Jeśli zdecydujesz się na spawanie elektryczne zrób to sam, ale nie wiem, jak łatwo to zrobić, możesz przyjrzeć się bliżej temu projektowi. Tutaj transformator spawalniczy jest montowany ze stojana silnika. Konstrukcja jest dobra, ponieważ prawie wszystko jest już dostępne w silniku do spawania, wystarczy wprowadzić pewne ulepszenia w obwodzie magnetycznym i prawidłowo owinąć transformator.
Jeśli chodzi o parametry techniczne, silniki asynchroniczne o mocy około 4 kW są odpowiednie do takich celów, często są stosowane w różnych przedsiębiorstwach.
Materiały i narzędzia do domowej roboty:
- silnik elektryczny o mocy 4 kW;
- klucze, szczypce, dłuta, wkrętaki i inne narzędzia do demontażu silnika;
- taśma kiper;
- młot kowalski.
Proces produkcji spawania elektrycznego:
Pierwszy krok Demontujemy silnik elektryczny
Według autora taki silnik jest dość łatwy do zrozumienia. Musisz tylko zaopatrzyć się w klucze. Za ich pomocą odkręć kilka nakrętek, które są połączone ze sobą przez dwie pokrywy silnika ze sobą i obudowę stojana. Jeśli silnik jest już zardzewiały, czasami nie jest tak łatwo odkręcić te nakrętki, w takim przypadku możesz użyć szlifierki i po prostu wyciąć kołki. Cóż, po tym będziesz musiał użyć młotka lub młota, aby zrzucić osłony z silnika.
Po demontażu wirnik będzie musiał zostać wyciągnięty ze stojana; nie będzie potrzebny do prac domowych. Stojan jest zestawem stalowych płyt, które tworzą obwód magnetyczny. Na obwodzie magnetycznym jest uzwojenie. Wymiary stojana silników, a także geometria mogą się różnić. Aby utworzyć spawanie elektryczne, najlepiej wybrać silniki o dużej średnicy i krótkiej długości.
Pierścień rdzenia magnetycznego ma największą wartość w stojanie; wszystko inne będzie tylko przeszkadzać. Rdzeń magnetyczny zwykle wciska się w żeliwną lub aluminiową obudowę. Druty przechodzą w rowkach obwodu magnetycznego, należy je usunąć. Najlepiej zrobić to, gdy obwód magnetyczny nadal znajduje się w obudowie.Aby usunąć przewody, musisz wziąć dłuto i odciąć je na końcu ostrym dłutem po jednej stronie stojana. Cóż, wtedy można je wyciągnąć w postaci pętli za pomocą szczypiec, wcześniej podważonych śrubokrętem.
Usunięcie drutów było łatwiejsze, można je spalić za pomocą lampy lutowniczej. Po prostu nie podgrzewaj zbyt mocno metalu obwodu magnetycznego, w przeciwnym razie może stracić swoje właściwości techniczne.
Korpus żeliwny można rozdzielić młotem. Aby podzielić się tak, jak powinien, można na nim wykonać cięcia wzdłużne. Ale w tej sprawie ważne jest, aby nie przesadzić, w przeciwnym razie możesz zgiąć obwód magnetyczny.
Krok drugi Przygotowanie rdzenia magnetycznego
Po zdjęciu obudowy musisz dokładnie sprawdzić obwód magnetyczny, musisz ustalić, w jaki sposób jest on przymocowany. Zdarza się, że płytki są po prostu układane w skrzynce i mocowane za pomocą podkładki zabezpieczającej. W takim przypadku taka konstrukcja może się rozpaść podczas pracy, najlepiej jest ją pociągnąć za pomocą kołków lub przymocować w inny dostępny sposób. A czasami projekt jest wykonany w postaci gotowego opakowania. Jeśli pakiet obwodu magnetycznego jest zbyt duży, można go zmniejszyć, ponieważ spawarka będzie zbyt ciężka. Jeśli silnik jest duży, możliwe jest, że można z niego wykonać nawet dwa spawy elektryczne.
