Autor Instructables pod pseudonimem WilkoL wyraźnie pokazuje, jak trudno jest przestać, gdy zaczniesz eksperymentować z czymś interesującym. Zrobił już generator kamertonu i oparty na nim zegar, a teraz postanowił użyć szkła jako elementu nastawiającego częstotliwość, którego właściwości rezonansowe są dobrze znane. Dobrze wiadomo również, że głośnym głosem lub potężnym systemem audio można zrobić pęknięcie szkła, a nawet pęknięcie, jeśli częstotliwość emitowanych oscylacji pokrywa się z rezonansową. Mistrz opanował jednak miniaturową głowicą dynamiczną podłączoną do wzmacniacza małej mocy, aby obiekt proponowanego eksperymentu nie zrobił nic złego. Najczęściej taka głowa z plastikowym dyfuzorem, jak na poniższym zdjęciu, znajduje się w zabawkach.
Transoptor z otwartym kanałem optycznym składa się z lasera:
I fototranzystor:
Wracamy do KDPV, gdzie pokazano, w jaki sposób laser, szkło, głowica dynamiczna (zablokowana przez szkło) i fototranzystor znajdują się względem siebie:
Początkowo mistrz wybrał zielony laser, ponieważ fototranzystor jest najbardziej wrażliwy na promieniowanie podczerwone, a zielone światło w takim laserze jest uzyskiwane z podczerwieni poprzez izolację drugiej harmonicznej w krysztale o właściwościach nieliniowych. Tani zielony laser nie ma filtra nieprzezroczystego dla promieni podczerwonych, co wymaga pewnej ostrożności podczas obsługi takiego lasera. Ale podczerwień była tak intensywna, że tuż obok domowej roboty strasznie było ryzykować złapaniem odbitego niewidzialnego promienia okiem. Dlatego mistrz zmienił laser na najtańszy czerwony o niskiej mocy, a fototranzystor, jak się okazało, jest wrażliwy na czerwone światło.
Za pomocą oscyloskopu mistrz ujawnił dwa rezonanse: okulary o częstotliwości około 800 Hz i nogi o częstotliwości około 100 Hz.
Master nie potrzebuje drugiego z tych rezonansów, więc projektuje HPF w kreatorze filtrów analogowych z urządzeń analogowych:
I symuluje odpowiedź częstotliwościową:
Po złożeniu takiego filtra mistrz ponownie bierze oscyloskop i upewnia się, że przechodzą tylko oscylacje z częstotliwością rezonansową szkła, ale nie nogi. Taki filtr tym bardziej opóźnia końcówkę 50 Hz od sieci.
Mistrz przechodzi do ostatniego etapu eksperymentu - zbiera cały generator całkowicie zgodnie z tym schematem:
Tutaj leży ten sam schemat w PDF. Poniżej pokazano, jak wygląda wynik jego montażu w żelazie:
Urządzenie ma dwa punkty kontrolne: TP1 i TP2, gdzie TP oznacza punkt testowy.Możesz podłączyć do nich oscyloskop, miernik częstotliwości, a także w dalszych eksperymentach - i zegar, dla którego generator będzie służył jako zegar. Jak widać na poniższym zdjęciu, gotowy generator jest podekscytowany i wytwarza czystą sinusoidę:
Przed nałożeniem na zegarek sinusoidę oczywiście trzeba będzie zmienić za pomocą frezarki w prostokąt. W przeciwieństwie do kamertonu, generator jest bardzo wrażliwy na względne położenie szkła i elementów transoptora. Mała zmiana - i generacja się zatrzymuje. Ale warto to osiągnąć - i możesz zmierzyć częstotliwość za pomocą miernika częstotliwości:
A jeśli zegary kamertonowe nie zostały wymyślone przez WilkoL, to te „pudełkowe”, kiedy je stworzył, byłyby jego wynalazkiem, czego nikt przed nim nie zrobił.