W tym artykule John, autor kanału YouTube „John Heisz - I Build It” pokaże prostą technologię wykonywania ostrzałek do noży ze starych, używanych osełek.
Tutaj jest już wiele poszarpanych obszarów i nie nadaje się już do wysokiej jakości ostrzenia.
Materiały
- Stary wodny osełka
- Klony (lub inne drewno liściaste)
- sklejka arkuszowa
- Dwuskładnikowa żywica epoksydowa
- gąbka
- rozpuszczalnik
- Klej PVA
- Wkręty samogwintujące.
Narzędzia używane przez autora.
- Piła tarczowa
- diamentowe ostrze
- Mitre Saw
- Wiatrówka pod gwoździem
- Ruletka, linijka, ołówek.
Proces produkcyjny.
Pierwszą rzeczą, jaką robi autor, jest przecięcie kamienia o długości około 2,5 cala. Jest to rodzaj eksperymentu, ponieważ nie każdy dysk jest w stanie obezwładnić gęstość kamienia i przeciąć go bez wiórów. John wkłada diamentowy dysk i patrzy, jak płynnie wchodzi w strukturę kamienia.
Ostrzeżenie: stosowanie respiratora lub maski jest obowiązkowe! W celu natychmiastowego wyeliminowania drobnego pyłu ściernego, który pojawia się podczas cięcia, urządzenie główne włącza odkurzacz z wyprzedzeniem, zbliżając dyszę jak najbliżej piły.
Plasterek okazał się dość czysty i gładki. Teraz każdy kawałek kamienia musi zostać pocięty na sekcje w kształcie litery W. Należy to zrobić, aby cięcia na obu połówkach kamienia mogły być ze sobą połączone, dlatego cięcia te powinny być wykonane tak dokładnie, jak to możliwe.
John pogłębia brzeszczot, aby mógł przeciąć kamień tylko o połowę grubości, a następnie ustawia ogranicznik w odległości 1/8 cala od brzeszczotu.
Rzemieślnik najpierw wykona wszystkie szczeliny na jednym kawałku kamienia, odpowiednio dostosowując nacisk. Ponadto konieczne jest wykonanie takich szczelin, aby po piłowaniu obie połówki były do siebie podobne. Mówiąc najprościej, szerokość występu powinna być równa szerokości szczeliny. Interwał w teorii jest poprawny.
Kolejny krok - autor przecina powstały kawałek na dwa cale długości. Aby zęby nie pękły podczas piłowania, mistrz ciągnie je za pomocą taśmy izolacyjnej. W rzeczywistości taśma nie jest tak lepka, jak oleista. A oleista warstwa zapobiega przedostawaniu się kurzu do powietrza. W tej procedurze nawet nie potrzebujesz odkurzacza!
A teraz chwila prawdy! Czy te dwie części pasują do siebie? Są zbyt mocno połączone.
To narzędzie (rozcieńczalnik do farb) powinno je nieco zwolnić. Teraz pozostaje tylko odpowiednio je ocierać. Należy zauważyć, że te szczegóły są dość delikatne, więc nie powinieneś wkładać w to dużego wysiłku ani upuszczać ich. Zęby można łatwo odłamać.
Kilka dni później, po dokładnym zmieleniu zębów za pomocą rozpuszczalnika, John zaczął produkować bloki wsporcze z twardego drewna - klonu. Kamienie szlifierskie zostaną do nich przyklejone później. Autor najpierw wycina te bloki nieco szerzej niż podstawa kamieni. A następnie, przed przetworzeniem ich na pilarce ukośnej, przycina je do grubości 7/8 cali.
Następnie wycina każdą drewnianą część pod kątem 10 stopni za pomocą piły ukośnej.
Teraz, gdy bloki zaciskowe osiągną pożądany kształt, mistrz ustawia na nich kęsy kamienia, przyklejając je dwuskładnikową żywicą epoksydową. Do naprawy wykorzystuje małe odcinki taśmy izolacyjnej. Jest to środek tymczasowy, podczas gdy żywica jest w końcu polimeryzowana.
