Nawet przy „wstępnym projekcie” - na poziomie pomysłu postanowiono przenieść źródła zasilania do osobnego budynku. Ogólnie rzecz biorąc, taki „wolt” ma spory sens, szczególnie dla podmiotu poddanego wszelkiego rodzaju interferencjom i tłu, korektor winylowy - usuwający źródło silnych pól elektromagnetycznych - transformatorów - na pewną odległość. Z drugiej strony zasilacz w kaskadzie jednostopniowej znajduje się w obwodzie sygnałowym i pożądane jest zminimalizowanie wszystkich połączeń jednym słowem - jak zawsze kompromis. Zalety tego rozwiązania można także przypisać znacznie prostszej konstrukcji wzmacniaczy i ich rozmieszczeniu. Mniejsza waga każdego urządzenia - wzmacniacz, mimo swojej skromnej mocy, okazał się bardzo ciężki, przy zasilaczu trudno byłoby go przenieść sam.
Zasilacze współczesnych wzmacniaczy lampowych często wykorzystują obwód półfalowy ze środkowym punktem uzwojenia transformatora, prostowniki kenotronowe i filtry z dławikami. Oprócz wyglądu retro taki schemat budowy jest uzasadniony kilkoma zaletami, które są jednak bardziej ekonomiczne i łatwiejsze do wdrożenia na nowoczesnej podstawie elementarnej. Niektóre cechy charakterystyczne urządzeń próżniowych można przypisać zaletom, z powodu których nie występują zakłócenia w prostowniku podczas przełączania diod w mostku prostownika. Podczas korzystania z klasycznego mostka diodowego zakłócenia takie można wyeliminować, przesuwając każdą diodę małym kondensatorem o wartości około 100 nF do odpowiedniego napięcia i używając „szybkich” diod.
Automatyczne opóźnienie w dostarczaniu napięcia anodowego - w miarę rozgrzewania się katody kenotronu. Faktem jest, że zasoby lamp odbiorczych-wzmacniających znacznie wzrastają, gdy przyłożone zostanie napięcie anodowe, gdy katoda lampy jest już rozgrzana. Zwykle zajmuje to kilkadziesiąt sekund. Proponuje się tutaj, poświęcając zasoby kenotronu, przedłużenie żywotności lamp wzmacniających, jednak w dzisiejszych czasach kenotrony mają również godziwą wartość, ponadto opóźnienie w dostawie wysokiego napięcia jest dość proste do ustalenia z prostym obwodem czasowym z elementem uruchamiającym w postaci przekaźnika elektromagnetycznego na nowoczesnej podstawie elementu.
Warto tutaj powiedzieć, że aby kaskada działała na triodzie próżniowej, wymagane są trzy napięcia - ujemne napięcie polaryzacji (czasami przy „automatycznym” polaryzacji uzyskuje się je przez spadek napięcia na specjalnym oporniku), napięcie nici grzewczej katody lub sama „bezpośrednio ogrzewana” katoda jest napięciem ” blask ”i wreszcie - napięcie„ anodowe ”. Podczas stosowania stabilizacji napięcia w zasilaczu niedopuszczalne jest ustabilizowanie jednego lub kilku napięć. Wymaga to stabilizacji wszystkich, w przeciwnym razie, gdy zmienia się napięcie sieciowe, tryb lampy radiowej może przekroczyć dopuszczalne granice.
Opisany zasilacz zbudowany na półprzewodnikach zawiera w jednym przypadku dwa niezależne zasilacze - do lampowego wzmacniacza mocy i ten sam korektor winylu. Każda z nich składa się ze źródła prądu o względnie wysokim natężeniu do zasilania żarówek oraz niskonapięciowego, ale wysokiego napięcia, do napięcia „anodowego”. Wszystkie źródła są ustabilizowane, zasilanie anodowe opóźnia się ręcznie poprzez przełączanie przełączników. W zasilaczu można zastosować tryb „czuwania” - dostarczanie zredukowanego napięcia żarnika i anody. Ten tryb pozwala nie całkowicie wyłączyć wzmacniaczy podczas długich przerw w słuchaniu, oszczędzając życie lamp radiowych i energii elektrycznej - jak każde urządzenie z żarnikiem lub cewką żarową, gdy przyłożone jest napięcie żarnika, następuje gwałtowny wzrost prądu z powodu niskiej rezystancji zimnej spirali, znacznie zmniejsza zasoby urządzenia - najczęściej zawodzą w tym momencie. Niemożliwe jest jednak całkowite usunięcie napięcia anodowego przez stosunkowo długi czas, pozostawiając jedynie katodę rozgrzaną - w tym ostatnim przypadku zachodzą nieodwracalne zmiany, zwane „zatruciem katodowym”. Algorytm przełączania bloku, napięcia anodowe wsteczne są usuwane, po pięciu do dziesięciu sekundach można wyłączyć napięcie żarnika.
