Wśród całej gamy półek na zawiasach można wyróżnić półki pewnego rodzaju: małe, z podstawą w jednej desce. Często można je znaleźć bez ograniczników wbudowanych w ścianę. W tym samym artykule pokazano krok po kroku proces produkcji półki opartej na dwóch drewnianych ogranicznikach z falistym konturem powierzchni czołowej.
Podczas pracy zastosowano następujące narzędzia i materiały:
Narzędzia:
1) ołówek;
2) władca;
3) piła do drewna;
4) szlifierka mimośrodowa;
5) papier ścierny;
6) strugarka-strugarka;
7) imadło stołowe;
8) kwadrat;
9) wyrzynarka elektryczna;
10) śrubokręt;
11) wiertła do drewna;
12) szczypce;
13) szpachelka;
14) wiertarka elektryczna;
15) pędzel.
Materiały:
1) deska 12 x 65 cm;
2) kołki o średnicy 8 mm (4 szt.);
3) klej stolarski;
4) srebrne zawiasy do mebli (2 szt.);
5) dwa małe goździki (długość - 2 cm);
6) bejca na bazie wody (kolor modrzewia).
Proces produkcyjny:
Krok 1. Cięcie i struganie desek do podstawy półki.
Musimy odciąć nadmiar części deski sosnowej. Aby płaszczyzna końcowa po obrysowaniu ołówkiem na kwadracie i piły była prostopadła do płaszczyzny krawędzi, ta ostatnia jest przetwarzana na strugarce. Narysuj ołówek wzdłuż kwadratu, aby węzeł pozostał poza pożądaną częścią planszy. W skrzynce uciosowej widzieliśmy deskę. Następnie łączymy powstałą długą część przedmiotu obrabianego. Umieszczamy przetworzoną deskę z powrotem w skrzynce uciosowej i widzimy ją z boku nierównego końca. Oczywiście możesz natychmiast zdmuchnąć całą deskę, a następnie odciąć nadmiar części. Ale postępując zgodnie z powyższym opisem, zaoszczędziliśmy w ten sposób energię elektryczną przeznaczoną na pracę maszyny i po drodze zachowaliśmy ostrość noży wału przegubowego. W stolarni, podobnie jak w innych sprawach polisyllabicznych, ważna jest zwiększona racjonalność.
Krok 2. Wycinanie podpór.
Główna część półki będzie spoczywała na drewnianych wspornikach. Kształt frontów będzie przypominał falę. Przetwarzamy wybraną żądaną płytę na maszynie. Następnie narysuj płynnie zmieniającą się zakrzywioną linię. Odetnij niepotrzebną część za pomocą elektrycznej wyrzynarki. Następnie w skrzynce uciosowej zobaczyliśmy kolejną - prostą linię. Rezultatem jest pierwszy nawias. Po umieszczeniu go na planszy narysuj ołówek wokół konturu i wykonaj te same dwie operacje, co przy produkcji pierwszego wspornika. Rezultatem były dwie części o długości 11,5 cm i szerokości 9 cm.
Krok 3. Szlifowanie wsporników papierem ściernym.
Najpierw wygładź ostre krawędzie elementów. Następnie przystąp do szlifowania zakrzywionych końców. Aby to zrobić, oprócz bloku do szlifowania potrzebny będzie kawałek nieutrwalonej, zginalnej skóry. Po przetworzeniu obu części umieszczamy je na tej samej płaszczyźnie płyty, aby sprawdzić, czy wsporniki są takie same. Jak widać na zdjęciu - są takie same.
Krok 4. Oznaczenie lokalizacji kołków.
Duża deska i wsporniki zostaną przymocowane do siebie kołkami i klejem do drewna. Aby kołki dokładnie pasowały do otworów podczas łączenia wszystkich części, należy najpierw obrysować lokalizacje. Odbywa się to w następujący sposób. Bierzemy dwa małe goździki i „odgryzamy” je za pomocą szczypiec. Następnie wkładamy (napędzamy) metalowe pręty do ogranicznika, aby wystawały z góry o co najmniej 3 mm. Biorąc wspornik, ostrożnie umieść go na spodzie długiej deski w linii i delikatnie naciśnij. Mamy więc znaki wcięcia. Po pierwszym zdjęciu gwoździ bez czapki włóż je do drugiego i umieść je również na planszy.
Krok 5. Wiercenie otworów pod kołki.
Zaznaczone miejsca na wspornikach i płycie głównej zaznaczamy wiertłem do głębokości około 1,5 cm Średnica powstałych otworów wynosi 8 mm.
Krok 6. Zainstaluj kołki.
Po ustaleniu ograniczników razem w imadle stołu roboczego, smarujemy otwory i kołki klejem stolarskim i wjeżdżamy w kolce, aż zostaną całkowicie „posadzone”. Mierzymy głębokość otworów na płycie i przenosimy wymiary do wystającej części kołków. Następnie zobaczyliśmy tuż poniżej zaznaczonych linii (poniżej - aby mieć pewność, że kołki swobodnie i całkowicie wchodzą do otworów). Aby sprawdzić prawidłowe wykonanie pracy, tymczasowo łączymy wsporniki i długą deskę.
Krok 7. Szlifowanie części.
Po odłączeniu części przystępujemy do ich mielenia. Użyjemy szlifierki i papieru ściernego o średniej wielkości ziaren.
Krok 8. Klejenie wszystkich elementów półki.
Smarując kołki i otwory na płycie głównej klejem stolarskim, łączymy wszystkie szczegóły.
Krok 9. Instalowanie zawiasów.
Zawiasy fabryczne są zwalniane z niewystarczająco szerokimi wgłębieniami na śruby. Dlatego otwory powinny być jednocześnie rozszerzane i pogłębiane. Robimy to za pomocą wiertarki, wiertarki i szczypiec. Po wywierceniu włóż dwie śruby samogwintujące do otworów i upewnij się, że samogwintujące nakrętki są prawie na tym samym poziomie co płaszczyzna zawiasu (taki układ jest akceptowalny). Następnie przymocuj zawiasy do półki i zaznacz środki ich otworów. W tych miejscach wiercimy małe otwory na śruby. Pod koniec instalacji wkręcamy zawiasy do półki za pomocą śrubokręta.
Krok 10. Kolejne mielenie.
Podczas klejenia półfabrykatów i mocowania zawiasów półka była nieco zmatowiona. Aby to naprawić, zmielić.
Krok 11. Malowanie półek.
Półkę malujemy bejcą na dwie warstwy. Po pierwszej warstwie przeszlifuj produkt drobnoziarnistym papierem ściernym.
Wnioski
Oprócz śrub półka jest wykonana bez jednego gwoździa. Oprócz tej zalety są jeszcze inne: wygoda w transporcie, wysokiej jakości impregnacja powłok, lekka konstrukcja.