Następnie autor zainstaluje te elementy w drewnianej skrzynce. Ten ostatni zapewni im poziomy kierunek ruchu. I tak, jak widać na zdjęciu, kamienne zęby zazębiają się ze sobą w dolnej pozycji i tylko nieznacznie przecinają się w górnej, podczas gdy końcowy kąt między tymi dwoma pozycjami wewnątrz wynosi 20 stopni. I to jest potrzebne do dobrego ostrzenia!
Następnym krokiem jest wycięcie elementów do montażu korpusu temperówki ze sklejki. Tnie podstawę, a następnie boki. Sprawia, że są trochę dłuższe niż powinny. Ponieważ musi otrzymać sprężynę na te bloki. A piankowa guma doskonale poradzi sobie z tym zadaniem. Tutaj rzemieślnik naprawdę musi eksperymentować, aby zrozumieć, ile naprawdę potrzebuje ta gąbka, aby skrzynie osi z kamieniami szlifierskimi poruszały się płynnie do przodu i do tyłu, a jednocześnie z wystarczającą siłą mocowania.
Przed przymocowaniem boków do konstrukcji John musi je przeciąć na pół
pod tym samym kątem 10 stopni, pod którym kamienie są zamknięte. To tworzy rowek dla ostrza noża.
Boki są pobierane za pomocą kleju, a dla większej wytrzymałości są strzelane za pomocą neilera.
W roli sprężyn autor używa najzwyklejszej gąbki do prac domowych.
Teraz na końcach struktury musisz stworzyć coś w rodzaju nacisku na gąbki.
Autor przyznaje, że na początku popełnił błąd, wycinając kamienie: powinny one mieć wysokość 1 1/4 cala. Ze względu na wysokość kamienie krzyżowałyby się silniej w dolnej części, a tym samym służyły jako naturalny ogranicznik, a w górnej pozycji byłyby nadal lekko otwarte, swobodnie chwytając ostrze noża. A ponieważ wysokość kamieni wynosi tylko 1 cal, a to nie wystarczy, aby się zatrzymać.
Rzemieślnik rozwiązuje problem zamykania kamieni szlifierskich za pomocą małych drewnianych płytek, które wkleja w rowek na ostrze.
Ponadto autor próbuje dowiedzieć się, ile wysiłku trzeba podjąć, aby otworzyć kamienie. Wkłada do już wyciętych kawałków gąbki i lekko je ściska, mocując ograniczniki za pomocą zacisków. Kamienie do ostrzenia nie powinny przesuwać się za daleko, tylko trochę! Teraz opór po obu stronach jest wystarczający do skutecznego ostrzenia noża.
Teraz, elementy ze sklejki, które kładą nacisk na gąbkę, John siada na kleju i strzela z neilerem, i usuwa nadmiar ciała z piły ukośnej.
Górne panele pokrywające wnętrze temperówki będą zdejmowane. Autor bierze je na śruby.
Dlatego pozostawia sobie możliwość, jeśli to konieczne, zdemontowania maszyny, jeśli nagle coś utknie lub chce zmienić siłę zacisku.Od siebie powiem - bloki mocujące i wnętrze ciała można pokryć mydłem do prania lub woskiem dla lepszego poślizgu.
Ostatnim akcentem jest nadanie produktowi estetycznego wyglądu. Po przeszlifowaniu papierem ściernym mistrz pokrywa drewniane części narzędzia kilkoma warstwami farby poliuretanowej na bazie wody.
Ostrzałka działa świetnie: nóż ma wystarczająco dużo miejsca, niczego nie zacina, a siła docisku jest całkiem dobra. Tak, ponieważ jest to kamień wodny, przed rozpoczęciem pracy należy lekko zwilżyć miejsce pracy.
Bardzo dobry wynik ostrzenia, plasterki pomidorów są po prostu przezroczyste!
Podziękowania dla Johna za mistrzowską klasę w tworzeniu ostrzałek!
Dobry humor i pomysły!