Podczas projektowania małej maszyny do obróbki szklanych krawędzi, w pełnym rozwoju, pojawiło się zadanie dostarczenia wody do narzędzia diamentowego. Chłodzenie, płukanie pyłu szklanego. Zużycie wody jest bardzo małe, wysokość podnoszenia również nie jest duża - maksymalnie kilkadziesiąt centymetrów. Jeśli to możliwe, wygodna i niezawodna konstrukcja pompy, minimum dodatkowej przestrzeni, składana konstrukcja.
W analogach fabrycznych dopływ wody odbywa się za pomocą zaimprowizowanej pompy, strukturalnie połączonej z wałem napędowym silnika narzędzia.
Na zdjęciu szlifierka jest popularna wśród artystów witraży i amatorskiego „szklarstwa”. Istnieje kilka analogów, ale nie różnią się one znacząco. Przepraszamy za podpisy, zdjęcie zostało zrobione z jakiegoś szklanego forum. I tak, to jest pompa. Silnik pod rynną. Woda wlewa się do koryta, na szczycie koryta znajduje się kratownica. Obracając wałek (~ 3000 rpm) za pomocą tego żebrowanego pierścienia, wypluwa wodę na narzędzie robocze - diamentowy frez.
Wydaje się, że te pierścienie służą do zgrubnej regulacji wydajności pompy.
Stosowany jest również na przykład schemat zasilania oddzielnej pompy.
Oddzielna pompa od akwarium lub fontanny, oddzielny zbiornik na wodę - regularne koryto o niezbyt głębokiej głębokości i nic poważnego, po prostu nie pasuje. Tutaj musisz zorganizować odpływ ze standardowej pojemności.
Wreszcie najbardziej wyrafinowany sposób dostarczania wody grawitacyjnie z górnego zbiornika. I wydaje się, że projekt fabryki. Powinieneś także pomyśleć o zorganizowaniu drenażu ze standardowej pojemności lub ograniczyć pojemność „zbiornika” i flopować tu i tam z kubkiem.
Zacznijmy - na początku podjęto kilka prób zastosowania źródła wody o konstrukcji „Air Lift”, jak to nazywają burżuazja. Pomysł przyciąga brak ruchomych części pod wodą, niskie wymagania dotyczące zabrudzenia, prosta konstrukcja. Jednak przyzwoity wynik nigdy nie został osiągnięty, a retro kompresor do akwarium został zepsuty. Nabycie nowego nie miało sensu; musiałem zwrócić się do klasycznej konstrukcji „wentylatora odśrodkowego”.
Pompy o podobnej konstrukcji, w asortymencie są prezentowane wśród domowej roboty. Zasadniczo są to konstrukcje wykonane z mikrosilników elektrycznych i plastikowego „ślimaka” z wirnikiem. Montaż za pomocą superglue lub gorącego kleju z pistoletu.
Podczas projektowania pompy postanowiono użyć dławików, połączyć przez lutowanie. Wyjmij silnik z wody i przekaż moment obrotowy za pomocą wydłużonego wału. Ponadto, jeśli to możliwe, unikaj „przylepiania” rury wylotowej na boki, aby uzyskać zwartość, nawet jeśli nieznacznie obniży to wydajność pompy.
Więc Co zostało wykorzystane.
Narzędzia
Zestaw małych narzędzi do obróbki metali. Małe imadło. Pliki igłowe. Grawer Coś do wywiercenia. Dla równych krawędzi cięcia miedzianej rurki wygodnie jest użyć specjalnego noża z kółkami, takiego jak podczas instalowania miedzianych rur wodnych. Użyłem lutownicy o mocy około 60 watów z akcesoriami, małej palnika gazowego do lutowania. Przydała się układanka z biżuterią. Wygodne jest użycie elektrycznej temperówki z „kamieniem” o średniej wielkości ziaren.
Materiały
Odpowiedni silnik, dławiki z zaopatrzenia w wodę, które są wykonane z miedzi lub jej stopów - zastosowano rurkę miedzianą o średnicy 15 mm, 6 mm. Wewnątrz ze starego kranu, drut miedziany z drutu i kabla, gruba mosiężna folia. Lut i topnik do lutowania „palnikowego” (również z miedzianego źródła wody), szlifowanie skóry.
Sama pompa, postanowiono wykonać z bezużytecznego dźwigu. Przyciągało go raczej ciasne pasowanie wału w obudowie, odpowiednie wymiary, materiał. Żuraw został zdemontowany, korek, gumowe uszczelki i elementy ceramiczne zostały usunięte.
Korpus jest włączony na elektrycznej szlifierce, skrócony. Za pomocą wiertarki z dyszą ścierną usunięto dwa ograniczniki, umożliwiając obrót wału tylko o pół obrotu.
