Ojczyzną noża Kukri jest Nepal. Ostrze kukri ma charakterystyczny profil „sokoła skrzydła” z ostrzeniem wzdłuż wklęsłej twarzy. Uważa się, że kukri pochodzi z greckiego copis, który ma podobny zakręt, i przybył do Nepalu z armią Aleksandra Wielkiego w IV wieku pne. e. Nóż był dokładnie w tym stylu i postanowił zostać mistrzem.
Narzędzia i materiały:
-Sprężyna stalowa;
- mosiądz;
- orzech brazylijski;
-Luminofor;
-Mikarta;
-Mozaika;
- klej epoksydowy;
-Powrót papieru od 60 do 1000;
-Polska pasta;
-USHM;
Koło odcinające;
-Kółko cielęce;
-Kolko do polerowania;
-Drilling maszyna;
Młot
-Kowadło;
Imadło;
- pliki;
-Urządzenie do ostrzenia noży;
-Nadfiles;
- centymetr;
-Arkusz papieru;
-Ołówek;
-Marker;
Krok pierwszy: kucie
W Nepalu takie noże są wykonane ze stali sprężynowej. Najlepsze są sprężyny niemieckich samochodów. Mistrz użył również stali sprężynowej.
Ogrzewa metal, a kucie nadaje mu pożądany kształt.
Krok drugi: zwrot
Za pomocą szlifierek kątowych szlifuje obrabiany przedmiot.
Krok trzeci: Projektowanie
Puste miejsce jest umieszczone na kartce papieru i zakreślone kółkiem. Następnie rysuje szczegóły na szablonie. Przeniesienie rysunku na przedmiot obrabiany.
Krok czwarty: Formularz
Dzięki szlifierce kątowej i pilnikowi tworzy kształt noża.
Krok piąty: Etykietowanie
Następnie master musi zidentyfikować lokalizację przetwarzania. Marker rysuje obszary niemożliwe do wykonania.
Krok szósty: Twarze
Aby prawidłowo i równomiernie wydobyć krawędzie noża, mistrz używa specjalnego urządzenia. Urządzenie pozwala rysować twarze po obu stronach pod tym samym kątem.
Siódmy krok: seritor
Mistrz sprawia, że kolba noża faluje. Robi całą pracę za pomocą plików.
Krok ósmy: długopis
Mistrz robi długopis z różnych materiałów. Ugniataj klej epoksydowy. Wylewanie pleśni. Dodaje fosfor do form. Po stwardnieniu klej wychodzi z formy i szlifuje. Klei kawałki epoksydu, drewna i mikarty ze sobą. Mosiężne kleje wzdłuż krawędzi.
Przenosi kontur rękojeści noża na półwyrób rękojeści. Zaciska obrabiany przedmiot w imadle i przetwarza. Po zakończeniu obróbki wywierć 4 mm otwory na szpilki w podkładkach i rękojeści noża. Aby zmniejszyć ciężar noża, w uchwycie wierci się otwory o średnicy 10 mm.
Krok dziewiąty: Hartowanie
Następnym krokiem jest stwardnienie noża. Mistrz określa stopień nagrzewania za pomocą magnesu. Po podgrzaniu opuść nóż do oleju. Najpierw tyłek spada, a następnie ostrze. Po hartowaniu produkuje wakacje. Ogrzewa nóż przez 45 minut i pozwala ostygnąć w powietrzu.
Krok dziesiąty: szlifowanie
Po schłodzeniu nóż go poleruje. Używa papieru ściernego z ziarnem od 60 na początku, do 1000 na końcu mielenia. Ostatnie etapy mielenia przeprowadza się za pomocą wody. Następnie poleruje się pastą.
Krok jedenasty: Instalowanie uchwytu
Aby zmniejszyć ciężar mosiądzu, wywierć wgłębienia z tyłu. Przyklejone na podszewce Micartu. Przetwarza krawędzie podszewki, aby uzyskać symetrię. Klei podkładki. Klei mozaiki.
Za pomocą szlifierki kątowej i pilnika wyświetla kształt rączki. Mielenia
Krok dwunasty: Ostrzenie
Nakłada na ostrze noża taśmą maskującą. Ostrzenie produkuje pod ciśnieniem 800 barów na mokro. 10 razy z jednej strony, 10 z drugiej. I tak 15 podejść. Następnie przenosi ostrze do skórzanego paska, 30 zestawów.
Nóż jest gotowy.
