Zwykłe szkło, szkło okienne, że tak powiem szkło, UV nie przechodzi bardzo chętnie. Ta brakująca część wystarcza jednak do przetworzenia filmu lub lakieru średniotonowego. Im grubsze szkło, tym mniej przepuszcza promieniowanie UV. Okulary o grubości 1 ... 4 mm działają całkiem dobrze. Czas ekspozycji - od jednostek minut do pół tuzina, w zależności od mocy lamp i odległości do nich. Szkło organiczne przepuszcza promieniowanie UV znacznie lepiej; będzie działać znacznie szybciej.
- ważny punkt. Jeśli nie będzie dobrze przylegał do przedmiotu obrabianego, na pewno pojawią się wady opisane powyżej - mora, rozmyte granice, niska rozdzielczość. Półfabrykaty wykonane z laminatu foliowego (tekstolit, włókno szklane) są tym bardziej równomierne, im są grubsze. Elementy są cienkie, nawet świeże, często lekko zakrzywione. Wada pogarsza się, niezależnie od tego, jak duży jest przedmiot. Płaskie szkło w tym przypadku niezadowalająco naciska fotomaskę.
Do równomiernego i ciasnego dopasowania elastycznej maski fotograficznej z nadrukiem kontaktowym z powodzeniem stosuje się próżnię. Jak laminowanie lub pakowanie próżniowe. Zewnętrzne ciśnienie powietrza niezawodnie naciska wzór. Domowe istnieją osprzęt do szybkiego mocowania próżniowego, na przykład [1]. Pomysłowy amatorski pomysł na radio pozwala na stworzenie jednolitego i całkowicie niezawodnego zacisku za pomocą bardzo prostych środków - ułożenie plastikowego materaca wypełnionego powietrzem między szkłem a maską fotograficzną.
Łatwo jest lutować materac z kawałka plastikowej folii z końcówką lutownicy przez warstwę papieru. Saszetki o odpowiednim rozmiarze z wszczepionym, uszczelnionym zamkiem błyskawicznym działają dobrze. Lepiej jest wybrać grubsze, cięższe szkło do prasowania. Wystarczy „okno” o grubości 4 mm.
Ułożenie w stos - zakrywamy puste miejsce wklejonym filmem o średniej częstotliwości z maską fotograficzną. Na wierzch wkładamy nasz materac z torby z zamkiem lekko wypełnionym powietrzem i wciskamy wszystko w szkło.
Czas ekspozycji zależy od lokalizacji i mocy Lampa UV. Bardzo prosty sposób to ustalić empirycznie. Wykonujemy szablon fotograficzny z numerami 1 ... 10 z rzędu i oświetlamy je w pozycji roboczej przez tyle minut, ile podpisano. Oznacza to, że zamykamy wszystko nieprzezroczystym materiałem oprócz cyfry „10” i wystawiamy na 1 minutę, przesuwamy zasłonę dalej, otwierając cyfrę „9”. Zapal minutę, otwórz kolejną cyfrę itp. Po opracowaniu najczystsze wydruki należy uznać za właściwy czas. Zapamiętaj je i lepiej je zapisać w skoroszycie.
Po ekspozycji napromieniowane miejsca na niebiesko zabarwionym filmie ulegają odbarwieniu. Postać jest wyraźnie widoczna.
Z góry przygotowujemy dewelopera - słaby roztwór sody kalcynowanej (Na2CO3, węglan sodu). Jest sprzedawany w sklepach ze sprzętem jako środek do mycia, czyszczenia i zmiękczania wody.