Więc Co było potrzebne do pracy.
Narzędzia, sprzęt.
Przede wszystkim zwykły zestaw narzędzi do edycji radiowej nie zostanie uszkodzony przez kilka mocniejszych niż zwykle przecinaków do drutu. Lutownica, a najlepiej dwa - małe, dla drobiazgów - 25 ... 40W i większe - 60 ... 100W z akcesoriami. Multimetr Do pracy ze sklejkowymi elementami skrzyni użyto małej piły tarczowej, szlifierki do płaszczyzn. Do powlekania dekoracyjnego - pędzle, naczynia. Wymagało wiertarki elektrycznej z wiertłami, czegoś do wiercenia małych (0,8 ... 1,5 mm) otworów na płytkach drukowanych. Specjalne narzędzie do rysowania i produkcji płytek drukowanych - długopisy do rysowania, specjalna linijka, igła do korygowania ścieżek, naczynia do trawienia, mały wygodny rdzeń. Marker permanentny, nożyczki. Konstrukcja lub specjalna, do instalacji radiowej, suszarka do włosów do pracy z rurkami cieplnymi. Wyciskacz do uszczelniaczy. Aby stworzyć najprostszy panel przedni, potrzebowałem dostępu do komputera z drukarką. Małe narzędzie stołowe, „pistolet” do kleju topliwego.
Materiały
Oprócz elementów radiowych i części instalacyjnych potrzebowałem 15 mm sklejki na skrzynkę, cienkiej sklejki, 6 mm na panelu przednim. LKM, szlifująca skóra, bawełniane szmaty. Foliowane włókno szklane do płytek drukowanych, drut miedziany cynowany i drut montażowy różnych sekcji do instalacji. Termotuba. Bezołowiowy lut, topnik, mieszanka alkohol-benzyna, trawienie chemikaliów. Łączniki nylonowe o różnych długościach, uszczelniacz akrylowy. Platformy Kapron do mocowania łączników. Grzejniki aluminiowe igiełkowe, perforowane narożniki montażowe. Smar termiczny, podkładki miki. Łączniki są różne. Klej topliwy. Taśma maskująca, papier z lepką warstwą do drukowania na drukarce.
Przede wszystkim zdecydowałem się na ogólną koncepcję. Źródła wysokiego napięcia - transformatory podwyższające, mostki prostownicze na szybkich diodach z bocznikiem każdego kondensatora ceramicznego - stabilizatory na tranzystorach polowych o wysokim napięciu. Konwencjonalne zbiorniki elektrolityczne wysokiego napięcia, towary konsumpcyjne.
Napięcie anodowe prostownika i stabilizatora, stosowane w obu wzmacniaczach, dostrajane tylko do różnych napięć.Tutaj, według liczby i napięcia roboczego diod Zenera, ustawiane jest napięcie wyjściowe stabilizatora. Tranzystor T1 - prawie każda struktura odpowiadająca wysokiemu napięciu, diody są bocznikowane przez kondensatory foliowe lub ceramiczne przy 100 ... 150nF, 630V
Stabilizatory napięcia żarnika winylowych lamp korekcyjnych to 7806, z dodatkową krzemową diodą we wspólnym obwodzie drutowym (daje wzrost napięcia o ~ 0,3 wolta na wejściu stabilizatora). Prostownik - mostek diod Schottky'ego, również bocznikowany przez kondensatory (opcjonalnie). Lampy wzmacniacza mocy (6E5P) pod względem żarzenia zużywają znacznie więcej prądu niż 6H9, aby go zmniejszyć, zastosowano szeregowe połączenie żarówek dwóch lamp i zastosowano integralne stabilizatory 7812 z diodami we wspólnym obwodzie drutowym.
Wybrano wystarczającą liczbę grzejników i odpowiednie transformatory. Aby zasilić żarówki we wzmacniaczu mocy, znaleziono standardowy VT dla napięcia anodowego TA. Ogólna moc okazała się dość spora, co nie jest złe - transformatory nie brzęczą, nie nagrzewają się. Obecność dużej liczby uzwojeń pozwoliła wybrać pożądane napięcie na wejściu stabilizatora, aby nie przegrzać tranzystora sterującego. Możliwe było również przejście w tryb gotowości - ze zmniejszonym napięciem żarnika i anodą, aby zaoszczędzić żywotność lampy.
