Pomimo ogólnej pogardy dla „korpusu” mebli dzięki kwadratowej konstrukcji produkcja paneli jest bardzo częstym zadaniem w stolarstwie. W rzeczywistości drzewa o takiej grubości, że można je wyciąć, powiedzmy, z blatu, nie są tak powszechne i nie wystarczy ich wszystkich. Co więcej - szerokie deski często są specjalnie cięte na małe części i ponownie klejone. To znacznie zmniejsza prawdopodobieństwo ich wypaczenia i pękania w następnej hipostazie mebli.
Sam proces klejenia zawiera wiele ważnych punktów - grubość, orientację warstw, grubość kleju, o których później, właśnie teraz, mówimy o mechanizmie wygodnego ściskania wstępnie przygotowanych drewnianych wykrojów. To specjalistyczny zacisk. Aby przykleić jedną osłonę, stosuje się co najmniej dwa zaciski.
Należy tutaj powiedzieć, że istnieje sposób łączenia przedmiotów obrabianych za pomocą takich „goździków”, który pozwala zwiększyć obszar wiązania, a tym samym jego wytrzymałość. Praktyka pokazuje jednak, że od czasu zastosowania kleju stolarskiego „samowar” z suchych płytek przemysł chemiczny posunął się daleko do przodu, a teraz klejenie równych końców jest silniejsze niż główne drzewo. W każdym razie ich gatunki iglaste, których tarcze są zwykle przyklejane. Dlatego struganie wystarczy.
Tak więc są opcje.
Analiza istniejących analogów.
Decyzja „na czole”. Jest to wygodniejsze niż przyklejanie bezpośrednio na stole warsztatowym, ale niewiele. Jedynym plusem jest prostota projektu. Podstawa musi jednak być bardzo sztywna, zwłaszcza gdy jest ona jakkolwiek duża.
Podczas klejenia wymagane są dodatkowe proste zaciski stolarskie i równa szyna wzdłuż szerokości tarczy, aby zapobiec zginaniu się pod obciążeniem. Niemniej jednak, przy rzadkich pracach, projekt jest w pełni uzasadniony, pewne komplikacje technologii można przetrwać.
Symetryczna konstrukcja. Ogólnie rzecz biorąc, wynika to logicznie z poprzedniego, prostego. Ograniczniki ruchome przymocowane do dwóch płaskich ścian bocznych. Podczas przykładania siły osiowej ścianki boczne są jednocześnie ściskane.
Kilka opcji przystanków końcowych.
Niebieska wersja, oprócz malowania, wyróżnia się tym, że większość detali jest standardowa - duży sprzęt, prostokątna rura.
Był nawet rodzaj designerskiego zestawu ”zrób to sam„. „Kółka zębate” do stopniowej zmiany szerokości obrabianego przedmiotu ułatwią zablokowanie mechanizmu na obrabianym przedmiocie. Proponuje się wykonanie najbardziej wymiarowych i niewygodnych części do przechowywania i transportu niezależnie od litego drewna. Dlatego zestaw prawdopodobnie jest wart grosza.
Praktyka pokazuje jednak, jak nie być ostrożnym, na zaciskach nadal będzie klej, który można oderwać od gruczołów, nie uszkadzając ich, nawet w bardzo szorstki sposób, aż do użycia szlifierek kątowych. Drewniane części muszą być zabezpieczone uszczelkami z surowego drewna lub po prostu często wymieniane. Zarówno to, jak i inne, niezbyt wygodne.
Domowy metalowy odpowiednik.
Można zauważyć, że nie ma tutaj specjalnych podkładek podkreślających, dlatego aby nie zepsuć krawędzi przyszłej tarczy wgnieceniami, układają technologiczną drewnianą podszewkę.
Mniej oczywiste konstrukcja zacisku - asymetryczna. Rozwiązanie jest dowcipne, proste i eleganckie.
Nasza odpowiedź dla Chamberlaina.
Oferuję moją wersję zacisków symetrycznych. Vaimy wykonane bez użycia stacjonarnego sprzętu - tylko narzędzie ręczne. Spawanie elektryczne było nieco używane, ale bardziej prawdopodobne jest to z zachwytu neofita - w tamtych czasach właśnie opanował falownik spawalniczy i w miarę możliwości zastosował nową umiejętność.
Materiałami były tylko standardowe elementy konstrukcyjne i dwa rodzaje metalu - prostokątna rura i listwa. Z ich pomocą wykonano cztery identyczne podwinięcia, przyklejono wiele różnych półfabrykatów, zarówno o charakterze czysto użytkowym, jak i dekoracyjnych rzemiosło.
Rozmiar zacisków dotyczy tarcz średniej wielkości o maksymalnej szerokości około 700 ... 750 mm, można jednak połączyć zaciski parami i przykleić dość duże panele w dwóch etapach. Długość osłony, w zależności od liczby zacisków i czterech elementów, może wynosić 1 ... 1,5 m. Szereg symetrycznych otworów po bokach zacisku pozwala na łatwą zmianę położenia jego tylnego ogranicznika, umożliwiając wygodną pracę podczas dokręcania wąskich osłon.
Konstrukcja górnego zacisku śrubowego jest prosta i zaawansowana technologicznie, materiały do tego są również standardowymi produktami walcowanymi i sprzętem, co jest wielką zaletą w przypadku braku dostępu do wyposażenia maszyny.
