Osobiście uważam, że taki przedmiot gospodarstwa domowego, jak kołatka do dywanów, a także proces ich wybijania, to anachronizm!
Nie wspominając już o tym, że same dywany nie są już tak rozpowszechnione jak wcześniej - na ścianach już dawno ich nie było ...A dzięki dużej sile ssania nowoczesnych odkurzaczy wcale nie musisz wybijać dywanów! Co więcej, dywany wykonane z naturalnej wełny zapadły w zapomnienie, które zostały bardzo zelektryfikowane i wciągnęły kurz jak magnes !!! A do tego, dzięki bardzo silnie zakrzywionym włóknom, „słabo” to dawały… Ale współczesne syntetyki są słabo naelektryzowane i nie zatrzymują pyłu…
Nawiasem mówiąc, na przykład takie działanie jak „zdejmowanie dywanów dla świeżości na śniegu” ma czysto psychologiczny wpływ! Cóż, śnieg nie może usunąć kurzu z dywanu! Nasza wizualna percepcja jest winna, kiedy wtedy widzimy brudny ślad w białym śniegu, myślimy: „Tyle brudu pozostałoby, gdybym tego nie zrobił!” (Chociaż ten brud pozostałby w odkurzaczu, a nie w dywanie!)))). Dodatkowo w naszych mózgach istnieją podświadome skojarzenia: „Biały śnieg - mróz - świeżość - czystość !!” ....
Niemniej jednak wiele osób uważa, że zepsuty dywan jest jeszcze czystszy niż dywan czyszczony odkurzaczem.
Moja żona jest niestety jedną z nich ....
Muszę więc okresowo zbierać dywany z podłogi, wyprowadzać je na podwórze, przerzucać je przez poprzeczkę i ... zapukać! )))). Ponieważ wcześniej dokładnie je odkurzyłem z obu stron ... 
Ilu więc nie puka - z nich nie wydobywa się pył! ))))Ale .. Niemniej jednak muszę wykonać tę procedurę ... w imię Miłości!
Ale wracając do naszych kołatek ... W sprzedaży jest jeszcze bardzo wiele. I kosztują zaledwie grosze, ponieważ są wykonane z taniego plastiku ... Ale to jest haczyk! Łatwo się psują !! A szczególnie zimą! W temperaturach poniżej zera tworzywo twardnieje, traci elastyczność i łatwo pęka z powodu wielu silnych i gryzących uderzeń ...
Oczywiście możesz łatwo kupić inny ... Ale przecież coś jest potrzebne dokładnie wtedy, gdy jest potrzebne !!! I, w pewnym sensie kończąc proces ze złamanym trzepakiem, nosimy dywan do domu, wyrzucając po drodze niechciane narzędzie ...
I bezpiecznie zapomnij o tym odcinku !!!
Nadszedł czas na kolejny nokaut.Dywany są już złożone. Zaczynamy szukać kołatki ... I dopiero wtedy pamiętamy, że jej tam nie ma !!! ...
A potem musisz rzucić wszystko i iść do najbliższego sklepu po nowy ... (Tak, i tego dnia, zwykle w sobotę!)))). A biorąc pod uwagę, że jednocześnie musimy „słuchać”… (znana sytuacja, prawda?)))))
I tak, biorąc pod uwagę to wszystko, postanowiłem zrobić niezawodny metalowy kołatkę, który na pewno nigdy się nie zawiesi !!! Jak mówią, raz - i na całe życie !!! Prototyp był klasycznym kołatką, którą zauważyłem w rękach Frekena Bocka:
Ta forma jest łatwa do odtworzenia z drutu stalowego! (Wydaje mi się, że w „erze pre-plastiku” wszystkie te narzędzia były wyłącznie w tym kształcie z tego samego powodu ... W końcu plastik istniał ostatnio, a dywany - bardzo długo!)))).
Oto, czego potrzebowałem do tego:
1. Drut stalowy o średnicy 3 mm
2. Drut dziewiarski o średnicy 0,8 mm.
3. Wyizoluj i (lub) zmniejsz kambryk.
4. Kawałek płyty wiórowej i wkrętów do drewna (do wykonania szablonu).
5. Emalia w pojemniku ze sprayem.
Zacząłem od stworzenia szablonu. Aby to zrobić, znalazłem w swoich magazynach kawałek laminowanej płyty wiórowej:
Następnie narysowałem na nim przyszły produkt w skali 1: 1.
W „kluczowych punktach” zakrętów wkręciłem śruby o długości 35 mm, aby pozostały wystające do połowy długości:
To wszystko! Szablon jest gotowy! Możesz przejść bezpośrednio do produktu.
Postanowiłem zrobić to ze skrawków rozgrzanego do czerwoności drutu stalowego. Nie pamiętam nawet, skąd się wzięły w moim złomie ...