Korektor winylowy transformatora mocy jest połączonym TAN, ma zarówno uzwojenie wysokiego napięcia dla napięcia anodowego, jak i niskiego napięcia dla prądu cieplnego. Duża liczba uzwojeń umożliwiła również zorganizowanie trybu gotowości.
Zgodnie z wymiarami grzejników opracowano płytki z obwodami drukowanymi do małych elementów prostowników i stabilizatorów. Elementy wymagające chłodzenia - mikroukłady stabilizujące i tranzystory polowe, w skrzynkach TO-220, są montowane do góry nogami i dociskane metalowym kołnierzem przez uszczelkę mikową do chłodnicy. Po stronie deski „do grzejnika” nie ma ścieżek przewodzących - cała instalacja odbywa się po przeciwnej stronie deski, „podkładki” są uformowane podkładki podtrzymujące dla wniosków małych elementów. Dlatego instalacja przypomina wolumetryczną, ryzyko zwarcia do grzejnika nie jest duże.
W podobny sposób stabilizator wzmacniacza mocy zamontowano na G-807.
W sumie są dwa grzejniki, każdy ma płytę montażową z pełnym zestawem napięć dla jednego urządzenia - być może rozwiązanie nie jest bardzo udane pod względem układu zasilacza jako całości, jednak można było wygodnie pracować podczas prototypowania i konfigurowania urządzeń, gdy zasilacze nie zostały zmontowane pojedyncza obudowa.
Konstrukcja obudowy jest szczególna - grzejniki są umieszczone w tylnej otwartej części urządzenia, podczas gdy płyty z elementami wysokiego napięcia są lekko zagłębione, praktycznie niemożliwe jest ich dotknięcie ręcznie, szczególnie biorąc pod uwagę lokalizację zasilacza w niszy szafy.
Obudowa bloku jest montowana na wkrętach samogwintujących, ściany wykonane są z grubej sklejki 15 mm. Z przodu urządzenia transformatory są przymocowane do dolnej części urządzenia za pomocą śrub. Środek ciężkości okazał się przesunięty na przedni panel, ale jest to wygodne - w przypadku jakichkolwiek manipulacji za pomocą elementów sterujących oddzielne urządzenie nie musi być trzymane.
Wokół transformatorów, takich kręgów czarownic, zainstalowane są specjalne platformy do mocowania do nich nylonowych opasek. Biorąc pod uwagę dużą liczbę przewodów i wiązek z nich, liczba miejsc nie jest nadmierna - praktyka wykazała, że prawie wszystkie z nich były zaangażowane.
Podłączenie zasilacza do wzmacniacza wykonuje się grubym kablem wielożyłowym. Duża liczba rdzeni umożliwiła utworzenie niezbędnych grup w zależności od przesyłanego prądu i przeznaczenia kabla.
W procesie instalacji tego rodzaju konieczne jest zastosowanie, przynajmniej technologicznego oznakowania, co znacznie ułatwia życie.
Zasilacz bez pokrywy i panelu przedniego. Wzmacniacze zostały zmontowane jakiś czas temu i pracowały z otwartymi modelami ich zasilaczy. W tej formie bardzo wygodnie było dokonać ustawień - wybrać napięcie, kontrolować pracę i tak dalej. Teraz tylko kontrola działania i eliminacja możliwych błędów instalacji.
Przedni panel bloku wycięto z cienkiej sklejki, po lakierowaniu przyklejono do niego bloki narysowane w programie AutoCAD i wydrukowane na drukarce z objaśniającymi napisami. Aby chronić etykiety, naklejki są również pokryte warstwą lakieru. W odpowiednich miejscach wywiercono otwory do zainstalowania przełączników, neonów i podkładek bezpiecznikowych. Równolegle do bloku zainstalowana jest również żarówka neonowa, wskazująca przepalony bezpiecznik.
Praktyka długotrwałego użytkowania urządzenia wykazała, że urządzenie jest niezawodne, ma wszystkie określone parametry elektryczne. Wady obejmują niektóre tryby przełączania złożoności - przełączniki przełączające. Jeśli zamierzasz stworzyć podobne urządzenie do użytku „w niewłaściwych rękach”, lepiej jest użyć specjalnego urządzenia, które automatycznie implementuje niezbędne algorytmy za pomocą przekaźników elektromagnetycznych. Ponadto musiałem mieć osobne zasilacze - dla każdego urządzenia był to jednak „tryb awaryjny” - podczas ruchu.