Obudowa zacisku śrubowego jest wykonana z kawałka tej samej prostokątnej rury 40x25, wewnątrz której umieszczona jest nakrętka przedłużająca M12.
Nakrętka jest utrzymywana tylko przez pręt gwintowany i ścianki obudowy, wąski bok obudowy nie pozwala na obrót nakrętki. Po odkręceniu kołka nakrętka po prostu wypada z obudowy. Rozwiązanie jest bardzo łatwe w utrzymaniu - w przypadku uszkodzenia gwintu elementy można łatwo wymienić na standardowy niedrogi sprzęt.
Tylny ogranicznik jest również wykonany z segmentu rury 40x25 mm przytrzymywanego przez dwie pary kolczyków. Aby skompensować grubość zakładki, dwie standardowe podkładki M10 są umieszczone pod jedną z par po każdej stronie (patrz zdjęcie poniżej).
Co było używane do pracy.
Narzędzia, sprzęt.
Zestaw zwykłych narzędzi stołowych, dobre imadło, ręczna wiertarka elektryczna. Narzędzie do znakowania - taśma miernicza, kwadrat, skrobak lub flamastrowy alkohol. Do cięcia dławnic - szlifierki kątowej. Przyda się elektryczny młynek. W niektórych miejscach zastosowano spawanie, ale można to zrobić. Podczas pracy z elektronarzędziem należy bezwzględnie używać okularów ochronnych i słuchawek.
Materiały
Rura prostokątna 40x25, kołek gwintowany z gwintem M12, śruby, nakrętki, podkładki M10.
Zaczynajmy. Ściany boczne.
Określamy wymaganą liczbę zacisków i pozyskujemy niezbędne materiały.
Wycinamy kawałki prostokątnej rury, zaznaczamy ją i wyśrodkowujemy środki otworów. Jeśli masz maszynę, możesz wiercić z jednej strony, jeśli pracujesz z narzędziem ręcznym, lepiej nie być zbyt leniwym, a także zaznaczać i wiercić z drugiej strony. Otwory w metalu, o stosunkowo dużej średnicy, lepiej wiercić przy niskich prędkościach. W trybie wiercenia wygodnie jest pracować z młotem obrotowym, a jego zacisk jest wyposażony w mały trzyszczękowy uchwyt wiertarski z prostym adapterem. Często takie narzędzie jest dołączone do stempla.Duża moc i niskie obroty sprawiają, że praca takiego narzędzia jest bardzo wygodna.
Po cięciu i wierceniu nie zapomnij o matowych ostrych krawędziach.
Kolczyki.
Tniemy, znakujemy, wiercimy. Oznaczaj zaokrąglone krawędzie bez żadnego wysiłku - stosując odpowiednią monetę. Szlifuj krawędzie temperówki, stęp ostre krawędzie. Plik magiczny, w imadle.
Zacisk śrubowy, tylny ogranicznik.
Obcinam pręty gwintowane o wymaganej długości, przyspawane do jednego z końców wzdłuż długiej nakrętki „łączącej”.
W przypadku braku dostępu do spawania, wkręconą nakrętkę można wywiercić i można w nią wkręcić poprzeczną dźwignię kołyskową z ogranicznikami, podobnie jak brama imadła. Reszta jest oczywista.
Pracuj nad błędami, na zakończenie kilka słów.
Zastosowane osie to standardowe śruby z nakrętkami M10 o odpowiedniej długości. Należy zauważyć, że jest to dość praktyczna, tania opcja, chociaż dla płynniejszego ruchu ruchomych połączeń lepiej byłoby użyć gładkich prętów, na przykład - przycinając te same śruby niepełnym gwintem. W tym samym celu dobrze byłoby wiercić otwory w obrabiarce.
Praktyka pokazała, że długość pręta gwintowanego można bezpiecznie zmniejszyć o jedną trzecią, powiedzmy, do 300 mm.
Zaciski, jak każde domowe gruczoły ze zwykłej „czarnej” stali, pożądane jest malowanie.
Dla większej wygody wiele nakrętek łączących, które nie biorą udziału w „przełączaniu zakresu”, można zagłuszyć, wykonując kilka punktów przez spawanie, właściwe obrócenie powierzchni czołowej śruby lub po prostu nitowanie. Zmniejszy to utratę nakrętek podczas przenoszenia zacisków.
Podczas zaciskania osłony stalowa śruba z dużym wysiłkiem opiera się o miękki kawałek drewna i przepycha go. Wysuwane metalowe ograniczniki z kawałka żelaznego paska ze spawaną nakrętką okazały się wygodne. Nakrętka zapobiega ześlizgiwaniu się nacisku podczas dokręcania. W „pozycji transportowej” ograniczniki są przechowywane w szmatce wraz z kilkoma zapasowymi śrubami i nakrętkami.
Oczywiste - aby dokręcić śruby, wygodniej i bezpieczniej jest użyć klucza oczkowego.
I ostatnia - najważniejsza rzecz podczas klejenia desek, jak się okazało - ustawienie strugarki, na której obrabiane będą obrabiane przedmioty, i tak - tak czy inaczej, deska nie działa całkowicie, zaciski zmniejszą tylko „kroki” i zwiększą wygodę procesu, klejona płyta pusta, wciąż muszę planować.