Prawdopodobnie nie warto mówić o znaczeniu sprawdzania elementów radiowych przed instalacją. Zasadniczo dotyczy to oczywiście lutowanych elementów, które działały, chociaż w krytycznych przypadkach upewnienie się, że nowe działają, nie szkodzi. Niedawno pojawiła się okazja, niedroga lub nawet całkowicie za darmo, na uzupełnienie twoich pojemników radioelementami z urządzeń potencjalnie wysłanych na wysypisko śmieci. Częściowo ze względu na wzrost dobrobytu przeciętnego laika, częściowo ze względu na szybki rozwój e urządzenia, urządzenia są coraz częściej wysyłane na złom, sprzęt AGD jest przestarzały „moralnie” - niech żyje reklama i snobizm obywateli. Możesz poruszać się z przyjaciółmi na ten temat - grzebać w śmieciach na strychach, piwnicach, domkach, możesz reklamować się w gazecie, coś w rodzaju „dostanę za symboliczną cenę”, a na koniec rzucić okrzyk między przyjaciółmi.
Demontaż - lutowanie elementów elektronicznych, od tej samej tortury, podczas panowania instalacji wolumetrycznej (czasami stosowano spawanie przewodów poszczególnych elementów), zamieniło się w całkowicie nieskomplikowane, ale raczej ponure zajęcie w erze dystrybucji w technice konwencjonalnego drukowanego okablowania z elementami wyjściowymi. Teraz, z przewagą elementów do montażu powierzchniowego, ich lutowaniem, ta sama przyjemność - potrzebujesz tylko budowlanej suszarki do włosów lub reflektora halogenowego i pędzla. Demontaż przez demontaż, ale z identyfikacją elementów SMD, to tylko problem - niewielki, z elementami radiowymi z zapałką z oznaczeniami różniącymi się między producentami. Co więcej, w przypadku niektórych typów elementów w wersji SMD często brakuje takiego oznaczenia. Na przykład kondensatory lub małe (w 0805 przypadkach) oporniki. Rezystory można oczywiście zmierzyć za pomocą dowolnego testera, ale co z resztą?
Istnieją specjalne testery przypominające pincety, które koncentrują się na definicji dwupinowego SMD. Ja sam tego nie mam, ale wydaje się, że ich wyjątkowa wygoda polega na tym, że można je określić tylko przez bardzo ograniczony zestaw elementów - rezystor-diodę-kondensator.
Są też testerzy, którzy mogą określić znacznie szerszy zakres elementów i ich parametrów. Ostatnio takie urządzenia pojawiły się w sprzedaży na znanym Aliexpress.Istnieje kilka opcji, różniących się funkcjami i funkcjami dodatkowymi. Zakupiono stosunkowo proste urządzenie (), które może jedynie określać komponenty.
Ustalenia testowanych elementów są zaciśnięte w bloku styków za pomocą „siły zerowej”, SMD bez nóg są nakładane na specjalnie zorganizowaną podkładkę drukującą, ukształtowaną tak, aby wygodnie łączyć wszystkie główne typy obudów.
Urządzenie w postaci modułu bez obudowy wyszło na pół ceny. Trzeba przyznać, że korpus nie był pod wrażeniem - o tym więcej.
Istnieją podobne urządzenia wyposażone w obudowę lub obudowę zakupione osobno i zamontowane niezależnie. Spójrz na nie.
Cóż, jest to najbardziej „kulturalna” opcja, zestaw zawiera zdalne sondy z małymi zaciskami, dla SMD nie jest bardzo dostosowany - podkładka drukująca, właściwe słowo, które jest znacznie wygodniejsze. Ale wygląda ładnie, to nie odbiera.
Przejdźmy do uproszczonych przypadków. Jest to raczej rodzaj obudowy, wydaje się, że ich IP jest ujemny, a cena, dla całej swojej prostoty, jest porównywalna z ceną urządzenia.