Ten drut o średnicy 3 mm ... Powinien być cieńszy .. Ale mam ten, ale nie cieńszy !!! (To znaczy, jest. Ale wszystko jest miękkie. I potrzebowałem rozpalonego do czerwoności, sprężystego!) To był decydujący czynnik przy wyborze materiału ... Był zardzewiały, ale na twardej, rozpalonej do czerwoności stalowej rdzy, zwykle tylko powierzchowny. Z łatwością wyczyściłem go papierem ściernym, a następnie wytarłem szmatką benzyny.
Z tego drutu wyginałem jeden po drugim elementy mojego kołatki:
Pracował rękami, szczypcami, szczypcami ... Wszystko, co było pod ręką ...
Nawiasem mówiąc, bardzo wygodnie jest zginać drut za pomocą klucza z młynka:
W tym samym czasie pierwsze dwa elementy wykonałem z podwójnymi „ogonami”, które powinny tworzyć trzonek rękojeści. A potem, zdając sobie sprawę, że pakiet siedmiu drutów wystarczyłby, aby zapewnić pożądany poziom sztywności, uczynił pozostałe elementy „jednostronnymi”, pozostawiając tylko jeden długi koniec:
Kiedy wszystkie elementy zostały zakrzywione i wstawione w ich miejsca, ściśle związałem je na skrzyżowaniu cienkim drutem dziewiarskim, który zawsze mam w postaci krótko ciętych wiązek. (Nawiasem mówiąc, radzę. Bardzo wygodnie jest mieć to pod ręką. Często pomaga).
Odetnij nadmiar:
I mocno zgiął wystające skręty w te miejsca, w których nie mogą się przyczepić do niczego:
„Rdzeń” samego uchwytu został również związany drutem drutowym od góry, a następnie szczelnie owinięty taśmą elektryczną na całej długości!
Końce drutu zostały odcięte przez młynek, pozostawiając jeden długi. Wygiąłem go o 180 stopni, tworząc pętlę:
To wszystko. Projekt jest ściśle związany. Możesz usunąć go z szablonu ...
Co zrobiłem odkręcając połowę śrub:
Zacznijmy dekorować. Pod pachą pojawił się spray niebieskiej farby, który pozostał po pomalowaniu giętarki do rur. Skorzystałem z tego:
Pręt okazał się cienki, dlatego dla wygody postanowiłem wykonać uchwyt z kawałka rury wykonanej z usieciowanego polietylenu, który przykuł moją uwagę.
Położyłem to na pręcie
Teraz trzeba było to naprawić na końcu uchwytu. Aby to zrobić, wyciąłem dwa kawałki wzdłuż rury z tego samego drutu i młotka w środku:
Ciasno wcisnęli rurkę w wiązkę drutów ...
Reszta rękojeści owinięta taśmą elektryczną nie podobała mi się szczególnie, więc postanowiłem ją ozdobić rurką termokurczliwą. (Często go używam domowej roboty. To jest bardzo wygodne. Dlatego w moim warsztacie zawsze mam zapasy takiego kambryku w różnych kolorach i średnicach):
To wszystko ... Prawie zrobione ... Najważniejsze pozostaje: LINA !!!
W końcu każdy z nas pamięta, jak wyjmując dywany, „nie mamy wystarczającej liczby rąk”, aby pokonać! Zwykle staramy się wepchnąć go do dywanu skręconego w rurkę ... Potem, kiedy go nosimy, usiłuje się wylecieć ... Dzieje się tak już na podwórku, kiedy skręcamy poziomo, dywan wygina się pod jego ciężarem, a jego końce zwisają ... I my, chociaż to widzimy, już przynosimy dywan na ławkę lub poziomy pręt i wracamy po trzepak leżący na ziemi ...))))
Aby to wykluczyć, przypomniałem sobie genialny wynalazek jednego z użytkowników tego forum !!!
Lina !! Cóż, oczywiście !!!
Może być wykonany z dowolnego kawałka sznurka. Ale użyłem gotowego. (Mam ich całą masę - kiedyś kupiłem na Ali-Express z powodu wyjątkowo niskiej ceny i wysokiego potencjalnego popytu:
Teraz kołatka będzie łatwo przenosić wraz z dywanami i nie będziesz musiał patrzeć oczami, gdzie ją umieścić, jeśli chcesz naprawić dywan, który został zdjęty podczas pukania ...
To wszystko! Trzepak jest gotowy! Mam nadzieję, że to nie załamie się na zimno. I nie będę już musiał kupować ...
Na koniec kilka wskazówek dla tych, którzy będą powtarzać ... Jeśli to możliwe, weź cieńszy drut ... Wystarczy dwa milimetry. Produkt okazał się cięższy niż plastik. Niezbyt ciężki, to normalne dla dłoni mężczyzny ... Ale kobietom byłoby lepiej ...
Albo możesz zrobić nie pięć elementów, jak mój, ale trzy - jak Freken Bock! ))))