Ryc. 1. Wiertarka kątowa
Wiertło tutaj jest obrócone o 90 ° względem samego wiertła. Obrót osi obrotu wrzeciona odbywa się za pomocą dwóch przekładni zębatych stożkowych: napęd 1 i napędzany 2. Można je wybierać ze starych, przestarzałych instrumentów i mechanizmów. A wymiary urządzenia zależą od wielkości kół zębatych. Uwaga: średnica koła zębatego nie powinna przekraczać 38 mm - ponieważ podczas montażu powinien swobodnie przechodzić przez otwór kołnierza 3. Z gotowych części, z wyjątkiem kół zębatych, standardowych śrub, nakrętek i podkładek, potrzebne będą dwa kolejne identyczne łożyska kulkowe 6, lepiej, jeśli są kontakt kątowy o średnicy wewnętrznej od 7 do 10 mm. Znając rozmiar kół zębatych i łożysk, możesz rozpocząć produkcję pozostałych części urządzenia na tokarkach, frezarkach i wiertarkach. Na tokarce należy wywiercić otwór zębnika do stożka wiertarki elektrycznej. Wybierz rozmiar otworu, aby stożek pasował do koła zębatego nie więcej niż 3/4 jego grubości. Odkręć wrzeciono 8 ze stali narzędziowej. Oblicz jego wymiary, biorąc pod uwagę grubość napędzanego koła zębatego 2, wysokość łożysk 6 i grubość tulei dystansowych 5 i 7. Zszyj jeden koniec wrzeciona na stożku tego samego rozmiaru co wiertło, ponieważ zacisk jest na nim zamocowany nabój.
Wywierć otwór na końcu drugiego i wytnij lewą nić pod nakrętką mocującą. Po obróceniu utwardzaj wrzeciono i szlifuj powierzchnie stożkowe i cylindryczne. Kołnierz łożyska jest również obrabiany ze stali kęsów. Jego wewnętrzna średnica powinna być równa średnicy szyjki wiertarki elektrycznej. Ponieważ kołnierz jest zabezpieczony zaciskiem 9, wykonaj sześć podłużnych nacięć w jego trzonie. Na końcu kołnierza wywierć cztery otwory pod śruby mocujące obudowę 4. Teraz przejdź do produkcji najbardziej złożonej części - obudowy.Najlepiej zrobić to z duraluminium lub paska textolite. Nadmiar części pręta zgodnie z rysunkiem jest usuwany na frezarce. Na wiertarce wywierć dwa otwory dla wzajemnie prostopadłych osi. Na tokarce wywierć otwory na przekładnię i łożyska. Nie zapomnij wywiercić otworów do montażu w obudowie - cztery do zamocowania kołnierza, osiem do zamocowania pokryw 10 i 11. Zwróć szczególną uwagę na oś wrzeciona ściśle równoległą do płaszczyzny podparcia obudowy. Obróć tuleje dystansowe 5 i 7, pokrywki 10 i // ze stalowego półwyrobu. W pokrywie 11 wpuść rowek pod dławik - pierścień filcowy o wewnętrznej średnicy równej średnicy wrzeciona. Dokładność montażu i wymagany kąt przełożenia można zapewnić za pomocą uszczelek z folii aluminiowej lub miedzianej, które należy zainstalować między kołnierzem 3 a obudową 4. Na koniec zablokuj wszystkie połączenia gwintowe podkładkami sprężystymi, aby nie przekręcały się podczas pracy. Kształtowana obudowa 12 jest niezbędna do ochrony korpusów roboczych przed kurzem. Lepiej jest wycinać z duraluminium arkuszowego o grubości 1,5-2 mm. Przed użyciem dokładnie nasmaruj wszystkie ocierające się powierzchnie.