I znowu, cześć, drodzy modelerzy.
Dziś postanowiłem pokazać wam mój nowy model samolotu oparty na słynnym modelu samolotu Archon Siergiej Aleksandrow, o którym już wam opowiadałem.
Model Została niejako podstawowa wersja, wykorzystująca konwencjonalny silnik ze śrubą lub wirnikiem jako napęd.
Oznacza to, że sam model nie przewiduje żadnych zmian konstrukcyjnych; można na nim zainstalować silnik lub wirnik.
Przybliżone wymiary modelu i elektronika.
Długość - 1430 mm.
Rozpiętość - 1150 mm.
Waga bez baterii - 600g.
Wirnik - 70 mm.
Silnik - D3548 / 4 1100kV.
Śruba - 11 X 7.
Regulator wynosi 80A.
Serwa - MG90S
Akumulator ma pojemność 4S 2200 mAh.
Głównym materiałem do budowy było proste, arkuszowe podłoże do laminatu o wymiarach 1000 X 500 - 5 mm.
Zasadniczo można było użyć innych odpowiednich materiałów, takich jak płytki sufitowe, ale ostatnio byłem przyzwyczajony do pracy z podłożem do laminatu. Jest bardziej wygodny pod względem wielkości i grubości, w wielu przypadkach można to zrobić bez klejenia w dwóch warstwach i kolbie.
W kleju zastosowano wodoodporny, wszechstronny KIN.
Zastosowano również kolorową i dwustronną taśmę.
Szczerze mówiąc, praktycznie nie było rysunków. Wziąłem ten rysunek Siergieja Aleksandrowa, odłożyłem niezbędne wymiary i przeniosłem rysunek na podłoże.
Pistolet sprawdza dokładność obliczeń.
Podłoże musiało być przyklejane jeden po drugim, aby uzyskać główną płaszczyznę nośną skrzydła, na której zamontowałem wszystkie pozostałe szczegóły modelu.
Pierwszą rzeczą, jaką zrobiłem, było zrobienie latarni kokpitu z plastikowej butelki i umieszczenie w niej pilota.
Aby to zrobić, najpierw wyciąłem blank z drewnianego pręta, przetworzyłem go trochę papierem ściernym i dzikim „młynem”.
Następnie włożył gotowy półfabrykat do plastikowej butelki i, ogrzewając techniczną suszarką do włosów, dostał gotową latarnię do kabiny.
Wyciął pilota z kawałka izolacji Penoplex i pomalował go farbami gwaszowymi.
Oczywiście można było obejść gotowy kokpit z dwoma pilotami, który pozostał ze starego modelu,
ale postanowiłem zrobić prostokątną latarnię kokpitu, aby pasowała do konfiguracji modelu ukrytego.
Wszystko to zostało natychmiast dostosowane i przyklejone.
Do uformowanych pionowych ścian kabiny, w osobnych częściach, dopasowując je na miejscu, zaczął osłonić zewnętrzną powierzchnię skrzydła. Pojawił się nos kadłuba.
Aby uzyskać sztywność i stworzyć mały profil skrzydła, przykleiłem wewnętrzne przegrody, na które przyklejono zewnętrzną powłokę skrzydła.
Na dolnej stronie platformy nośnej przykleiłem boczne ściany wlotów powietrza - kanałów powietrznych.
Podczas instalacji poszczególnych elementów wykorzystałem naklejki technologiczne z taśmy maskującej. Jak tylko spolimeryzowany zostanie klej, natychmiast usuń te naklejki, w przeciwnym razie trudno byłoby je odkleić.
Zewnętrzna powłoka kadłuba i skrzydła jest zakończona.
Zrobiłem rurkę do wirnika, której długość jest 1,5 razy większa od korpusu wirnika i ma zwężenie na dyszy wyjściowej około 5 stopni. W ten sam sposób wykonałem rurkę na wirnik do modelu BlackDart.
Próbowałem wirnika na swoim miejscu.
Gdy klej wysycha na zamontowanych elementach, zaczął być pokryty kolorową taśmą.
Sprawdziłem wydajność BANO. Przewody ułożono przed końcową skórą kadłuba i skrzydła. Wszystko działa dobrze.
Rozpoczął prace projektowe nad pokryciem modelu kolorową taśmą.
Wykonał niezbędne napisy, zamontował podwozie.
Regały podwozia z blachy aluminiowej o grubości 2,5 mm. zakupione koła.
Ostatnie chwile na pochylni.
W pierwszym etapie testów modelu zamontował silnik za pomocą śruby, zainstalował serwomechanizmy, knury i podłączył pręty.
Tak wygląda model przed pierwszym lotem.
A to są wieczorne zdjęcia z BANO.
Być może to wszystko, o czym chciałem powiedzieć.
Do zobaczenia wkrótce, wasza Waleriana.