W ogólnym przypadku generator aerozolu składa się ze źródła zasilania, jednostki wysokiego napięcia i grzejnika. Na ryc. 1 pokazuje schemat generatora ujemnych aeroionów podobny do zaproponowanego przez słynnego naukowca A.L. Chizhevsky w 1931 r. Generator wysokiego napięcia to obwód do konwersji i zwielokrotnienia napięcia źródła zasilania na napięcie 50 kV. Źródło zasilania zawiera transformator Tr1, prostownik mostkowy, a także kondensator C1 o napięciu wyjściowym 12 V. Rdzeń transformatora Tr1 źródła jest zmontowany z płyt typu SZO (zadana grubość 20 mm). Uzwojenie pierwotne transformatora zawiera 1500 zwojów drutu PEV-0,4, uzwojenie wtórne - 90 zwojów drutu PEV-0,9. Zamiast tego odpowiedni jest każdy inny zasilacz o dopuszczalnym prądzie obciążenia co najmniej 1,5 A.
Uzwojenia transformatora Tr2 bloku wysokonapięciowego są uzwojone na rdzeniu od transformatora liniowego telewizora (typ TVS-110). Uzwojenie I składa się z 14 zwojów drutu PEV-0,8 (odczep od środka); uzwojenie II - od 6 obrotów PEV-0.8 (dotknij od środka); uzwojenie III - od 8000 zwojów PEL-SHO-0,8 (lub od 10000 zwojów PELSHO-0,1). W uzwojeniu III po każdych 800 zwojach na drutach układa się pasek izolacyjny z fluoroplastiku o grubości 0,1 mm (z kondensatorów typu FT). Dozwolone jest stosowanie bibuły kondensatorowej o grubości 0,2 ... 0,3 mm nawiniętej w 2 ... 3 warstwach. Te same uszczelki muszą być oddzielone od siebie uzwojeniami I i II, a także II i III.
Szczegóły Tranzystory VT1 i VT2 (KT837A) wskazane w obwodzie można zastąpić tranzystorami P217 dowolną literą, GT806 B ... D, KT837 dowolną inną literą. Zamiast słupków prostowniczych odpowiednie są VD5 ... VD10, KTs105D, KD201D, D1007. Kondensatory wysokonapięciowe mają dowolną wartość znamionową dla napięcia co najmniej 10 kV.
Elementy generatora są umieszczone na płycie montażowej wykonanej z getinaxu lub textolitu o grubości 2 mm, montowana jest instalacja elementów radiowych. Obudowa bloku generatora wykonana jest z aluminium o grubości 1 ... 2 mm, grzejniki w kształcie litery U do tranzystorów wykonane są z tego samego materiału. Zmontowana jednostka jest umieszczona w pobliżu miejsca zawieszenia emitera, tak aby moc 50 kilowatów była jak najkrótsza. Do wyjścia biorą drut wysokiego napięcia samochodowego układu zapłonowego lub kabel telewizyjny RK-75 z usuniętym drutem.
Emiter - ekran, który jest miedzianym pierścieniem, do którego lutowana jest siatka z drutu miedzianego o średnicy 0,3 ... 0,5 mm (średnica drutu z drutu wynosi 2 mm). Oczywiście izolacja z drutów jest usuwana. Siatka ma kwadratowe komórki, wypukła część ekranu jest skierowana w dół (ryc. 2). Zaostrzone kawałki drutu miedzianego o średnicy 0,25 ... 0,5 mm i długości 45 ... 50 mm wlutowano w rogi ogniw. Zawiesiny są przymocowane do pierścienia - 3 druty miedziane o średnicy 1 ... 2 mm, rozmieszczone pod kątem 120 ° i lutowane powyżej środka emitera. Emiter jest zawieszony pod sufitem za pomocą pierścienia wykonanego z materiału dielektrycznego. Drut z bloku wysokiego napięcia jest podłączony do drutów zawieszenia lub do pierścienia. Aby kontrolować działanie „żyrandola Cziżewskiego”, podwójna wstęga papieru bibułkowego o wymiarach 10 x 80 mm jest zawieszona na drucie siatki grzejnika. Podczas normalnej pracy dolne końce taśmy rozchodzą się o 30 ° lub więcej.