Wygodne przybory do częstej pracy średniej wielkości (wywoływanie i wytrawianie) - zamknięte pojemniki na żywność. Konieczne jest tylko podniesienie z dobrym uszczelnieniem, ale otwarcie bez większego wysiłku, w przeciwnym razie wypadków nie da się uniknąć. Przygotowanie - łyżeczka sody w 0,5 litra wody. Roztwory mogą być stosowane wielokrotnie, przechowywane bezpośrednio w pojemnikach, w razie potrzeby przetwarzając w nich małe elementy. Pojemniki można ustawić na niezbyt gorącej powierzchni w celu podgrzania. Zimą w warsztacie używam żeliwnej płyty nowo nagrzanego pieca opalanego drewnem, latem używam starej foto-glosser połoŜonej z boku.
Soda kalcynowana jest higroskopijna, jej długie przechowywanie wymaga ciasnych naczyń.Wygodnie jest wlać go natychmiast po zakupie z kartonu lub plastikowej torby do plastikowego słoika z uszczelnioną pokrywką, na przykład wiadra z klejem PVA, farby na bazie wody itp.
Odsłonięty blank spod lampy UV jest natychmiast umieszczany w korytku z wywoływaczem. W przeciwieństwie do podobnego procesu z lakierem fotograficznym nie jest konieczne wytrzymywanie odsłoniętego półfabrykatu w ciemności.
Ważne jest, aby nie zapomnieć o zdjęciu drugiej folii ochronnej z folii średniotonowej - podnieś krawędź igłą i pincetą. W przeciwnym razie programista po prostu nie przejdzie do wrażliwej warstwy.
Wygodne jest trzymanie przedmiotu obrabianego w roztworze przez pięć minut, a po spęcznieniu nieoświetlonych obszarów filmu pomaga je rozpuścić miękką szczotką. Proces nie jest natychmiastowy.
Został zrobiony stary dobry chlorek żelazowy. W tym samym koryta. W rogu chusty wywierciłem mały otwór na druciany uchwyt. Drut miedziany w izolacji lakierniczej. Drut powinien wystawać z roztworu poza krawędź puszki. Wygodnie jest wyciągnąć zaślepkę do kontroli. Tym samym drutem podniósł jedną krawędź szalika na grubość roztworu, podczas gdy przedmiot obrabiany jest skierowany w dół. Produkty reakcji chemicznej są następnie swobodnie usuwane z powierzchni trawienia przez rosnące przepływy (po podgrzaniu), bez zakłócania przepływu świeżego roztworu. Trawienie jest szybkie i prawie bez żadnych sztuczek.
zrobione z acetonem. To jedyny nieprzyjemny moment w całym procesie. Materiał impregnowany acetonem należy zaimpregnować folią, aby pęczniała. Po minucie lub dwóch zacznie się zużywać. Opcją pracy z dziećmi jest posiadanie takiej samej pojemności (uszczelnione na płasko, jak w przypadku wywoływacza i roztworu do wytrawiania) z acetonem. Po zebraniu przedmiotów zanurz je w rozpuszczalniku na znany czas. Moczenie odbywa się w zamkniętym pojemniku. Aby aktywować proces, naczynie można okresowo wstrząsać. Film powinien puchnąć i sam odpadać. Ładowanie półfabrykatów do rozpuszczalnika i ich ekstrakcję (suszenie) można przeprowadzić poza pomieszczeniem roboczym. Na koniec folię utwardzaną promieniowaniem UV można oderwać drobnym papierem ściernym.
Nasz wzór jest wytrawiony. Jeśli mówimy o płytkach drukowanych, następuje kilka kolejnych kroków - wiercenie otworów (jeśli są elementy z drutami; może być konieczne najpierw przechylenie centrów), usuwanie zadziorów o cienkiej skórze, powlekanie ciekłym strumieniem, cynowanie.
Podczas ozdabiania lub uzyskiwania obrazów technicznych (tabliczki znamionowe, skale), niewyrażający wytrawiony wzór należy skontrastować, wypełniając wgłębienia ciemnym kolorem. Wygląda spektakularnie prosta patyna indukowana odczynnikiem.
Wykaz używanej literatury
Babay Mazay, grudzień 2019