Domowe krajalnice do witraży

Zadłużę cię, płacąc na koniec - to nie żart.



Dla ucieleśnienia pomysłu, który zrodził się w głowie, w sztuce dekoracyjnej stosuje się różne materiały. Jednym z najciekawszych jest szkło. Ze względu na przejrzystość produkty dekoracyjne z tego materiału mogą być bardzo wyraziste. Dmuchanie szkła jest całkowicie specjalnym obszarem życia i nie można go opanować nagle. Ale nawet ze zwykłego płaskiego szkła malowanego na etapie produkcji szkła można zrobić wiele ciekawych rzeczy. Na przykład witraż lub coś takiego, jednym słowem pewien wzór, rodzaj mozaiki, z przetworzonych i dopasowanych kawałków kolorowego szkła. Szczególnie korzystne, takie produkty wyglądają tam, gdzie przechodzi przez nie światło. Na przykład okna, przezroczyste sufity, elementy drzwi wewnętrznych i ulicznych, podświetlane drzwi szafek i wreszcie abażury. Od jakiegoś czasu staram się wypróbować ten drugi. Mówię, że tak powiem, małymi krokami, stopniowo zdobywam sprzęt i narzędzia. Tutaj, w ramach tego „pick-upa”, chwalę się także innym kawałkiem żelaza. Zapoznaj się - szczypce do szkła, często nazywane są szczypcami „zag-zag”, nie wiem dlaczego.

W tym miejscu należy powiedzieć, że stosowane są różne techniki produkcji witraży, użyte materiały są nieco inne, ale w każdym razie prawdziwe szkło (często, dla uproszczenia, odpowiednie kawałki kolorowej przezroczystej folii przykleja się do zwykłego szkła okiennego, więc metodę tę należy przypisać imitacje) witraż, polega na cięciu szkła. Mniej więcej dokładnie wycinaj kawałki kolorowego szkła za pomocą noża do szkła, a następnie, jeśli to konieczne, dokładnie je dopasuj, obracając krawędzie specjalnej szlifierki za pomocą diamentowego narzędzia roboczego. Często na etapie cięcia zgrubnego pozostają dość duże kawałki nadmiaru szkła, którego szlifowanie za pomocą narzędzia diamentowego nie jest racjonalne, ale cięcie za pomocą noża do szkła jest niebezpieczne, możesz zepsuć część. W takich przypadkach cudem jest, jak dobre są nasze szczypce. Bzdyn i zamów.Jeszcze częściej „zag-zagi” jest używany przez kolegów w warsztacie - rzemieślników bawiących się mozaiką szklaną i „stapiających się” (fuzja kolorowych szklanek w specjalnym piecu muflowym). Jednym słowem, nasz kawałek szkła jest przydatny, ale jak wszystkie dobre narzędzia, jest bardzo drogi.

W tych samych miejscach, w których znajdują się przecinaki do drutu, sprzedawane są również ich części zamienne, najczęściej koła z węglików spiekanych. Po tym, jak kiedyś spotkałem koła o bardzo podobnym wyglądzie do wulgarnego sklepu z narzędziami, narodził się pomysł samodzielnego robienia szklanych szczypiec. Były to części zamienne do obcinarki do płytek. Zakupiono parę kół. Kosztuje około 50 ... 100r za sztukę, w zależności od średnicy. Ich cel jest dokładnie taki sam - do cięcia szkła.

Będziemy więc ciekawi tego, co oferuje nam branża.

Studium analogów przemysłowych, że tak powiem.



Dość mocna konstrukcja, krótkie szczęki, z jednej strony zapewniające łatwość obsługi dzięki dużej dźwigni, z drugiej strony, nie zawsze można dostać się do stosunkowo dużych cięć. Ogranicznik ruchu wewnątrz sprężyny nie jest regulowany. Cena za hoo. Jest wyposażony w taką „skarpetę” do zbierania szklanych śmieci, co oczywiście jest wygodne.



Niektóre ulepszenia, prawdopodobnie wygodne



Przychodzą mi na myśl analogi elektryczne - obcinarki boczne i obcinarki końcowe. Nawiasem mówiąc, w nich głębokość skoku jest regulowana. Są jeszcze droższe.

Konstrukcja z inną sprężyną i tarczami tnącymi „wewnątrz”. Regulacja głębokości cięcia to.



Trudno powiedzieć, jak wygodny jest układ, ale powinny być one znacznie tańsze, ponieważ projekt jest znacznie prostszy.

Stosunkowo tania opcja.





Są tańsze, wyglądają na cieńsze. Nic nie jest regulowane. Ale prawdopodobnie nadal gryzie.

Nasza odpowiedź dla Chamberlaina.



Moje działanie szczypiec powstaje na podstawie szczypiec. Na szczęście leżały gdzieś w bardzo złym stanie - plastikowe uchwyty były stopione, obcięte, wargi dość wybredne, wszystko było dość tłusto-naoliwione. Jednym słowem, obrzydliwe jest przyjmowanie nawet pałeczkami.

Co zostało wykorzystane z narzędzi.

Zestaw narzędzi do obróbki metali, mała zdejmowana maszyna (szlifierka), coś do wiercenia, palnik gazowy plus materiały lutownicze, mały falownik spawalniczy z akcesoriami. Trochę cierpliwości i dokładności.

