Witam Chcę opowiedzieć o moim projekcie „dachu szklarni”, który z powodzeniem zapewnia wczesną uprawę warzyw, chroni rośliny przed opadami deszczu, dzięki czemu nie jest konieczne stosowanie chemii przed chorobami. Moje wieloletnie doświadczenie w ogrodnictwie pokazało, że warunek ochrony roślin przed opadami ma ogromne znaczenie dla dobrych zbiorów. W takim przypadku rośliny są znacznie mniej chore i nie muszą stosować chemii. Kiedyś stosowałem folię, która była skuteczna, ale bardzo krótkotrwała. Głównym problemem był wiatr, który bardzo szybko podarliśmy film. Od dawna zastanawiam się nad zastosowaniem arkuszy poliwęglanowych, ale dopiero w tym roku udało mi się zrealizować ten pomysł. Wynik był udany. Rezultatem była lekka, przenośna, dość tania konstrukcja, która spełnia wszystkie moje wymagania.
Wytworzone stacjonarne szklarnie na bazie poliwęglanu mają wady. Widziałem takie szklarnie w lecie, aby jeszcze bardziej obniżyć temperaturę wewnątrz, nawet pokryły je nietkanym materiałem na górze, co zmniejszyło strumień świetlny i, naturalnie, wydajność samej szklarni. Wczesną wiosną sadzonki muszą być albo dodatkowo osłonięte, albo wszystkie takie szklarnie dobrze ogrzane. Najważniejsze dla mnie jest to, że mogę łatwo zainstalować mój projekt „dachu szklarniowego” w dowolnym miejscu w ogrodzie, w przeciwieństwie do stacjonarnego, który jest sztywno zainstalowany. Korzystając z kilku z tych wzorów, mogę przykryć sadzonki na długim łóżku, na którym układana jest taśma kroplująca. Wiosną nie potrzebuję dużo ciepła, aby sadzonki nie zamarzły, wystarczy pokryć „dach szklarni” folią lub materiałem pokrywającym, ponieważ leży on na ziemi. Podnosząc konstrukcję do słupków, gdy rosną sadzonki, chronię rośliny przed opadami deszczu, chronię przed poparzeniem słonecznym i zwiększam ich wygodę. Rośliny prawie nie chorują i nie muszą stosować chemii. W rezultacie otrzymuję wysoki, przyjazny dla środowiska zbiór warzyw.
Do produkcji ramy „dachu szklarni” użyłem metalowego narożnika 25 mm. Cię dwa kawałki po 206 cm i dwa kawałki po 90 cm.Aby zainstalować łuki, wyciąłem 8 rur o długości 40 mm z rury o średnicy 21 mm. Aby przymocować drewniane listwy za pomocą wkrętów samogwintujących (4,2 x 16 dla cienkich arkuszy), w długich kawałkach rogu, wiertłem 4,5 mm, wywierciłem 10 otworów w każdym kawałku rogu. Ten zestaw części został przedstawiony na pierwszym zdjęciu.
Ponadto, po ustawieniu długiego elementu narożnika na poziomej powierzchni, tak aby kąt prosty był skierowany do góry, 4 części rury były spawane w regularnych odstępach czasu. Wykonany również z drugim kawałkiem rogu. Następnie umieszczając części na poziomej powierzchni, zgodnie z pożądanym rozmiarem, przyspawano krótkie kawałki narożnika. Rezultatem jest projekt pokazany na drugim zdjęciu.
Następnie za pomocą wkrętów samogwintujących przymocowałem drewnianą szynę (profil 40 mm-20 mm), wykonaną z drewna iglastego, najpierw z jednej strony. Następnie zainstalował łuki, a następnie zabezpieczył poręcz po drugiej stronie.
W ten sposób uzyskaliśmy sztywną strukturę, przedstawioną na trzecim zdjęciu. Używam kawałków drutu aluminiowego jako łuku, w izolacji od bardzo starego, mocnego, trójfazowego kabla o długości 110 cm.
Cóż, czwarte zdjęcie pokazuje w pełni zmontowany „dach szklarni”, który został uzyskany po zamocowaniu odpowiedniego kawałka przezroczystego poliwęglanu o grubości 4 mm. Do mocowania zastosowano wkręty samogwintujące (4,2 x 16 dla cienkich blach), o rozstawie 12-15 mm, co zapewniało niezbędną wytrzymałość od wiatru.
Z poważaniem, Nikolay Voydetsky.