Jeśli chodzi o rowki w obwodzie magnetycznym, istnieje kilka opinii. Niektórzy zatykają rowki żelazkiem transformatorowym, ale nasz autor tego nie zaleca, ponieważ znacznie zmniejsza to wydajność i zwiększa zużycie prądu. Można całkowicie wyciąć rowki dłutem. Dobrą rzeczą jest to, że transformator stanie się lżejszy. Ale ponieważ procedura jest dość żmudna, większość tych rowków w ogóle się nie dotyka.
Krok trzeci Izolacja i uzwojenie
Kiedy obwód magnetyczny jest już przygotowany, będziesz potrzebować taśmy zabezpieczającej, z którą musisz dokładnie zaizolować obudowę, owijając kilka warstw. Szczególną uwagę należy zwrócić na ostre krawędzie w rowkach, ponieważ mogą łatwo przebić się przez izolację. Aby uniknąć takich problemów, najlepiej najpierw nałożyć ostre materiały dielektryczne na ostre krawędzie, a następnie owinąć rdzeń magnetyczny taśmą.
Następnie możesz przystąpić do nawijania uzwojenia pierwotnego. Ponieważ średnica pierścienia stojana wynosi około 150 mm, można w nim ułożyć dość duży drut bez obawy, że nie będzie wystarczającej ilości miejsca. Ze względu na fakt, że obwód magnetyczny ma rowki, tutaj pole przekroju będzie się stopniowo zmieniać, w rowku ta wartość jest najmniejsza. Liczbę zwojów należy obliczyć na podstawie tej najniższej wartości skutecznej.
Autor nawija uzwojenie pierwotne bezpośrednio wzdłuż całego pierścienia obwodu magnetycznego. Następnie całość ponownie izoluje się od góry za pomocą taśmy zabezpieczającej.
Uzwojenie wtórne jest nawinięte na uzwojenie pierwotne. Aby transformator można było w razie potrzeby wyregulować, uzwojenie wtórne musi być uzwojone, aby nie zachodziło na końce uzwojenia pierwotnego. W razie potrzeby można go przewinąć lub podeprzeć.
W razie potrzeby cewkę transformatora można rozłożyć na dwa ramiona. Następnie do każdego ramienia można uzyskać dostęp w dowolnym momencie. Ale dzięki tej konstrukcji spawanie straci moc. Jeśli chodzi o charakterystykę techniczną takiego produktu domowego, spawanie można bezproblemowo spawać elektrodą 4 mm, jeśli jest wykonane prawidłowo, i przecinać elektrodą 3 mm. A wszystko to ze zwykłego gniazdka.
To urządzenie zużywa podczas pracy do 10A. Elektrodę 3 mm można gotować tyle, ile chcesz, transformator nie jest podgrzewany. A jeśli spalisz dziesięć kawałków na 4 mm, transformator nagrzeje się do około 50 stopni.
Obliczanie uzwojenia
Do uzwojenia pierwotnego potrzebny będzie drut o średnicy około 2-2,5 mm.Uzwojenie wtórne wykonane jest z opony 8x4 mm, dotyczy to miedzi, w przypadku aluminium przekrój powinien być o 15 procent większy.
Aby obliczyć liczbę zwojów, stosuje się wzór: 48 / (a x c), gdzie (a x c) to powierzchnia w milimetrach kwadratowych.
Napięcie uzwojenia pierwotnego należy wybrać 210 V, ponieważ znajduje się ono pod obciążeniem. Po osiągnięciu wartości 180 V, co 10 V konieczne będzie wykonywanie zakrętów. Będą potrzebne, jeśli spawanie będzie konieczne w miejscu o niskim napięciu.
Jeśli chodzi o uzwojenie wtórne, dla stabilnego łuku na biegu jałowym powinno ono dawać napięcie 55–65 V.