Treść
3. Wiertło „Koło ręczne”.
4. Zbieramy energię słoneczną.
Wiertło ręczne.
Chińscy rzeźbiarze z kości i kamienia zawsze byli znani z ażurowych produktów, które wymagały wiercenia w nich wielu otworów. Jak udało im się uniknąć pojawienia się licznych wiórów w delikatnych materiałach, takich jak kamień i kość? Na przykład spróbuj wywiercić czysty otwór w rurowej kości lub w zlewie fajansowym zwykłym wiertłem ręcznym. Cóż, jeśli przynajmniej połowa otworów byłaby bez wiórów. Ale chińscy mistrzowie nie mieli małżeństwa. Okazuje się, że do wykonywania otworów używali głównie wiertarki z kołem zamachowym, a także wierteł piórowych lub rurowych oraz płynów z dodatkami substancji powierzchniowo czynnych (surfaktantów). Wiertła z kółkiem ręcznym można nadal oglądać w warsztatach optycznych, w których soczewki okularowe są przymocowane do ram Pat, poprzez otwory wywiercone w szkle.
Teraz o urządzeniu wiertło „koło zamachowe” (ryc. 6). Na końcu drążka o długości 30 ... 45 cm i grubości 1 ... 1,5 cm mocuje się cienkie wiertło z piór (zwykłym zaciskiem tulejkowym lub po prostu „ciasno” w gnieździe o odpowiedniej średnicy). Koło zamachowe ma kształt cylindryczny niedaleko wiertła. Ten ostatni jest zwykle włączany na tokarce na zamówienie, ale z powodzeniem użyłem koła zamachowego ze starego, zepsutego magnetofonu szpulowego - to koło zamachowe jest bardzo precyzyjnie wykonane i dobrze wyważone. Dwa elastyczne mocne sznury są przymocowane do górnego końca środkowego pręta, którego przeciwne końce są przymocowane do końców poprzeczki o długości 15 ... 25 cm.
Korzystanie z takiego wiertła z kołem zamachowym jest łatwe. Możesz wiercić nawet jedną ręką (co nie jest możliwe w przypadku naszych wiertarek mechanicznych z napędem zębatym). Aby wprawić wiertło w ruch, oba cięgna z naciągiem są nawijane na środkowy pręt, podczas gdy poprzeczka jest podnoszona. Wtedy wszystko jest proste: umieść wiertło w miejscu, w którym planowane jest wykonanie otworu, kliknij poprzeczkę, linki zostaną rozwinięte, obracając wiertło z kołem zamachowym.Po 1 ... 3 s odwijane koło zamachowe ponownie nawija linki na pręcie, ale w przeciwnym kierunku. Nie należy temu zapobiegać, ponieważ nasze wiertło nie dba o to, dokąd się zwrócić. Po prostu pozwól, aby pasek podbiegł ponownie, a następnie naciśnij go ponownie.
Oczywiście tylko wiertła piórkowe i rurowe nadają się do wiertarki z kołem zamachowym (w szczególności można wiercić otwory o średnicy około 2 mm ... za pomocą piśmiennych zestawów z długopisów wykonanych ze stopu miedzi; granit, kwarc, porcelana, szkło nadają się do takiego wiertła )
Wiercenie otworów w materiałach litych za pomocą wierteł miedzianych, na przykład rurowych, opanowano w starożytnym Egipcie około 4 tysięcy lat temu. Europejczycy powtórzyli to odkrycie dopiero w 14 ... 15 wieku. Aby skutecznie wykonać otwory za pomocą wiertła miedzianego, do wiertła doprowadza się płyn i zmiażdżony materiał ścierny. W wyniku tego lepki metal wiertła wychwytuje pojedyncze ziarna materiału ściernego, które już przecinają materiał. Jaka jest rola płynu? Oczywiste jest, że płyn jest przeznaczony zarówno do chłodzenia wiertła, jak i usuwania wiórów i trocin z miejsca wiercenia ... Ale dlaczego starożytni mistrzowie używali nie tylko wody, ale roztworów substancji powierzchniowo czynnych podczas wiercenia (egipscy rzemieślnicy - piwo, chińscy mistrzowie - wywary niektórych roślin) ?
Faktem jest, że woda i inne płyny, szczególnie z dodatkiem środków powierzchniowo czynnych, znacznie przyspieszają wzrost pęknięć podczas cięcia materiałów i w rzeczywistości ułatwiają cięcie. W XX wieku efekt ten został wyjaśniony w pracach akademika P. Rebindera (myślę, że większość czytelników jako dziecko zauważyła, że zmiażdżenie suchego kawałka cukru jest znacznie trudniejsze niż kawałek mokrego). Nawiasem mówiąc, efekt Rebinder jest również przydatny podczas wiercenia ścian z cegły lub betonu za pomocą wierteł z węglików spiekanych, jeśli nie ma wiertarki udarowej. Sprawy potoczą się znacznie szybciej, jeśli bicze gruszkowe (lub stara duża strzykawka) okresowo dostarczą wodę z niewielką ilością proszku do prania do wierconego gniazda. A gdy tylko materiał i pył z wiercenia wyschną, wiertło jest usuwane z otworu i ponownie do niego dodaje się trochę wody i proszku. W rezultacie prędkość wiercenia zwiększa się 2 ... 3 razy.