Sesję zabiegową z ujemnymi aeroionami przeprowadza się w dobrze wentylowanym i czystym pomieszczeniu w temperaturze 18 ... 25 ° C i normalnej wilgotności. Pierwsza procedura trwa 10 minut, a następnie, zwiększając czas zabiegu o 2 ... 3 minuty dziennie, czas trwania procedury dostosowuje się do 30 minut. Procedury są przeprowadzane codziennie, przebieg leczenia wynosi 20 ... 25 procedur. Z reguły wracają do drugiego kursu po 6 ... 8 tygodniach. W celu zapobiegania chorobom „Świecznik Chiżewski” włącza się co drugi dzień na 5 ... 10 minut.
Leczenie żyrandolem Chizhevsky'ego jest zalecane w przypadku łagodnej do umiarkowanej astmy oskrzelowej; z zapaleniem zatok, nieżytem nosa, zapaleniem gardła, zapaleniem krtani, zapaleniem oskrzeli, oparzeniami, ranami, owrzodzeniami troficznymi, nerwicą; również ze zwiększonym zmęczeniem, bezsennością, bólem głowy.
Przeciwwskazania: ciężkie postacie astmy oskrzelowej, rozedma płuc, przewlekła choroba wieńcowa z dekompensacją, ciężka miażdżyca naczyń mózgowych, aktywna gruźlica płuc, ostre ogólne wyczerpanie organizmu.
Ta konstrukcja generatora aerozoli ma następujące wady: wysoką złożoność produkcji, a także potrzebę okresowego wyłączania. O wiele bardziej atrakcyjnym projektem dla niezależnej produkcji jest konstrukcja generatora, w którym drut niklowy lub nichromowy o średnicy 0,1 ... 0,3 mm służy jako elektrody jonizujące. Zastosowanie drutu jako elektrod umożliwia uzyskanie bardziej równomiernego rozkładu jonów aerodynamicznych w pomieszczeniu niż w przypadku elektrod igłowych. Bardzo ważną zaletą elektrod drutowych jest to, że podczas ich działania ozon i tlenki azotu nie są uwalniane. Jednocześnie generatory z takimi elektrodami mogą pracować przez długi czas bez powodowania przedawkowania.
Schemat generatora aerodynamicznego wytwarzającego stałe napięcie ujemne 20 kV do elektrod drutowych pokazano na ryc. 3. W tej konstrukcji częstotliwość napięcia zasilającego 50 Hz jest zwiększana do 1000 Hz przez przetwornik jednokonwerterowy VS1. Manewrowanie dynistora przez diodę VD1 służy do zmniejszenia prądu magnesowania obwodu magnetycznego, co prowadzi do wzrostu napięcia na wyjściu transformatora. W ten sposób napięcie sieci jest zwiększane za pomocą transformatora i multiplikatora napięcia, a następnie przez rezystor ograniczający R4 jest doprowadzany do elektrod drutowych.
Szczegóły W obwodzie zastosowano rezystory typu MLT; kondensator C1 marki MBM, zaprojektowany na napięcie co najmniej 500 V (można go zastąpić kondensatorami typu MBG; MBGO; K42-11; K42U-2). Kondensatory C2 ... C5 są polistyrenem typu POV, ale o napięciu 10 kV (można je zastąpić kondensatorami typu KBG, K73-12). Zamiast diody VD1 nie jest zabronione umieszczanie żadnych innych diod o napięciu wstecznym impulsu co najmniej 800 V, na przykład KD209B lub MD217. Zastosowano transformator wysokiego napięcia gotowy, typ TVS-90PZ. W przypadku braku zespołów paliwowych transformator wysokiego napięcia jest nawijany na rurkę wykonaną z tektury elektrycznej o zewnętrznej średnicy 8 mm i długości 150 mm, wewnątrz której umieszczony jest pręt z materiału ferromagnetycznego (rozmiar rury). Uzwojenie pierwotne transformator zawiera 60 zwojów drutu PEV-0.3, jest uzwojony bezpośrednio na ramie. Następnie uzwojenie jest izolowane (owijane) 2 ... 3 warstwami papieru kondensatorowego lub warstwą taśmy fluoroplastycznej. Uzwojenie wtórne zawiera 5 tysięcy zwojów drutu PELSHO-0.12, nawiniętych na okrągło (długość uzwojenia 70 mm). Każda warstwa wtórnego drutu uzwojenia jest oddzielona od kolejnego o jeden obrót taśmy PTFE lub o dwa zwoje papieru kondensatora. Gotowy transformator jest impregnowany parafiną (dopuszczalny jest lakier bakelitowy, a także klej BF-2 lub BF-4). Lepiej jest wybrać gotowy multiplikator dla napięcia 18 ... 22 kV.
