Autor tego kolektora powietrza postawił główny cel, jakim jest oszczędność na ogrzewaniu domu wiosną i jesienią. Biorąc pod uwagę, że jeśli skupisz się na połączeniu kolektora z zewnętrzną częścią domu i sprawisz, że będzie mały, tak jak w poprzednim artykule, nie będzie to miało sensu, wystarczy ogrzać pomieszczenie. Dlatego postanowił umożliwić jak największy kolektor słoneczny z powietrza.
Materiały, których autor użył do budowy dużego powietrznego kolektora słonecznego:
1) płyty o grubości 30–40 mm
2) sklejka odporna na wilgoć 10 mm
3) Płyta OSB
4) aluminiowe rury spustowe
5) wełna mineralna
6) polistyren
7) drewniane klocki
8) przezroczysty łupek
9) matowa czarna farba żaroodporna
Rozważ główne punkty budowy tego modelu kolektora słonecznego powietrza, a także schemat jego działania.
Podobnie jak w poprzednim przypadku, kolekcjoner postanowił, aby maksymalna długość była równa długości domu, ale także wyższa. Ponieważ wymiary przyszłego kolektora, oparte na rozważaniach autora, były imponujące, materiały do jego produkcji zostały wybrane odpowiednie. Jako główną ramę zastosowano płytę o grubości 30-40 mm. Zdecydowano, że tylna ściana skrzynki, w której zostanie umieszczony absorber, wykonana jest ze sklejki wodoodpornej o grubości 10 mm.
Poniżej znajduje się schemat kolektora słonecznego powietrza, który pokazuje jego podstawową zasadę działania i ogólny widok:
Ponieważ aluminium jest jednym z metali, który dobrze przewodzi ciepło, a jednocześnie nie jest bardzo drogie, autor postanowił zastosować prostokątne rury spustowe wykonane z aluminium jako pochłaniacza tego kolektora słonecznego. Chociaż dozwolone jest także stosowanie zwykłych rur wykonanych z blachy o okrągłym przekroju, wydajność kolektora powietrza będzie po prostu bezpośrednio od tego zależeć.
Ponieważ autor był przede wszystkim skuteczny, postanowił dodatkowo zaizolować tylną ścianę skrzynki wełną mineralną.Autor postanowił również zaizolować boczne ściany skrzynki, w której zostaną umieszczone rury, ale za pomocą spienionego polistyrenu. Ponadto, aby zmaksymalizować wydajność kolektora słonecznego, autor umieścił na wełnie mineralnej blachę aluminiową, która również będzie się nagrzewać pod słońcem i przekazywać ciepło do rur. Ponadto do tego arkusza przymocowano prostokątne rury.
Ponieważ wejście i wyjście kolektora słonecznego jest z jednej strony, autor postanowił podzielić tę część kolektora za pomocą przegrody. który wykonał z drewna, a następnie, podobnie jak tylna ściana, osłonięty aluminium.
Dzięki tej przegrodzie w kolektorze powstają dwa strumienie powietrza po 3 rury.
Kolektor jest dość duży i w przeważającej części wykonany z drewna i metalu, dlatego okazał się dość ciężki. Dlatego autor zaleca robienie tego już w miejscu instalacji za pomocą statywów, w przeciwnym razie będziesz musiał poprosić znajomych o pomoc w wyciągnięciu i zainstalowaniu kolektora, ponieważ taka konstrukcja jest zbyt trudna do podniesienia.
Ponieważ piwnica domu jest niska, a kolektor powietrza okazał się dość wysoki, autor postanowił zainstalować go w pewnej odległości od domu i sprawić, że będzie przechylony. Przechylenie nie tylko wystawi absorber na bezpośrednie działanie promieni słonecznych, ale także pozwoli nie zasłaniać okien przed światłem słonecznym. Aby naprawić kolektor słoneczny na ulicy i utrzymać go pod kątem, autor zastosował trzyczęściową konstrukcję. Uchwyty zostały wykonane z grubych drewnianych belek i zostały wyrównane do tej samej wysokości, co widać na poniższym zdjęciu:
Aby przeprowadzić dostawę kanałów powietrznych do domu, autor wykopał mały wykop z domu na bok wlotu i wylotu powietrza z kolektora słonecznego. W tym wykopie ułożono rury, wzdłuż których masy powietrza będą przemieszczać się z domu do kolektora i odwrotnie. Następnie zaizolował te rury pianką.
Ponieważ podstawa domu jest niska, a kolektor powietrza jest wysoki, należy go zainstalować w pewnej odległości pod kątem, aby nie blokować okien. Aby zasilić kanały powietrzne, wykopano rów i ułożono w nim kanały powietrzne, wcześniej wszystko było dokładnie izolowane pianką polistyrenową.
Po zakończeniu montażu i podłączeniu kolektora słonecznego autor pomalował go na czarno matową farbą odporną na ciepło.
W celu ochrony rur przed wiatrem, kurzem, brudem i innymi warunkami zewnętrznymi, które mogłyby wpłynąć na wydajność kolektora, autor zamknął skrzynkę rurami za pomocą przezroczystych kawałków łupka.
Aby zapewnić ruch mas powietrza wewnątrz kolektora słonecznego, autor zainstalował wentylator kanałowy przy wejściu do jednej z rur systemu kolektora słonecznego.
Autor dokonał głównych pomiarów pracy w grudniu. Temperatura na ulicy przy słonecznej pogodzie wynosiła około minus 10 stopni, a temperatura powietrza wlotowego do układu kolektora słonecznego wynosiła około plus 14 stopni.
W rezultacie temperatura powietrza po podgrzaniu w tym modelu kolektora słonecznego wyniosła 65 stopni na wyjściu o godzinie 12 w południe. Ponieważ w zimie dni są raczej krótkie, ten kolektor może pracować tylko od 9 rano do 3 po południu, więc może być używany tylko jako wsparcie podstawowego ogrzewania.
Odnosząc się do działania kolektora w lecie, autor zauważa, że jeśli nie ma potrzeby podgrzewania powietrza, wówczas kolektor słoneczny można zasłonić, zmniejszając w ten sposób wpływ temperatury na kolektor.