Pozdrowienia mieszkańcy naszej strony!
Oto stara wersja Mora Robust. Teraz jest już wycofany z produkcji, a autor go pielęgnuje, ponieważ taki nóż jest naprawdę fajny, szczególnie do pracy z drewnem.
Ale z czasem jest jeszcze jeden minus, z czasem guma na uchwycie stała się bardzo nieprzyjemna i lepka. Zasadniczo praca stała się nieprzyjemna. Autor nie odważył się przez długi czas, ale nadal konieczne będzie jego ponowne wykonanie. Przyjaciele doradzili, aby odciąć starą gumę i zamiast tego mocno owinąć sznurek. Ale jest to w jakiś sposób niewłaściwe, jeśli zrobione, a następnie wykonane tak, jak powinno, autor pomyślał i zaczął odcinać starą rękojeść. W tym przypadku funkcja obracania ostrza na piły do metalu była bardzo przydatna, w przeciwnym razie autor zastanawiał się, dlaczego był tu potrzebny.
Ale nawet po odsłonięciu trzonu po prostu nie udało się zdobyć ostrza. Jednak przed szczelinowym śrubokrętem i geniuszem autora (według niego) oczywiście nic nie może się oprzeć.
Więc ostrze jest usuwane. Użyjemy starego uchwytu, a raczej tego, co z niego zostało, jako szablonu, i spróbujemy wykonać dokładną kopię uchwytu. A więc z czego właściwie zrobimy uchwyt? I z niektórych obcych gatunków drzew.
W skrócie, drzewa te nazywane są zebrano i grabem (grab czarny, bez śladu rasizmu). Cały rdzeń będzie wykonany z zebrano, dlatego podzielimy jedną połówkę starego uchwytu i przeniesiemy kształt na drążek. Odbywa się to za pomocą takiego długopisu:
Bardzo ważne jest, aby sąsiednie płaszczyzny z grabem były jak najbardziej równomierne, dlatego musisz ciąć bardzo ostrożnie, a najlepiej za pomocą brzeszczotu, doskonale sobie z tym poradzi.
Aby ułatwić dalszą pracę, autor postanowił wyświetlić profil na szlifierce taśmowej.
Dzięki filmowi niezwykle wygodnie jest szlifować wewnętrzny promień, który jest w ogóle prosty.
Wydaje mi się, że podczas gdy można zatrzymać się i zrobić „węgiel” (grab). Z niego potrzebujemy tylko kilku małych prostokątów. Będą to wałek i pięta rączki.
Natychmiast przyklejamy piętę rączki do właściwego miejsca za pomocą najświeższej żywicy epoksydowej.
Kompresja gwarantuje niezawodność sklejonego złącza, więc jakoś, ale autorowi nadal udało się w jakiś sposób docisnąć sklejone odległości do siebie. Zostawiamy na chwilę (aż żywica epoksydowa całkowicie stwardnieje i stwardnieje).
W międzyczasie żywica epoksydowa wysycha, wyprodukujemy drewniany wałek. Aby to zrobić, weź drugi pozostały prostokąt i z niewiarygodną dokładnością (na oko) zaznacz ślad stopy.
Z tym samym sukcesem w ciągu kilku minut przygotowano 4 zakrzywione otwory. Trochę nudniej i wreszcie wszystko rujnując, chińskie wiertło z cienkim frezem poszło do bitwy, co w zasadzie udało się naprawić błędy z przeszłości.
Ostrze znajduje się na swoim miejscu, ale jest za wcześnie, aby je przykleić, najpierw musisz ukończyć wałek.
Autor postanowił nadać oryginalny kształt wałkowi nie za pomocą szlifierki, ale zwykłym okrągłym pilnikiem. Kontrola ruchu jest wielokrotnie wyższa i nie ma obaw przed zbyt dużym cięciem.
Zmiel trochę więcej i można je przykleić. Tym razem postanowiono wlać trochę epoksydowego pyłu do epoksydu i, jak widać, nie jest to na próżno.
W tym czasie pierwszej części rączki udało się wyschnąć i, jak w każdej przeciętnej pierwszej części rączki, musimy wykonać otwór na trzon ostrza.
