Twoje czyny są cudowne, Panie! Jedna ręka nie wie, co planuje druga!
Otrzymano tajny dekret, którego wykonanie powierzono rodzicom tych dzieci, które chodzą do przedszkola, gdzie zabierają również mojego wnuka. Instrukcja jest tajna, ponieważ jest opuszczona z góry i nikt nie jest ponad NIM - dlatego ufam.
Istotą dekretu jest to, że każde dziecko w grupie wnuka musi mieć indywidualne wysokie krzesełko. Ma to podwójny cel; zaktualizowane meble i wzbudza poczucie odpowiedzialności dziecka. Więc otrzymałem pilne zamówienie od wnuka. Na początku babcia chciała tylko kupić krzesło i zamknąć pytanie. Ale te krzesła, które za 700 rubli są przeznaczone dla kamikazów, a dla 3700 do zakupu - budżet na to nie pozwala, pomagają dziadkowi.
W poczekalni kilka kawałków grubościennej sklejki i strzępy szyny czekały na swoją kolej w piecu.
Jako prototyp wybrano ładne krzesło dla dorosłego pokolenia.
Znaleziono zdemontowaną instancję i jedną z jej stron
służył jako szablon dla przyszłego krzesełka dla wnuka.
Przednia i tylna część są kopiowane na sklejkę,
i wytnij przedmiot za pomocą wyrzynarki.
Przecięte części między sobą a listwą są połączone klejem epoksydowym
i zapinane na małe paznokcie.
Gdy boki stołka wyschną, połącz je razem z listwami,
ponownie - na kleju epoksydowym i paznokciach.
Do siedzenia i oparcia stołka wykorzystałem resztki sklejki i listew, mocując je do ramy stołka za pomocą kleju i gwoździ.
Pozostawił powstały stolec do wyschnięcia
a następnie ostre krawędzie i rogi przetworzony papier ścierny.
Kolejnym etapem jest pomalowanie stołka farbą akrylową w różnych kolorach.
Po wyschnięciu nakładana jest kolejna warstwa farby i końcowe suszenie. (podczas gdy krzesło malowało, żółty emotikon mocno osadził się na siedzeniu, nie wygnał go - przywitał się z wnukiem od dziadka).
Po wyschnięciu farby stołek wnuka poddano rygorystycznym testom; mój dziadek, ważący 85 kilogramów, tańczył przez dwa dni na wysokim krześle, pomagając babci zawiesić zasłony na oknach. Test zakończył się powodzeniem i krzesełko pozostawiono wnukowi do dalszej operacji w odległym Tiumeniu.
Zdjęcie do pamięci.
Posłowie: Wszyscy lubili stołek dla wnuka w przedszkolu; lekki, trwały, piękny i co najważniejsze - drewniany. Początkowo zdarzały się przypadki, gdy wnuk opuszczał swoje miejsce (myć ręce, wypełniać instrukcje nauczyciela lub po prostu łagodzić potrzebę), między poszczególnymi uczniami trwały krótkie walki o posiadanie krzesła na krótki czas.
