Być może niektórzy z was wykonali już lustra paraboliczne ze starych anten satelitarnych. Ale są dość ciężkie i mają wiele wad.
W tym artykule autor kanału YouTube „NightHawkInLight” opowie o technologii tworzenia lekkiego i taniego 28-calowego lustra parabolicznego. Może być stosowany do wielu różnych procesów, od mediów grzewczych po gotowanie. Może nawet stać się częścią teleskopu.
Domowe jest dość proste do samodzielnej produkcji, a koszt materiałów jest dość niski.
Materiały
—
- Pianka budowlana
- tkanina z włókna szklanego
- sutek
- Dwuskładnikowa żywica epoksydowa
- Arkusz pianki poliuretanowej
- Taśma z tworzywa sztucznego
- Deski sosnowe, stalowe narożniki
- Klej kontaktowy w aerozolu
- Uszczelniacz silikonowy.
Narzędzia używane przez autora.
- Tarcza tnąca
— Rower pompa
—
—
— .
Proces produkcyjny.
Tworzenie takich luster wymaga użycia sprężonego powietrza, które pomaga uformować paraboliczny kształt z arkusza aluminiowanej folii „Mylar”. Mylar jest zwykle sprzedawany w postaci koców ratowniczych. Mylar jest zamontowany na płaskiej, szczelnej powierzchni. Następnie powstaje pod nim zwiększone ciśnienie, w wyniku którego jest ono pompowane jak gigantyczna bańka.
Pierwszą rzeczą, nad którą autor zaczyna pracować, jest sama powierzchnia, na której zostanie napompowany materiał pokryty aluminium. Autor postanawia przetestować w tym celu półcalowy arkusz włókna z polichlorku winylu. Jest szczelny i idealnie równomierny. Czego potrzebujesz
W środku arkusza autor wykonuje otwór na dopływ powietrza. Aby to zrobić, musisz najpierw zamontować smoczek z komory rowerowej na małym kawałku blachy PCV.
Dość duża dziura będzie wyraźnie widoczna na środku, której krawędzie są przetwarzane za pomocą kleju PCV. Przygotowana jednostka ze zintegrowanym zaworem znajduje się na niej z podniesioną nogą zaworu.
Jeśli odwrócisz arkusz, tył, pomysł autora stanie się jasny - zawór zostanie zakopany tutaj na powierzchni.
W następnym kroku autor szkicuje kontury koła o średnicy, która powinna być lustrem. Można to zrobić za pomocą dużego kompasu lub odpowiedniego kształtu.
Na zewnętrznym obwodzie koła przetwarza powierzchnię papierem ściernym. To wzdłuż tego konturu zostanie nałożony klej, aby naprawić mylar i uszczelnić pożądany obszar.
Jak wspomniano wcześniej, Mylar jest sprzedawany w postaci ratującego koca i jest pakowany kilkakrotnie, co powoduje pojawienie się wielu fałd na jego powierzchni.
Przed utworzeniem z niego prototypu lustra należy go wypoziomować. Autor tworzy specjalnie do tego drewnianą ramę, nieco większą niż sam arkusz PVC. I rozciąga na nim folię aluminiową.
Najłatwiejszym sposobem tymczasowego połączenia Mylaru z drewnianą ramą jest klej kontaktowy w postaci sprayu. W tym samym czasie autor przetwarza tylko jeden z nich, górna powierzchnia ramy, mocuje Mylar bez fałd, a następnie odwraca ramkę przeciwną krawędzią, ponownie traktuje ją klejem i zaciska folię, aby wyrównać wszystkie fałdy. W ten sam sposób mocuje pozostałe strony.
Nadmiar filmu jest usuwany.
Na podstawie wcześniejszych eksperymentów autor był przekonany, że Mylar najlepiej przykleja się PVC do żywicy epoksydowej. Obejmuje go obwodem koła i obniża ramę płótnem z góry. Następnie natychmiast naciska Mylar w kółko, tak że w środku tworzy się izolowana przestrzeń. Epoksyd musi prawidłowo wyschnąć.
Do wpompowania powietrza stosuje się zwykłą pompkę rowerową. Trudno jest określić, w jakim stopniu Mylar może zostać napompowany, zanim się przebije. Ale na szczęście niemal natychmiast przybrał formę paraboli.
Aby naprawić pożądany kształt, autor przy pierwszej próbie pokrywa Mylar zwykłą pianką budowlaną.
Ale wynik był bardzo smutny. Dobrze, że podstawę można łatwo wyczyścić i ponownie użyć.
W drugiej próbie autor pokrywa parabolę dwuskładnikową żywicą epoksydową.
Następnie na wierzch układa się warstwę włókna szklanego.
W czasie, gdy włókno szklane stwardnieje, możesz lekko napompować „bańkę”. Tymczasem nakłada jeszcze dwie warstwy włókna szklanego.
Aby przyspieszyć utwardzanie i uniknąć deformacji paraboli, autor rozgrzewa lustro suszarką do włosów.
Aby nie uszkodzić lustra, autor odcina lustro od podstawy za pomocą szlifierki.
I oto on jest wynikiem! Odbicie takiego lustra jest całkiem dobre.
Jedyną rzeczą jest to, że włókno szklane jest nieco bardziej elastyczne niż byśmy tego chcieli. Z tego powodu paraboliczny kształt samego lustra jest nieco zaburzony.
Autor postanawia naprawić formularz za pomocą obręczy. W tym celu plastikowa strona ogrodu okazuje się bardzo odpowiednia. Autor składa go w pierścień i mocuje za pomocą śrub i nakrętek.
Obręcz umieszcza się na górze lustra, które jest mocno dociskane przez ładunek, dzięki czemu jego krawędzie nieco się prostują, a powierzchnia nabiera wymaganego kształtu.
Lustro jest posmarowane na obwodzie uszczelniaczem silikonowym i pozostawione do wyschnięcia.
Teraz sprawdź wynik. Biorąc pod uwagę koszt materiałów, wynik jest całkiem dobry. Gładszą powierzchnię można by osiągnąć, gdyby Mylar mógł zostać nieco napompowany.
Oto zdjęcie utworzone przez lustro na kartonie.
I z tak niesamowitą łatwością zapala się nawet gruba kłoda.
Teraz technologia została opanowana i możesz poprawić projekt lustra, zmienić ogniskową, aby dopasować ją do swoich potrzeb. Jak już zrozumiałeś, za pomocą grupy takich luster możesz stworzyć tanią instalację grzewczą.
Ponadto możesz eksperymentować z kształtem lustra, tworząc go w postaci pół rurki. Wtedy okaże się, że zastosuje podłużny odbiornik światła słonecznego w postaci rury z płynem chłodzącym umieszczonym wzdłuż całego ogniska.
Dzięki autorowi za prostą, ale bardzo interesującą technologię do tworzenia parabolicznych luster!
Wszystkiego dobrego nastroju, powodzenia i ciekawych pomysłów!
Autorskie wideo można znaleźć tutaj.