Długi wał silnika elektrycznego wykonany jest z grubego drutu z rdzeniem mono. Jest uszczelniony w wale pompy, grubość wałka przedłużającego w punkcie lutowania jest zwiększona o dwie warstwy uzwojenia z ocynowanego drutu miedzianego.
„Skrzydła” pompy wykonane są z grubej miedzianej płyty. Wytnij nożyczkami do metalu. Piły wykonane przez układankę biżuterii. Następne dwa piłowane.
Ostrza są wlutowane na miejsce, ich długość jest określona. Długa rura o średnicy 15 mm jest przylutowana do obudowy pompy. Dolna obudowa jest wydłużona o odpowiedni kawałek miedzianej rury.
Naprzeciwko łopat wirnika wycięty jest prostokątny otwór. Przypomnę, że postanowiono nie stosować retrakcji stycznej ze względu na bardziej zwarty układ.
Kęs rury wylotowej z rurki miedzianej o średnicy 6 mm, piła do metalu do cięcia tworzy węzeł, który ściśle przylega do okna w obudowie pompy. Koniec przedmiotu jest wyżarzany w płomieniu palnika gazowego.
Utworzona komora przekształcająca się w rurkę wylotową, dostosowana do miejsca lutowania. Łopatki wirnika są widoczne w oknie obudowy pompy.
Rura odgałęziona została przylutowana, miejsce lutowania odcięto od nadmiaru smug lutowniczych - konieczne było lutowanie bardzo ostrożnie, aby wszystko inne nie spadło. Rura jest skrócona.
Pręt, na którym będzie siedzenie silnika, został oznaczony i wywiercił kilka otworów. Przypomina obudowę w PPSh.
Wybrano silnik - DPM-25 - H1-04 (27 woltów, 2500 obr./min, 220 mA). Nie było żadnych elementów, takich jak kołnierz do montażu na silniku, postanowiono go naprawić za pomocą tulei zaciskowej. Do jego produkcji, na tokarka sprzęt został obrobiony - drewniany blok brzozy, jego średnica jest równa średnicy silnika, na nim (na bloku) zginam miedzianą filiżankę.
W przypadku szczegółów tulei nie było miedzi ani stopu o odpowiedniej grubości, konieczne było wycięcie kawałka miedzianej rurki, przecięcie jej, wygięcie, wyprostowanie i wyprostowanie. Z takiego pustego miejsca na zdjęciu przyszły spód uchwytu. Wewnętrzny otwór wycięty jest układanką jubilerską.
Przyszła tuleja przed lutowaniem za pomocą palnika. Pomimo wyżarzania szkło próbowało się trochę wyprostować, musiałem to naprawić i przylutować bezpośrednio na zatrzask. Aby kawałek drewna nie płonął, nie sprowadza centymetrów na dno.
Kubek po lutowaniu jest skrócony, otwory samej tulei są zaznaczone, wywiercone. Piły do metalu. Blank był starannie przymocowany w imadle z włożonym blokiem, piłowany bezpośrednio na bloku, nie było szkoda.Następnie wszystko zostało oszlifowane, wystające z dolnej płyty z grubsza cięte nożyczkami do metalu, w końcu wykończone na szlifierce.
Przylutowano gotowy tuleję do pręta pompy. Płatki tulei zaciskowej zostaną ściśnięte za pomocą zacisku węża, takiego jak te, które mocują węże irygacyjne do kranów. Ze śrubą ślimakową. Trzeba tylko wybrać opcję stali nierdzewnej - ocynkowana miedzią stworzy parę galwaniczną.
„Przewód przedłużający” został przylutowany do wału silnika z tego samego drutu miedzianego, na jego końcu prostopadłym do osi, wywiercony został otwór o średnicy 1,5 mm i wlano do niego kawałek ocynowanego drutu miedzianego. Wał pompy ma na końcu odpowiednie gniazdo. Sprzęgło umożliwia demontaż konstrukcji w celu czyszczenia lub naprawy.
Sprzęgło w pozycji roboczej, po montażu „na budowie”, zostanie zamocowane za pomocą segmentu rury cieplnej.
Zespół pompy Korek gumowy - część żurawia, z której obrabiany jest korpus pompy.
Testuj. Silnik jest zasilany małym zasilaczem o napięciu 12 V. Pomimo tego, że zasilacz stanowi mniej niż połowę mocy znamionowej, pompa działa. W miejscu pracy będzie musiał zapewnić słup co najmniej dwa razy wyższy przy tej samej wydajności, będzie to łatwe do wykonania, poprzez nieznaczne zwiększenie mocy. Niskie napięcie silnika pozwoli również na wygodną regulację wydajności pompy. Płynny - regulowany stabilizator, choć w praktyce powinno wystarczyć 3 ... 5 odczepów z uzwojenia wtórnego transformatora i prostownika.
