Ryc. 1 Fasada kominka wiejskiego; Ryc. 2 Przekrój pionowy kominka wiejskiego.
W domkach letniskowych i domach ogrodowych rozmiary pokoi są zwykle małe, dlatego zaleca się, aby kominek był mały i umieścić go w jednym z rogów pokoju. Projekt narożnego kominka z fasadą, przekrojem pionowym i wszystkimi zamówieniami jest załączony na rysunkach 1-7.
Istnieje wiele innych opcji projektowania i rozmieszczania kominków. Może znajdować się na środku pokoju i przy ścianie. Mogą istnieć lekkie składane kominki, które są używane w zimnych porach roku i są czyszczone na ciepły okres.
Proponowany typ kominka narożnego przeznaczony jest do pomieszczenia o powierzchni 12,5-13,0 m2 z przylegającym do niego ceglanymi ścianami. W przypadku pokoju o powierzchni 15-16 m2 wysokość portalu należy zwiększyć o 1-2 rzędy cegieł, ponieważ rozmiar portalu zależy od powierzchni pomieszczenia, w którym znajduje się kominek.
Potrzebujesz cegły budynek kominek wiejski to 415-420 sztuk.
Fundacja
Podstawa jest ułożona na dobrym fundamencie z mocnych materiałów - gruzu, wapienia, żelaznej cegły lub betonu. W mokrych glebach należy stosować cegłę żelazną (zwykłą cegłę z wilgoci można zniszczyć), gruz lub beton. Wymiary fundamentu w planie powinny być szersze niż podstawa kominka o 5 cm we wszystkich kierunkach.
W zależności od wielkości fundamentu wykopany jest otwór, którego głębokość zależy od gęstości gleby i warunków hydrogeologicznych na placu budowy.
Głębokość fundamentu pod kominkiem nie powinna być większa niż głębokość fundamentu samego domu. Dno wykopu jest starannie wypoziomowane, aw przypadku słabej gleby jest zagęszczane zalaniem pokruszonym kamieniem.
Fundament kładzie się na zaprawie cementowej o składzie 1: 3-1: 6. Aby zaoszczędzić cement, stosuje się złożone lub mieszane roztwory w stosunku 1: 2: 8 lub 1: 1: 9, to znaczy, do 1 części cementu pobiera się do 2 części pasty wapiennej i 8-9 części piasku.
Ułożenie fundamentu jest zakończone poniżej poziomu czystej podłogi o 140-150 mm (w 2 rzędach muru). Powierzchnia fundamentu jest sprawdzana pod kątem poziomym (najlepiej poziomym) i wyrównana zaprawą cementową. Następnie kładą rząd cegieł, a na nim - hydroizolację 2 warstw pokrycia dachowego. Na hydroizolacji układany jest kolejny rząd cegieł, który prawie osiąga poziom podłogi. Powyżej leżał sam kominek.
Fundament powinien znajdować się 50 mm od fundamentu domu. Luka pokryta jest piaskiem.
Praca i materiały
Grubość połączeń powinna wynosić nie więcej niż 3-5 mm, a podczas układania z cegieł ogniotrwałych i ogniotrwałych - 3 mm. Grubość połączeń muru rurowego na wapnie i złożonej zaprawie dopuszcza się do 10 mm.
Surowo zabrania się smarowania palenisk i kanałów dymnych zaprawą glinianą. Są one wycierać (wycierać) szczotką gąbkową lub mokrą szmatką. Wszystkie zakręty i kąty muszą być zaokrąglone, aby zwężenie lub przedłużenie było płynne - to zwiększa przyczepność.
Ruszt umieszcza się pod otworem pieca na 1-2 rzędy muru z odstępem między rusztem a murem na całym obwodzie co najmniej 5 mm.
Zwykle wypalana cegła jest dziurkowana bez wycięcia, lekko wypalana wstępnym wycięciem do 5 mm głębokości wzdłuż całego konturu wiórów:
Ryc. 3 Układanie cegieł wiejskiego kominka w rzędach.
Ryc. 4 Układanie cegieł wiejskiego kominka w rzędach. (Ciąg dalszy)
Ryc. 5 Układanie cegieł wiejskiego kominka w rzędach. (Ciąg dalszy)
Ryc. 6 Zakończenie budowy kominka wiejskiego.
Cegła jest wcześniej układana na sucho (w wysokości 3-5 mm na szew). Następnie cegły, pojedynczo zwilżone wodą, umieszcza się na glinianej zaprawie. Czerwona cegła jest zwilżana w wodzie przez 5-10 sekund (do momentu uwolnienia pęcherzyków powietrza). Szkarłatnej cegły nie można zwilżyć - jest mokra i rozpada się. Cegła ogniotrwała jest tylko płukana.
Cegły ogniotrwałe umieszcza się na roztworze gliny ogniotrwałej bez domieszki piasku.
Zamiast tego do roztworu wprowadza się drobno posiekaną glinę w stosunku 1: 1.
Grubość puchu wynosi co najmniej 260 mm przy izolacji drewnianych konstrukcji z blachy azbestowej. Drewniane krokwie i łaty należy oddzielić od zewnętrznych powierzchni rur zewnętrznych o co najmniej 130 mm (pół cegły).
Do mocowania ram drzwi dmuchawy stosuje się taśmę stalową 15–20 x 2-3 mm. Zabezpieczenie drzwi drutem kominowym jest niepraktyczne.
Po ułożeniu kominek powinien być dobrze wysuszony. Podczas procesu suszenia wszystkie zawory i drzwi muszą być otwarte 24 godziny na dobę. Wysycha około 10-12 dni.
! Do układania ognisk i kominów nie wolno używać cegieł silikatowych i perforowanych.
