Miałem taką rzadkość techniczną. Biorąc pod uwagę tę okazję. W 1968 r. Blask, jak wszystkie produkty tamtych czasów, przypomina albo kopalnię, albo granat, rodzaj „militarnego” zarówno w swej istocie, jak i egzekucji. Jednak nie widziałeś tego starego odkurzacza domowego - do tej, która jest kopalnią czystej ziemi, trudno się zbliżyć. Ale musimy oddać hołd naszym przodkom, wiara nie pozwoliła im na wytwarzanie kawałków żelaza o szczególnie ograniczonym okresie użytkowania. Egzekucja czasami, czasem rozczarowuje, ale została zaprojektowana przez wieki. Przywołując przynajmniej lodówki babci - wszelkiego rodzaju „Minsky”, „Morozki”, „Dnipro” i „Yuruzani” działają od pół wieku jak urocze. Jednym słowem, w naszych dawnych czasach takie skamieliny powodują tkliwość i tęsknotę za czymś stabilnym i niezawodnym.
Ale nie chodzi o nostalgię. Małe i wygodne źródło sprężonego powietrza, chociaż nie ma dużego ciśnienia i natężenia przepływu, jest jednak poszukiwane w warsztacie. Bardzo wygodnie jest używać go do „zasilania” procesu trawienia, płytek drukowanych lub innych miedzianych dławików. Sam proces z uruchomionymi odczynnikami rozciąga się na wiele godzin i jest bardzo powolny, jeśli nie ma usuwania wytrawionych produktów z powierzchni kawałka żelaza lub płyty. Jednym z dobrych sposobów ich usunięcia jest mieszanie roztworu w kuwecie w taki czy inny sposób. Obecność miniaturowej sprężarki rozwiązuje ten problem w prosty i ekonomiczny sposób. Wystarczy umieścić wąż wylotowy sprężarki w pojemniku z roztworem do wytrawiania i zamocować go tam, na dole, aby nie wyskoczył. Możesz zawiesić niewielki ciężar na końcu węża lub zainstalować spray jak akwarium. Trzeba tylko pamiętać o odporności materiałów w roztworze do trawienia. Jedyną niedogodnością - roztwór do wytrawiania musi znajdować się w wystarczająco głębokim naczyniu, w przeciwnym razie będzie źle działać. Korzyści są znaczące - tanie, w porównaniu z innymi metodami, a zwłaszcza specjalistycznymi mieszarkami chemicznymi, urządzenie wielofunkcyjne można łatwo dostosować do dowolnego innego pożądanego miejsca, minimalnego rozmiaru i mobilności, tylko końcówka węża silikonowego zanurzona w agresywnym roztworze trawiącym jest bardzo odporna na różnego rodzaju chemikalia. Przydatne słowo, wyposażenie w warsztacie. Ponownie, nieprzyjemne jest, gdy jakikolwiek mechanizm w pobliżu nie działa.
Nawiasem mówiąc, urządzenie jest najprostsze, w formie elektrycznej maszynki do golenia lub tej samej pompy wodnej jak „niemowlę” lub „Wodnik” - elektromagnes z otwartym, obciążonym sprężyną obwodem magnetycznym. Pewny mechanizm roboczy jest mechanicznie przymocowany do części ruchomej - na przykład pompy dwóch zaworów. Po włączeniu przemienne pole magnetyczne sieci, ta sama notoryczna 50 Hz, zniekształca ruchomą część i to już działa. Zalety obejmują ekstremalną prostotę, aw konsekwencji ogólną wysoką niezawodność.
Co zostało wykorzystane w pracy.
Narzędzia
Lutownica oczywiście z akcesoriami. Moc, waty, w ten sposób przez czterdzieści. Instrument do instalacji radiowej i małego ślusarza. Budowlana lub specjalna suszarka do włosów do pracy z materiałami termokurczliwymi. Aby sprawdzić integralność obwodu, potrzebny był multimetr.
Materiały
Aby przywrócić sprężarkę, potrzebowali cewki o odpowiednich rozmiarach z induktora, taśmy klejącej, nylonowych opasek. Termorurki do izolowania miejsc lutowania. Aby przywrócić wyschnięte zawory od starości, potrzebowałem kawałka miękkiej gumy lub utwardzonego silikonu. Przydał się kawałek miękkiej rurki, kawałek drewna. Trochę rozpuszczalnika, takiego jak aceton lub 646. Bawełniane szmaty.
