W tym domowej roboty Poprawimy wbudowaną lampę błyskową w lustrzance na przykładzie Canona 60D.
Wielu entuzjastów amatorów i profesjonalistów uważa, że nie warto w ogóle używać wbudowanej lampy błyskowej, ponieważ sprawia, że obraz jest płaski i nieciekawy, światło jest dla niej zbyt ostre i tylko „na czole”. Ten problem można oczywiście łatwo rozwiązać, kupując zewnętrzną lampę błyskową, ale nie zawsze i nie każdy ma taką możliwość. Wykonujemy więc reflektor i jednocześnie rozpraszacz wbudowanej lampy błyskowej.
Jest fotografowany z lampą błyskową bez reflektora lub dyfuzora
A to już jest z odbłyśnikiem. Różnica jest widoczna gołym okiem. Zdjęcia bez przetwarzania w edytorze graficznym.
Światło padające na obiekt odbity w pierwszym jest znacznie łagodniejsze, aw drugim daje poczucie objętości.
Materiały i narzędzia:
- Taśma klejąca
- karton
- papier
- kalka
- Kawałek plastiku
- Śruba z nakrętką
- (lub)
- nożyczki
- nóż biurowy
- szczypce
- Plik
- lutownica
Krok 1:
Bierzemy kawałek plastiku i tniemy pasek o szerokości około 3 cm i długości około 6 cm. Może być prosty lub zakrzywiony jak mój, to nie ma znaczenia. W każdym razie musimy go podgrzać suszarką do włosów i wygiąć, aby powtórzył kształt korpusu lampy błyskowej.
Wypróbuj Kolor powinien oczywiście znajdować się w pozycji podniesionej. W kierunku soczewki plastik powinien wynosić 3 cm.
Przetwarza krawędzie pilnikiem lub papierem ściernym.
Krok 2:
Zaokrągloną część plastiku ogrzewamy suszarką do włosów i dociskamy do korpusu lampy błyskowej od spodu obiektywu i przytrzymujemy, aż ostygnie i stwardnieje. Plastik powinien pasować do aparatu tak dokładnie, jak to możliwe. Następnie podgrzewamy plastik z drugiego końca, w miejscu, w którym zostanie on zagięty w korpusie lampy błyskowej. Ale tutaj do tej pory jesteśmy ograniczeni do zakrętu 90 stopni, ponieważ wciąż musimy włożyć śrubę.
Na środku naszego wierzchowca wiercimy otwór (stopiłem go lutownicą) i przymierzamy śrubę. Powinien znajdować się na środku etykiety Canon i wystawać mniej więcej równolegle do obiektywu. Wcześniej zaostrzyłem łeb śruby, aby minimalnie wystawał z uchwytu. Następnie ogrzewamy śrubę i wkładamy ją do otworu, delikatnie topiąc ją w plastik, aby się nie obracała. Możesz szlifować krawędzie czapki, czyniąc ją kwadratową, a następnie śruba bezpiecznie utrzyma się w plastiku.
Nasze zapięcie okazało się trzema płaszczyznami: dolną, górną i tą, w której wystaje śruba.Ogrzewamy samolot śrubą z suszarką do włosów, a także dociskamy go do korpusu lampy błyskowej tak mocno, jak to możliwe. Jednocześnie warto kontrolować dolną płaszczyznę, aby się nie deformowała i nie odsuwała od korpusu kamery.
Następnie rozgrzewamy górną płaszczyznę i wyginamy ją w korpusie lampy błyskowej. Pochyliłem się i przycisnąłem plastik rękami w rękawiczkach z tkaniny, co okazało się nie najlepszym rozwiązaniem, a może nawet gorszym, ponieważ na materiale pozostała tekstura materiału i cząsteczki nici. Oczywiście nie wpływa to w żaden sposób na funkcjonalność, ale znacznie ucierpiała estetyka.
Krok 3:
Uchwyt jest gotowy i zaczynamy produkować reflektor. Wyjąłem z drukarki kilka arkuszy papieru, wyciąłem z nich „płatek” i przykleiłem go taśmą. Kształt i rozmiar reflektora może być dowolny, powtórzyłem kształt kieszeni na torbie fotograficznej, aby wygodnie ją przechowywać. Z dołu wycinamy dziurę i mocujemy „płatek” do śruby. Sam reflektor jest gotowy! Możesz przykleić na nim folię, aby uzyskać większą skuteczność. A ponieważ reflektor nie był sztywny, można go zgiąć i skierować w dowolnym kierunku pod dowolnym kątem, a mocowanie pozwala to zrobić jednym lub dwoma palcami, szczególnie bez rozpraszania uwagi podczas strzelania.
Podczas fotografowania reflektor można przechylać w prawo i w lewo, zmieniając w ten sposób kąt odbicia i padanie światła na obiekt. Wewnątrz, gdy w pobliżu zawsze są ściany, meble, i inne powierzchnie odbijające światło, uzyskuje się bardzo interesujące efekty.
Krok 4:
Do fotografowania na zewnątrz lub gdy nie ma powierzchni do odbicia (na przykład w dużych salach), możesz zrobić kolejny płatek, który będzie również używany razem z już wykonanym mocowaniem, ale nie będzie odbijać, ale rozprasza światło lampy błyskowej. Daje miękkie światło bez olśnienia i cieni bez kontrastu.
Aby to zrobić, weź grubą tekturę, wytnij środek, pozostawiając miejsce na śrubę montażową i połóż na kalce (papierze do pieczenia) lub białym polietylenie.
Użyłem czterech warstw kalki (dwie były niewystarczające). Możesz także użyć kawałka matowego plastiku zamiast kartonu i kalki technicznej.
Po przetestowaniu dyfuzora skróciłem go od dołu, ponieważ błysk częściowo spadł na kartonową podstawę, a wycięcie kilku centymetrów od dołu okazało się, czego potrzebowałem.
Pierwsze zdjęcie jest tylko z lampą błyskową, a drugie już z dyfuzorem. Różnica na gwieździe jest szczególnie zauważalna, z dyfuzorem czerwony kolor okazał się bardziej równomierny, bez ciemnych i jasnych plam. A cień flagi z odbłyśnikiem okazał się gładki. A podczas fotografowania portretów efekt ujawnia się jeszcze lepiej.
Wniosek
Po raz pierwszy użyłem tego typu mocowania reflektora na starym Canonie 550D i szczerze mówiąc, ten uchwyt okazał się lepszy. W „trzycyfrowych” lustrzankach Canon korpus jest bardziej miniaturowy, a kontury są bardziej kanciaste, dzięki czemu mocowanie było mocno osadzone, w przeciwieństwie do „dwucyfrowego” masywnego szkieletu (60D). Niemniej jednak zarówno tam, jak i tam jego funkcja, takie mocowanie klosza / odbłyśnika, jest całkiem do przyjęcia. W rzeczywistej jakości różnica jest oczywiście lepsza,
I na koniec jeszcze kilka przykładów:
[centrum [/ centrum]