Ale najbardziej nieprzyjemną rzeczą jest to, że obudowa blokuje dostęp do obszaru styków na płytce drukowanej, a SMD nie można teraz mierzyć.
Skrzynia na inny model podobnego urządzenia ma okno dostępu do „platformy SMD”, ale odległość do niego jest duża i kategorycznie nie jest wygodna w użyciu - masz na myśli, że skarbonka natychmiast się pojawia - gdy wiele szczegółów wchodzi do środka, przez małą dziurę, możesz ją rozebrać na części i wszystko potrząśnij, br-r.
Okładki stykowe podobnego urządzenia również okazują się zakopane, gdy moduł jest zainstalowany w przeznaczonej do tego obudowie.
Musisz poruszyć mózg.
Urządzenie zdecydowanie potrzebuje obudowy - okablowanie bloku baterii i kruche szkło ekranu sprawiają, że pomiary, szczerze mówiąc, nie są zbyt wygodne. Co więcej, czasami zadania pomiaru elektrycznego w terenie pojawiają się, powiedzmy, pomiar pojemności izolowanego masztu w stosunku do ziemi, a samo przenoszenie urządzenia z miejsca na miejsce wymaga pewnej ostrożności. To nie ma znaczenia.
Zrozumiałe jest, że pad SMD powinien znajdować się na zewnątrz. Ewolucja tego rozwiązania projektowego była mniej więcej taka - podkładka drukująca przymocowana z przodu etui z tekstolitu (plastiku), sam panel przedni jest w całości wykonany z folii z włókna szklanego z wytrawioną podkładką do SMD, a na koniec chodź w ten sposób na spacer, cała obudowa jest przylutowana z materiału foliowego. Nawiasem mówiąc, w czasie, gdy tekstolit foliowy był sprzedawany w sklepach Hefty Technik jako ciężkie arkusze, takie jak sklejka w sklepach budowlanych, wykonane z niego skrzynki były popularne wśród radiooperatorów szynki. I nawet powiedzieć, że jest łatwy w obróbce, ściany są połączone za pomocą rodzimego i znanego lutowania, obudowa jest lekka, ekranowana, łatwa do pomalowania. Teraz, gdy dla każdego kawałka rozdzierają się na trzech drogach, a na sprzedaż są gotowe skrzynie, odchodzi praktyka robienia takich domowych.
Więc (pocierając ręce) zacznijmy.
Co było potrzebne w produkcji.
Narzędzia, urządzenia.
Zestaw małych ławek, pilników, igły do drewna i biżuterii. Coś do wiercenia otworów, w tym małych „wydrukowanych” otworów (~ 0,8 mm). Zestaw narzędzi do instalacji radiowej, lutownica o niskiej mocy i mocniejsza, wat 60 w ten sposób, do lutowania strukturalnego. Należące do nich. Skalpel Multimetr do łańcuchów ciągłości. Dostęp do komputera z drukarką. Kilka drobiazgów do specjalnego drukowania zdjęć - lekka skrzynka do suszenia, osprzęt do oświetlenia UV, stoper, pojemniki i chemikalia do opracowywania i trawienia.
Materiały
Oprócz najczęściej kupowanego modułu potrzebowałem dwustronnie powlekanego włókna szklanego, przezroczystej folii do drukowania na drukarce, kawałka pleksiglasu do okna, przezroczystej taśmy samoprzylepnej, odczynników do wykonania płytki drukowanej - lakier fotolitograficzny, NaOH (można zastąpić środkiem do czyszczenia rur, na przykład „Mole”, zawiera ten alkalia), chlorek żelazowy do trawienia miedzi (dowolna ze znanych kompozycji do trawienia).