Przywrócenie rozpoczęło się od rewizji - zdemontowano kompresor na atomy i zbadano między innymi, że po prostu ciekawie było wetknąć nos. Cóż, wydaje się, że wszystko jest w porządku, jednak prawie cała guma stwardniała od czasu do czasu i która zamieniła się w solidną grudkę, która po prostu rozpadła się. Dotyczy to przede wszystkim zaworów. Zrozumiał i wyciął dwie elastyczne uszczelki nożyczkami z utwardzonego silikonu. Ustawiony w miejsce skamieniałego. Trzeba je wcześniej podrapać, a pozostałości usunąć, tam mechanicznie, gdzie aceton. Na szczęście korpus samej pompy jest wykonany z karbolitu, jest wkręcony w dwie części, nie masz żadnych zatrzasków i innych szkód. Jednym słowem uporządkuję tutaj sprawy.
Na wyjściu sprężarki włączono kawałek gumowej rurki z metalową końcówką - doprowadzał on powietrze z bloku zaworów w obudowie sprężarki do wylotu. Tubylec również był dość popękany i zastąpiono go pojedynczym silikonem bezpośrednio z bloku karbolitu. Wąż doprowadzający powietrze „do konsumenta” okazał się nieusuwalny, ale nie powoduje to żadnych niedogodności.
Kolejnym problemem była przerwa w cewce elektromagnesu. Próbowałem przewinąć kilka tysięcy zwojów najcieńszego drutu, w poszukiwaniu przerwy, naprawdę mi się nie podobało. Najlżejszy wysiłek i zerwanie drutu, po trzech lub czterech zerwaniach na samym początku pracy, i przewinięcie zostało przeprowadzone, choć zaimprowizowane, ale nawijające urządzenie, w którym podjęto kroki w celu łatwego obracania cewek i braku ich zakleszczenia, musieliśmy szukać innej drogi.
Szperając w moich zapasach transformatorów, znalazłem to, czego szukałem - cały (operacyjny) induktor z jakiegoś radia lampowego, z bardzo podobną cewką, tylko grubość zestawu była nieco większa. Po rozmontowaniu rdzenia przepustnicy spróbował cewki do obwodu magnetycznego sprężarki. Co mogę powiedzieć - prawie „Victoria”, odpowiednio nieco szersza - wisi trochę, ale łatwo to wyeliminować za pomocą drewnianego kołka.
Cewka indukcyjna została uzwojona nieco grubszym drutem i odpowiednio wytworzyła większe przemienne pole magnetyczne w rdzeniu sprężarki. Sprężyna kotwicy nie mogła sobie z tym poradzić, kotwica grzechotała na obwodzie magnetycznym. Musiałem znaleźć sposób na zmniejszenie mocy bez przewijania cewki - wykorzystałem reaktancję kondensatora. Przy prądzie przemiennym każda pojemność ma reaktancję i, w przeciwieństwie do aktywnej, ciepło nie jest na niej uwalniane (element reaktywny), co jest niezwykle miłe - rezystory gaszenia w takich zastosowaniach są bezlitośnie ogrzewane. Jedyną znaczącą wadą jest silna zależność od obciążenia. Ale w tej aplikacji obciążenie jest stałe, a metoda ma zastosowanie i jest wygodna. Aby obliczyć lub po prostu określić pojemność kondensatora gaszenia, istnieją proste wzory i jeszcze prostsze nomogramy, jednak w tym przypadku łatwiej było wybrać pojemność w praktyce.Z powodów - teraz, bez żadnej rezystancji kondensatorów, moc elektromagnesu jest maksymalna, wszystko, co zostanie dodane do obwodu, moc osłabnie. Konieczne jest wybranie takiego skraplacza, aby nieznacznie osłabić pole magnetyczne, ale aby przepływ powietrza pompowany przez sprężarkę był wystarczający. Można było odebrać trzykrotnie - klasyczną „zatyczkę”, jak zaprawę. Kondensatory z metalową folią K73-17, przy 630 V. Z dwóch połączonych równolegle - pamiętam, podczas gdy pojemność zmniejsza się o połowę (przy identycznych pojemnościach), napięcie robocze jest takie samo.
Pozwoliłem sprężarce pracować przez pewien czas w tak „szeroko otwartej” formie (pamiętaj o teorii niezawodności - 90% awarii ma miejsce podczas pierwszych godzin pracy urządzenia) przy maksymalnej amplitudzie twornika iw innych trybach, byłem przekonany o płynnej regulacji wydajności. Temperatura cewki nie przekroczyła „pomieszczenia”.
Zestaw kondensatorów gaszenia izolowanych taśmą klejącą raczej wygodnie umieszczono w „piwnicy” konstrukcji, a ponadto kondensatory przymocowano do elementów konstrukcyjnych za pomocą nylonowego jastrychu. Sprężarka została umieszczona w obudowie.
Zepsuta wtyczka „starego trybu” została zastąpiona odpowiednią wtyczką, do nowoczesnych gniazd, w ogonie wtyczki, na drucie, ubrany jest kawałek grubościennej rurki silikonowej - środek zapobiegawczy, przed zgięciem i uszkodzeniem drutu w charakterystycznym miejscu. Sprężarka jest testowana zmontowana, wynajęta i obsadzona personelem.