Przygotowanie

Szczypce zostały wyszorowane, umyte rozpuszczalnikiem, skręcone uchwyty zostały odcięte, bez nich okazało się bardzo wdzięcznie. Dzięki małej maszynce do cięcia - „szlifierce”, wszystkie szczypce i chwytający „ochraniacz” są wszyte od wewnętrznej strony warg, teraz wszystko to jest dla nas bezużyteczne, one tylko przeszkadzają. W tym przypadku szczypce się nie rozmontowały - uchwyty zostały zamocowane w maksymalnym położeniu otwartym, właściwe miejsce zostało zaciśnięte w imadle. Ostrożnie, po wcześniejszym wypróbowaniu maszyny. Tak, zadbaj o okulary ochronne - małe cząsteczki podczas takiej pracy czasami latają nieprzewidywalnie.

Konstrukcja



Pierścienie z węglika (2) mają wewnętrzną średnicę otworu 6 mm. Niech tak będzie. Jako łączniki zastosowano śrubę M6 (3) z łbem „potowym” - stożek lepiej przymocuje tarczę tnącą. Wkręca się go w wydłużone nakrętki (4), nazywane są „łączącymi”, dla większej trwałości, ponieważ łączniki nie są teraz bardzo dobre, a małe gwinty często zrywają się przy każdym znacznym wysiłku. Wydłużona nakrętka zwiększa niezawodność połączenia. Nakrętki są przyspawane bokiem do warg wcześniejszych szczypiec (1). Co ciekawe, celowanie w pół cienką elektrodę było łatwiejsze. Być może tutaj lutowanie byłoby bardziej odpowiednie. Na przykład mosiądz, ale do tego potrzebny jest palnik gazowy, taki jak dentystyczny lub jubilerski. Ci na gazie bez tlenu nie mają wystarczającej temperatury.

Właściwie wszystko. Możesz jednak spróbować ugryźć, aby uzyskać wygodną pracę, nadal musisz wykonać ogranicznik skoku i sprężynę powrotną.Ten ostatni jest dla wygody, pierwszy dla zdrowia tarcz tnących z węglików spiekanych.

Ogranicznik skoku zdecydowano, że będzie wykonany z części sprzętowych. Możliwe było dość eleganckie połączenie ogranicznika ze sprężyną powrotną. Dopasowana sprężyna (8) dobrze pasuje do nakrętki M6. Nawiasem mówiąc, jeśli sprężyna jest zbyt ciasna, siłę jej ściskania można łatwo regulować, obniżając ją do kwasu. Na przykład siarka.

Zdecydowały o tym wspomniane powyżej nakrętki „ograniczające swobodę” sprężyny, jedna z nich mogła z łatwością pominąć śrubę regulującą szerokość szczęk. Nakrętki wygodnie mieszczą się między szczękami. Być może układ nie jest zbyt udany - głębokość, na którą można wspiąć się do linii cięcia na szkle, maleje, jednak nie było łatwo zejść poniżej zawiasu. Nakrętki są lutowane za pomocą palnika, cynowo-miedzianego lutu do miedzianych rur wodnych, z odpowiednim topnikiem w postaci pasty. Topnik jest lekko zakwaszony, dlatego miejsce lutowania należy dobrze umyć. Przez wodę Nakrętka (5), w którą przylega śruba regulacji głębokości (7), jest tłumiona przez kawałek odpowiedniego pręta gwintowanego. Przed lutowaniem. Dzięki temu wtyczka jest również przylutowana. Rezultat był rodzajem kikuta. Pod nakrętką (6) przed lutowaniem wywiercono nieco więcej niż 6 mm otwór. Tak, aby korek był wkręcony w niego z zewnątrz. Śruba do regulacji głębokości gryzienia jest również wykonana z kawałka spinki do włosów; na zewnętrznym końcu otwór na śrubokręt jest przecinany przez metal za pomocą piły do ​​metalu. Od spontanicznego odkręcania mocuje się nakrętką kontrującą z zewnątrz. Regulacja odbywa się za pomocą śrubokręta i klucza, być może przy częstej regulacji nie będzie to zbyt wygodne, praktyka pokaże, w końcu nie będzie trudno wyposażyć śrubę i nakrętkę zabezpieczającą w małe koła ręczne do wkręcenia ich palcami.



Próby morskie zakończyły się powodzeniem - zwykłe szkło okienne o grubości 4 mm dość skutecznie gryzie, a wysiłki związane z uchwytami narzędzi muszą być dość umiarkowane. Witraże do witraży powinny gryźć jeszcze łatwiej. Obce wióry szklane nie tworzą się podczas pracy.



Należy powiedzieć, że dla jakości i wysiłku gryzienia ważny powinien być kąt ostrzenia kół tnących. Prawdopodobnie w narzędziach fabrycznych różni się od tego stosowanego w częściach zamiennych do przecinarek do płytek. I chociaż przecinarki do płytek pokazały się z dobrej strony, warto spróbować ostrzejszego ich ostrzenia, na szczęście koszt kół nie jest wysoki. Przypomnę, że obróbka stopów twardych odbywa się za pomocą narzędzia diamentowego.