1) powierzchnia przekroju komina powinna mieć wysokość rury 6 m
14 x 27 cm stosunek jego przekroju do powierzchni portalu wynosił 1: 3-1: 10. Przekrój komina najlepiej wykonać w rozmiarze 27 x 27 cm;
2) wielkość portalu zależy od wielkości pomieszczenia i zwykle wynosi 1/50 jego powierzchni. Duży portal chłodzi pokój i tworzy przeciągi, mały nie wytwarza wystarczającej ilości ciepła;
3) po rozpaleniu kominka, dopóki komin nie nagrzeje się, w pomieszczeniu zapycha się dym. Aby tego uniknąć, komin należy ogrzać, spalając pakiet z gazety lub dostarczając sztuczny ciąg przez przenośny wentylator domowy;
4) w celu regulacji spalania i wyeliminowania zatykania się dymu w pomieszczeniu pożądane jest wykonanie żaluzji wykonanej z żelaznego dachu lub duraluminium lub ozdobnej kratki.
Ze względu na fakt, że mur, kominek ma ścianę o grubości połowy cegły i na słabej zaprawie glinianej, należy wykonać ubytek spoin z co najmniej 1/4 cegły.
Zwróć szczególną uwagę na dokładność trójników i obróbkę powierzchni cegły w celu ułożenia „zęba” i obszarów stykających się z ogniem, co osiąga się początkowo za pomocą kilofa, a następnie szlifowania kamieniem korundowym lub cegłą twardą (cegła na cegle). Obrobioną cegłę można wstępnie zwilżyć - staje się nieco bardziej miękka.
Rozmiar popielnika jest określony lokalnie w zależności od wielkości i rodzaju rusztu i drzwiczek dmuchawy.
Tylna ściana paleniska od 1 / 3-1 / 2 wysokości powinna tworzyć nachyloną płaszczyznę. Im gładsze i gładsze są wewnętrzne ściany paleniska, tym więcej ciepła jest wytwarzane.
Aby zwiększyć przewodzenie ciepła paleniska, jego tylne i boczne ściany są wyłożone brązowymi arkuszami o grubości 8-10 mm.
Wysokość komina zależy od jego położenia względem kalenicy (patrz ryc. 6).
Ceglane rury nad dachem, a także 50-100 mm pod dachem, tynkowane są zaprawą cementową.
Zalecenia dotyczące przygotowania rozwiązań.
Aby przygotować roztwór, piasek przesiewa się przez sito z komórkami od 1 x 1 do 1,5 x 1,5 mm. Glina jest moczona przez 1-2 dni i filtrowana przez sito z komórką 3x3 mm.
Wlej warstwę piasku do pudełka, a następnie wlej przefiltrowaną glinę, napełnij ją drugą warstwą piasku i wszystko dokładnie wymieszaj. Takie rozwiązanie uważa się za dobre, gdy podczas wcierania go między palce wyczuwalna jest szorstka warstwa ziaren piasku, a nie śliska warstwa z pojedynczymi ziarenkami piasku. Normalne rozwiązanie wygląda jak gęsta śmietana, łatwo zsuwa się ze stalowej łopaty i nie rozprowadza się po niej. Roztwór przygotowuje się co najmniej 1-2 dni przed użyciem.
Mur wymaga ilości zaprawy równej 1 / 10-1 / 13 objętości zewnętrznej kominka. Średnio uważa się, że na 100 cegieł należy wziąć 2,0-2,3 wiadra gliny i 1,5-2,0 wiadra piasku.
Roztwory gliny - roztwory niskiej jakości (ich wytrzymałość wynosi 4-8 kg / cm2). Aby zwiększyć wytrzymałość, dodaj do 1 wiadra roztworu 100-250 g soli kuchennej lub około 0,75 litra puszki cementu. Sól wstępnie rozpuszcza się w małej ilości wody, a dopiero potem dodaje do roztworu. Cement zamyka się wodą, aż do uzyskania płynnej kremowej masy, którą wlewa się do roztworu.
Podczas przygotowywania zaprawy wapiennej pobiera się 0,5–5,0 objętościowych części przesianego piasku (zwykle 2-3 części) na 1 objętościową część ciasta wapiennego.
Złożone rozwiązanie zwykle składa się z 1 części cementu, 1–3 części pasty wapiennej i 6–15 części piasku.
Do tynkowania kominka zalecane są następujące rozwiązania:
1) glina, ciasto wapienne, piasek, azbest - przyjmowane w stosunku 1: 1: 2: 0,1 (części objętościowe);
2) glina, piasek, cement, azbest (1: 2: 1: 0,1);
3) gips, ciasto wapienne, piasek, azbest (1: 2: 1: 0,2).
Rozwiązania przygotowuje się w następujący sposób. Przesiać wszystkie suche materiały przez czyste sito. Następnie robią suchą mieszankę i wszystko dokładnie mieszają.
Po zmieszaniu gęstego mleka glinianego (lub mleka wapiennego) dobrze wymieszaj z suchą mieszanką innych składników i uzyskaj roztwór sztukaterii.
Do rozpylania dodaje się wodę do roztworu, aż do uzyskania kremowej masy. Druga warstwa gleby jest nakładana na świeżo nałożony spray, wypoziomuj go i potrzyj.
Roztwory z gipsem należy uruchomić nie później niż 4-5 minut po jego przygotowaniu.
Po wysuszeniu tynku i naprawieniu ewentualnych pęknięć i nieregularności ściany są pomalowane (bielone) mlekiem wapiennym i solą (100 g soli pobiera się na 1 wiadro mleka wapiennego).
Powodzenia, drodzy rzemieślnicy!