Wreszcie nadszedł czas, aby połączyć obie części najstarszej broni, wypełniając w ten sposób proroctwo i wprowadzając pokój i harmonię na ziemie rosyjskie. Żartuję, trzymajmy się razem.
Następnie pozostaw go w pozycji pionowej na 40 minut, po czym żywica epoksydowa zgęstnieje i będzie można zbierać mocniej, bez obawy, że ostrze się przekrzywi.
Po dniu klej musiał stwardnieć, a jeśli nie stwardniał, to był niewłaściwie przygotowany. Cóż, nie mówmy o smutnych rzeczach, teraz poradzimy sobie z uchwytem, a więc, Boże broń, porzuć ostrze, musi ono być odizolowane od przypadkowego obciążenia mechanicznego. Zrobi to zwykła taśma izolacyjna i kartka papieru, w tym przypadku jest to strona ze zbioru piosenek „Splina”, skąd na pewno „nie ma wyjścia”.
Szlifujemy główną formę za pomocą młynka, czasami sprawdzając resztki oryginału. Jest to dość prymitywne narzędzie i dobrze nadaje się do takich manipulacji, chociaż dobrze byłoby prawdopodobnie również zmielić młynek. Cóż, to do tej pory plany autora, on po prostu ma stary silnik z pralki.
Dalej jest drobniejsze przetwarzanie papieru ściernego, ale ręcznie. Nie zajmuje to tak dużo czasu, jak mogłoby się wydawać.
Najważniejsze jest noszenie kagańca (respiratora). Pył drzewny z tą metodą przetwarzania wyróżnia się tylko dofigischa. Zwłaszcza w pomieszczeniach o niskiej wilgotności, takich jak garaż.
A jeśli pył z grabu osadza się dość szybko ze względu na swoją wagę, to przy zebrano wszystko jest znacznie gorsze. To (kurz) może wisieć w powietrzu przez wiele godzin, a kiedy spróbujesz usunąć respirator, najprawdopodobniej zaczniesz dziko kaszleć, w rzeczywistości, jak autor tego domowego produktu. Mówi się, że pył drzewny przyczynia się nawet do rozwoju raka. Ale co cię straszyć, po prostu załóż ochronę dróg oddechowych (respirator), a najlepiej także zamkniętą maskę (lub okulary), to wszystko, co musisz wiedzieć. Oto, co mamy na tym etapie:
I oczywiście produkt powinien smakować krew właściciela. Próbując wepchnąć go z powrotem do skrzynki, autor trochę tęsknił i się skaleczył. Cóż, nie ważne jak straszne, jest też sekundnik. Po zmieleniu papierem ściernym z drobniejszym ziarnem wrzucamy nóż do zamrażarki i podgrzewamy olej lniany w łaźni wodnej do około 60 stopni. Autor oleju zajął zwykły stół z jedzeniem. Po wystarczającym rozgrzaniu opuszczamy tam uchwyt noża.
Obserwujemy następujący obraz: gdy powietrze zaczyna wydostawać się z uchwytu w postaci małych pęcherzyków, zastępowanych olejem. Tak powinno być. Chociaż idź i zobacz, co dzieje się w środku. Idealnie, oczywiście, używaj duńskiego oleju (duński olej) lub stabilizuj za pomocą anakrolu, ale gdzie go gdzieś znaleźć. Jeśli (podobnie jak autor) masz bardzo ograniczony budżet, wypróbujemy go innym razem, ale na razie nie jest tak źle.
Po kilku dniach wyjmujemy nóż i widać, że zebrano pociemniał. Zasadniczo autor wiedział, że tak się stanie. Cóż, co robić, w każdym razie okazało się fajne. Najważniejsze jest to, że teraz on (nóż) jest w końcu przyjemnie trzymać w dłoniach. Nie jest lepki i wydaje się nawet piękny, dobrze i powinien być trwały.
Cóż, to chyba wszystko. Powodzenia wszystkim! Dziękuję za uwagę. Do zobaczenia wkrótce!
Wideo: