Wejście
Udało mi się rozwinąć elektroniczny papieros całkowicie, od zera - od waporyzatora do operacyjnego dokowania akumulatora atomizerem
(ponadto: poprawiono konstrukcję parownika, w tym ładowarki do akumulatora) - z wykorzystaniem dostępnych komponentów.
Używam tego projektu od dłuższego czasu i mogę w pełni polecić wszystkim, którzy chcą rzucić palenie papierosów tytoniowych!
Osobiście nie paliłem ani jednego papierosa tytoniowego przez prawie cztery lata !!! I wyszło mi to spokojnie, bez dyskomfortu. Rezultat - kaszel całkowicie zniknął, a teraz denerwuje mnie nawet zapach dymu tytoniowego (po 45-letnim doświadczeniu palacza!). Mogę sobie pozwolić na „szybowanie” w moim mieszkaniu: sypialni i innym pomieszczeniu, absolutnie bez powodowania niedogodności dla innych! Zrobiłem dwie opcje: domową i kieszonkową (uliczną) i żadnych „przecieków”, o których pisali użytkownicy markowych rozpylaczy (parowników, wcale nie tanich) w tym czasie, których nie znalazłem.
Urządzenie nie zapewnia żadnych rzadkich komponentów i wymaga jedynie dokładności w produkcji i dalej
radzić sobie z tym.
Materiały i komponenty:
1. Średnica drutu Nichrom - 0,15 mm.
2. Średnica sznurka krzemionkowego - 2 mm. (Zamawiam nichrom i przewód w elektronicznym sklepie papierosowym „Cigarette”)
3. Strzykawka na 20 ml.
4. Strzykawka 3 ml. 4a jest gotowym korpusem rozpylacza z tej strzykawki.
5. Czapka z jednorazowego e-papierosa „PONS”.
6. Rura z teleskopowej anteny pokojowej ma średnicę 2,5 mm.
7-8. Gumowe wkładki.
9. Rura z anteny teleskopowej pomieszczenia ma średnicę 4,5 mm.
10. Długość kabla zasilającego. Zewnętrzna średnica izolacji: 4.2 ... 4,5 mm.
11. Płyta kontaktowa z przekaźnika elektromagnetycznego lub inna odpowiednia płyta elastyczna.
12. Kwas fosforowy.
13. Obudowa jednorazowego e-papierosa „PONS” (metal).
14. Guma kamery samochodowej o grubości 3 ... 3,5 mm.
15. Składana wtyczka „Tulip”.
16. Składana wtyczka „Tulip” (gniazdo).
17. Rozmiar baterii 18650 (U = 3,6 ...4,2 v.)
18. W przypadku zespołu rozpylacza: trzon tłoka strzykawki o pojemności 3 ml. i obudowa długopisu, średnica zewnętrzna 8 mm.
19. Strzykawka do tankowania (dowolna).
20. Klej „Moment”
21. Wątek HB.
Zdjęcie 1Najtrudniejszą częścią elektronicznego papierosa jest atomizer (odparowywacz). Zacznijmy od niego.
Pudełko składa się z 3 ml strzykawki medycznej. Obcinamy go z obu stron, aby długość wynosiła około 55 mm. Ostrożnie przetwarzaj plastry, zmyj zastosowane ślady (nawiasem mówiąc, łatwo je zmyć olejem napędowym).
Zdjęcie 2Zaostrzoną krawędzią jednorazowego papierosa PONS wycinamy dwie gumki kamery samochodowej.
Zdjęcie 3Za pomocą rurki z anteny teleskopowej o średnicy 4,5 mm wycinamy środkowe otwory na obu wkładkach, a na jednym z nich przebijamy dwa otwory igłą strzykawki dla przewodów miękkich przewodów z podgrzewacza.
Zdjęcie 4Z tej samej rurki wykonujemy centralny kanał powietrzny o długości około 35 mm. Z jednej strony wykonujemy zakrzywiony dekolt w kształcie przypominającym dziurkę od klucza.
Zdjęcie 5Grzejnik jest drutem nichromowym o średnicy 0,15 mm, którego końce są nawijane i lutowane do miękkich przewodów z kwasem fosforowym. Sekcja robocza grzejnika powinna mieć długość 26 mm. (wybrane eksperymentalnie).
Zdjęcie 6Delikatnie owinąć go sznurkiem krzemionkowym.
Zdjęcie 7Końce zagięć są wprowadzane do przebitych otworów wkładki i rozciągane do podstawy. Przytnij resztę sznurka na obwodzie wkładki. Następnie (to ważne!) Za pomocą igły strzykawki „poluzowujemy” krawędzie sznurka w pobliżu lutowanych styków, tak aby kosmki w tych obszarach znajdowały się na uzwojeniu nichromu. Jeśli zrobimy wszystko ostrożnie i poprawnie, wówczas lądowanie mosiężnej rurki w kanale powietrznym nie spowoduje „zwarcia” cewki nagrzewnicy. Krzemionka jest świetnym izolatorem!
Zdjęcie 8Teraz delikatnie włóż rurkę do wkładki. Chcę zauważyć, że ten proces wymaga dokładności i pewnych umiejętności.
Szczerze mówiąc: sam nie udało mi się po raz pierwszy!
Zdjęcie 9Następnie zdecydowanie sprawdź ten obszar za pomocą urządzenia. Jeśli wszystko zrobiliśmy czysto, opór powinien być
1,8 ... .2,0 Ohm.
Zdjęcie 10Teraz zabierz drugi koniec rurki. Usuń kawałek izolacji przewodu zasilającego. Jego zewnętrzna średnica powinna wynosić 4,3 ... 4,5 mm.
Wkładamy go do około połowy do rurki (powinna dość mocno wejść), a drugą wkładamy do reszty.
Odbywa się to tak, że wkładając zmontowaną strukturę do korpusu rozpylacza, wkładka nie „ślizga się” wzdłuż rurki.
Zdjęcie 11Wkładamy zmontowany zespół do korpusu poprzedniej strzykawki. Aby ułatwić ten proces, lepiej smarować obwód wkładek płynem do tankowania.
Zdjęcie 12Podczas wkładania lepiej jest wywierać nacisk na środkową część, w której znajduje się krawędź kędzierzawego wycięcia rurki. Aby to zrobić, możesz użyć tłoczyska z tej samej strzykawki z bocznymi szczelinami, aby wyjść z miękkich przewodów.
Zdjęcie 13Wiercimy otwór powietrzny o średnicy 1 ... 1,5 mm,
Zdjęcie 14Przylutuj przewody przewodów do wtyczki „Tulip”, uprzednio skracając wyjście „ujemne”,
Zdjęcie 15Zakładamy czapkę z „PONS” po stronie „ustnika”, wycinając otwór o średnicy 1,5 ... 2,5 mm w środku i rozpylacz jest gotowy.
Zdjęcie 16Teraz blok kanału. W gnieździe złącza „Tulip” całkowicie usuń wyjście ujemne.
Zdjęcie 17Przylutuj dodatni zacisk złącza do dodatniego bieguna akumulatora tak dokładnie, jak to możliwe w środku (ze względów estetycznych). Uważaj, aby nie zwierać go do minus akumulatora! W pobliżu znajduje się krawędź ciała (minus).
Zdjęcie 18Ponieważ dodatni zacisk złącza nie ma wysokiej wytrzymałości mechanicznej, robię to. Owlutowany już zacisk owijam nitką HB-shnoy dość szczelnie, okresowo smarując obszar klejem „Moment” aż do wypełnienia, aż uzwojenie będzie równe średnicy gwintowanej części złącza.
Zdjęcie 19Przełączanie z nami odbywa się na obwodzie ujemnym. Dlatego wybrałem najprostszy i najbardziej niezawodny sposób.
Przylutujemy sprężynowy mosiężny pasek do obudowy baterii. Ponieważ jest wykonany z żelaza, musi być lutowany kwasem fosforowym.Następnie przecinamy pasek i wykonujemy zagięcie, aby po kliknięciu zapewniło niezawodny kontakt z zewnętrzną filiżanką włożonego rozpylacza.
Zdjęcie 20Aby uzyskać wygląd, możesz owinąć go samoprzylepną folią dekoracyjną lub użyć rurki termokurczliwej o średnicy 20 mm.
Zdjęcie 21Wyciągamy gumowy tłok ze strzykawki o pojemności 20 ml i wycinamy otwór w środku zaostrzonym korpusem z papierosa „PONS”.
Zdjęcie 22Jego średnica pozwala dobrze „usiąść” i kulturowo zamknąć uzwojenie nici po wyschnięciu.
Zdjęcie 23Atomizer należy napełnić od dołu do góry (jak na zdjęciu), aby ciecz nie przedostała się do komory z bocznym otworem powietrznym. Po zatankowaniu wyciek jest wykluczony w dowolnym położeniu rozpylacza tylko wtedy, gdy górna wkładka jest szczelna. Dlatego do tankowania należy przebić wkładkę ostrą igłą strzykawki ruchem obrotowym.
Po uzupełnieniu igły po wyciągnięciu igły otwór zostanie dokręcony i zapewniona zostanie niezbędna szczelność.
Niewielki wyciek w komorze obserwuje się, gdy poziom cieczy spada o około trzy czwarte objętości komory napełniania. Wyciekający płyn można łatwo usunąć za pomocą tej samej strzykawki przez boczny otwór powietrzny i zawrócić do butelki z płynem w celu późniejszego napełnienia. Jeśli monitorujesz poziom i uzupełniasz paliwo na czas, nie będzie wycieków.
Zdjęcie 24To wszystko. Dym na zdrowie!
Wniosek
Z pozdrowieniami: Vladimir Kachanov.