Dobry dzień wszystkim mistrzom!
Chcę podzielić się doświadczeniem w naprawie podpory (stojaka) lutownicy z rur polipropylenowych.
Podczas robienia kabura W przypadku tej lutownicy wspornik pękł. Początkowo po zakupie pojawiły się wątpliwości co do jakości tego wsparcia, zgięło się bardzo dobrze, chociaż dla tego narzędzia powinno ono być przynajmniej wykonane z metalu. Oczekiwany podział nie był długo oczekiwany. Lutownica została kupiona tak jak kilka tygodni.
Narzędzia
- lutownica (normalna)
- ucho (młynek z regulacją prędkości)
- nożyczki do metalu (do cięcia tworzyw sztucznych)
- nóż biurowy
- stacja lutownicza
- szkło epoksydowe
Materiał
- dwuskładnikowa żywica epoksydowa
- resztki 110. rury kanalizacyjnej
- taśma elektryczna (do mocowania)
Na początku postanowiłem uszczelnić pęknięcie zwykłą lutownicą i lutem w taki sam sposób, jak zrobiłem pudełko „młynki”ale kiedy zostało zamknięte, stwierdziłem, że wśród istniejących plastikowych śmieci nie ma tego samego plastiku, ale jest to „poliamid 6” (PA6). Wspornik jest wykonany z> PA6 + GF30 <(wzmocniony włóknem szklanym 30 jednostek), zwykły RA nadaje się również do naprawy.
Chociaż w procesie „uszkodzenia mózgu”, jak to naprawić, pojawiają się wątpliwości, ale czy ogólnie jest to RA6? Sądząc po tym, że trzymałem w rękach, najwyraźniej nie jest to RA6.
Znalazłem artykuł w Internecie, tutaj link.
PA6 „mając dobre właściwości wytrzymałościowe i przeciwcierne”, trudno uwierzyć, że jest z niego wykonane wsparcie.
Jak bardzo się na to natknąłem, jest trwały ... i ten: po pierwsze miękki, po drugie łatwo się psuje itp.
Podparcie pękło właśnie w miejscu, w którym powinien znajdować się usztywniacz, ale go tam nie ma.
Postanowiłem od razu zacząć pracę bez wchodzenia w szczegóły.
Krok 1: Przywróć formularz podstawowy.
Przylutowałem złamaną nogę do samego wspornika zwykłą lutownicą.
Po odzyskaniu pierwotnej formy zauważyłem rowki po formowaniu.
Pomysł polegał na wykorzystaniu tych zagłębień w celu wzmocnienia nóg.
Krok 2: wybór materiału.
Spośród dostępnych, przetestowanych pod kątem wytrzymałości tworzyw sztucznych, pierwszą rzeczą, która przykuła moją uwagę, była 110. rura kanalizacyjna, z niej skrawki.
Przeciąłem metal na dwa paski nożyczkami, uzyskano dwa „kule” (wzdłuż samych nóg plus 2–3 cm, aby włożyć je we wgłębienia).
Potrzebne były dwa paski, ponieważ znalazłem pęknięcie na drugiej nodze symetrycznie do pierwszej, więc musisz zrobić wszystko również symetrycznie.
Z jednej strony zginamy je, można to zrobić za pomocą lutownicy lub stacji lutowniczej, ale postanowiliśmy wypróbować inny pomysł!
Nie przeciąłem go nożem biurowym na pełną głębokość, siła zostanie utracona, ale ogólnie płyta pozostanie nienaruszona i można ją wygiąć bez dodatkowego wysiłku.
Krok 3: Przygotowanie powierzchni i obróbka epoksydowa.
Przed włożeniem „kul” wzmacniających na uszach należy usunąć żebra usztywniające. Producent nie pomyślał o tym, jak powinny być wzmacniające części konstrukcji.
Szlifierka kątowa została ustawiona na minimalną prędkość (wygodną podczas cięcia materiałów z plastiku).
Wybrałem (pocięte, polizane itp.) Te pośrodku.
Szlifowanie do stanu gładkiego nie ma sensu, wręcz przeciwnie, wymagana jest szorstkość i szorstkość, epoksyd lepiej jest złapać na taką powierzchnię.
Wkładamy do nich płyty i naprawiamy taśmą elektryczną.
Przed owinięciem taśmy należy wykonać skręty taśmy elektrycznej, płytki znajdą się we wnęce i taśma nie będzie ich dociskać.
Kupujemy żywicę dwuskładnikową.
Przygotowujemy zgodnie z instrukcjami producenta.
Do rozdrobnienia żywicy użyto posiekanego szkła. Zajęło epoksyd mniej niż oczekiwano.
Wlał się we wgłębienia i na szare płyty, aby epoksydowa wpadła pod nie.
Czekamy na dzień i wszystko jest gotowe.
P.S .: Początkowo planowałem potem przykleić kawałek taśmy na przedniej części „Krok 3” będzie gotowy, również na żywice epoksydowe, i wszystko zostało na to przygotowane. Oczyścił przednią część i przygotował kawałek taśmy z polipropylenu (PP).
Ale po wyschnięciu żywicy zobaczyłem, że noga mocno trzyma się i zacząłem mniej zginać.
Na poniższym filmie na końcu widać, jak wyciągam lutownicę na podporze w kaburze z kabury, a noga trzyma się idealnie.
Wszystkie sukcesy i twórcze fantazje, a przede wszystkim ich realizacja.