Pierwszą rzeczą jest oczywiście rysowanie. Ogólny układ, panel przedni.Ponieważ nadal można przenieść rysunek i akwafortę, nie mogłem się oprzeć i dodałem „falbanki”, ponieważ nawet nie musiałem ich rysować - wziąłem kilka elementów gotowych na miernik częstotliwości i dostosowany do pożądanego rozmiaru. Postanowiłem umieścić komorę baterii nad urządzeniem, wydawało się to nieco wygodniejsze. Tak, zdecydowano o wprowadzeniu przełącznika zasilania w projekcie, aby po pomiarach nie angażować się w wyciąganie baterii. Wymagany był przełącznik, taki jak ... (poruszając palcami w powietrzu), aby nie włączał się niezależnie, powiedzmy, w kieszeni. Nastąpiła zmiana starego zasilacza komputerowego.
Po kilku kolejnych iteracjach z drukowaniem i próbowaniu na panelu przednim rysunek był gotowy, wydrukowano szablon zdjęcia do przeniesienia obrazu drukowania zdjęć kontaktowych.
Pod względem wielkości pozostałe elementy obudowy zostały wycięte i rozpoczęła się instalacja.
Ale wieko przedziału baterii, jestem naprawdę dumny. Oceń to! Z jednej strony pokrywa występu jest włożona w odpowiedni rowek i przymocowana za pomocą krótkiej śruby M3. Rowek i odpowiedni kolec zostały wycięte za pomocą układanki jubilerskiej - ma najlepsze pilniki, nakrętkę po prostu lutuje się we właściwym miejscu.
Wszystko, sam moduł jest zabity w przedziale ufnym. Orzechy, podkładki, korki, wszystko jest jak ludzie.
Szkic górnego panelu przedniego został dopracowany po raz ostatni na miejscu, dokonano korekt, możesz rozpocząć produkcję. Dokonywanie górnej czapki - metoda „dom„Płytki drukowane. Kto jest właścicielem (LUT, fotorezyst, magiczny trackfinder, wreszcie). Tutaj zastosowano fotorezyst aerozolowy i druk zdjęć kontaktowych. W świetle ultrafioletowym. Spieprzyłem trochę z szablonem zdjęcia, ale to nie był remake, zostawiłem to w ten sposób - ważne jest tutaj, aby pola kontaktowe nie były zamknięte, a reszta służy tylko urodzie.
Wytrawiono „szalik” w podręczniku - w roztworze chlorku żelazowego, uprzednio zabezpieczając tylną stronę folii przedmiotu obrabianego, dwiema warstwami nitrolaku. Metalizacja jest tam, wciąż potrzebujemy.
Widocznych jest wiele drobnych defektów - „gwiaździste niebo” i niska rozdzielczość. Wynik niezbyt udanego eksperymentu z maskami fotograficznymi.
Deskę przetarto piłą do metalu, wewnętrzne otwory wyrzynarką do drewna, krawędzie spiłowano i przeszlifowano. Wgłębienie na dźwignię zaciskającą, przetarte specjalnym pilnikiem o średnicy około 5 mm, do ostrzenia łańcuchów pił łańcuchowych. Aby przewody, które przejdziemy przez górny panel i przylutujemy do poduszek dla elementów SMD, nie zostały zamknięte folią z tyłu panelu, otwory są pogłębione.
Odetnąłem wystające uszy przy przełączniku i przylutowałem na śmierć. Epoksydowa, wkleiła okno.
Wolna grupa styków jest używana jako łącznik drutowy - standardowe z zacisku akumulatora, szczerze mówiąc, nieważne - raczej szorstka izolacja z bardzo cienkim przewodzącym rdzeniem, takie przewody łatwo się odłamują w punkcie lutowania.
Łącząc główną atrakcję projektu - zdalną podkładkę kontaktową do elementów obudowy. Kawałki ocynowanego drutu są lutowane do standardowych miejsc i przepuszczane przez odpowiednie otwory w górnej pokrywie. Następnie, po końcowym montażu obudowy, przewody są skracane i uszczelniane.
Przewody są podłączone do wyłącznika w taki sposób, że przewody z bloku akumulatora są przylutowane do styków znajdujących się najbliżej „wyjścia” - w przypadku przerwy możliwe będzie dotarcie do lutownicy bez jej demontażu (lutowanie obudowy).