Jako materiał na elektrodę drutową odpowiedni jest drut nichromowy, niklowy, Constanan lub inny stop o wysokiej rezystywności. Druty elektrod są umieszczone na obwodzie pomieszczenia. Pojedyncza elektroda może być naprężona po przekątnej lub na środku sufitu, ale w tym przypadku wydajność generatora spada o około jedną trzecią.
Podczas zawieszania elektrody drutowej w pomieszczeniu należy przestrzegać pewnych wymagań. Tak więc odległość drutu od ścian powinna być większa niż 300 mm; od sufitu - ponad 500 mm; między drutami - ponad 2500 mm. Wysokość drutów od podłogi wynosi 2500 m. W przypadku naruszenia tych wymagań liczba generowanych jonów zmniejsza się, a jednorodność ich rozmieszczenia w pomieszczeniu pogarsza się.
Druty są mocowane w rogach za pomocą kawałka żyłki z metalową podkładką na końcu (ryc. 4). Tak więc druty przykręcone do jednej podkładki nie mogą się zamknąć, to znaczy utworzyć pojedynczy obwód. Wolny koniec każdej żyłki jest przymocowany do ściany. W standardowych salonach zwykle wystarczają cztery rozstępy. Tworzenie się guzków na elektrodzie drutowej jest niepożądane; niewielkie ugięcie nie wpływa na wydajność generatora.
Instalacja prostownika wysokiego napięcia odbywa się na płytce drukowanej lub płycie Getinaks o grubości 2 mm; obudowa prostownika jest wycięta z blachy o grubości 1 ... 1,5 mm. Prostownik
zawieszony na ścianie na tej samej wysokości co drut. Rezystor ograniczający i elektroda drutowa są połączone kawałkiem drutu wysokonapięciowego o długości 150 ... 250 mm (przewody wysokiego napięcia i elektrody są połączone przez uzwojenie kilku zwojów drutu miedzianego PEV-0.2 ze zdalną izolacją).
Stężenie jonów ujemnych w strefie oddychania tego generatora osiąga 800 000 jonów / cm3. Aby kontrolować działanie generatora, wstążka bibuły jest przymocowana do drutu elektrodowego (jak w przypadku żyrandola Chiżewskiego).
Generator ujemnych jonów lotniczych jest jeszcze łatwiejszy do wytworzenia, którego obwód pokazano na ryc. 5. Jego montaż jest podobny do generatora pokazanego na ryc. 3, z tą jedyną różnicą, że liczba zwojów uzwojenia wtórnego transformatora przy jego niezależnym wytwarzaniu wynosi 2000 zwojów. Stężenie jonów tego generatora wynosi 300 000 jonów / cm3.
W pomieszczeniach, w których działają generatory jonów powietrza ujemnego, nie zaleca się palenia i czyszczenia odkurzaczem. W tej chwili generator musi być wyłączony. Włączają go dopiero po wietrzeniu. Urządzenie jest bezpieczne w obsłudze, ponieważ prąd w elektrodach to kilkadziesiąt mikroamperów, więc dotknięcie elektrody powoduje jedynie odczucie szpilki.
Raz w miesiącu (gdy zasilanie jest wyłączone!) Zaleca się przecieranie drutowych elektrod i korpusu urządzenia.
Bardzo interesujące dane dotyczące zastosowania generatora aerozolu w szklarniach otrzymał amerykański naukowiec M. Frents. Drutową elektrodę zawieszono pod sufitem szklarni, w łóżku umieszczono stalową płytkę 20x20 mm, do której podłączono obudowę urządzenia. Według naukowca wydajność pomidorów i ogórków podczas korzystania z generatora wzrosła o 40 ... 60%.Należy zauważyć, że aby powtórzyć ten eksperyment, konieczne jest niezawodne zabezpieczenie elementów generatora przed wilgocią. Można to zrobić wypełniając jego korpus uszczelniaczem lub żywicą epoksydową. Wszystkie związki są starannie lutowane przed wylaniem.
Referencje:
Genkin V.I., Mityushin Yu.B. Elektronika w rolnictwie. - M .: Knowledge, 1981.
Livshits M.N. Aeronizacja: praktyczne zastosowanie. - M.: Stroyizdat, 1990.
Clerk B.C. Fizjoterapia domowa. - Mińsk, 1993.