To zmniejszyło się model Autor zbudował generator wiatrowy w celu zdobycia większego doświadczenia i praktyki w tworzeniu generatorów osiowych oraz zrozumienia istoty jego możliwości i zasady działania.
Materiały i narzędzia, które autor wykorzystał do stworzenia prototypowego generatora wiatrowego:
1) 24 okrągłe magnesy neodymowe rozmiar 20 na 5 mm
2) rury o różnych średnicach
3) spawarka
4) piła tarczowa
5) stos betonowy ze wspornika wysokiego napięcia o długości 3 metrów
6) żywica epoksydowa
7) piasta ciągnika jednoosiowego
8) sklejka
9) układanka
10) drut o grubości 0,5 mm
11) rura duraluminium
Rozważ główne etapy i proces produkcji tego typu generatora wiatrowego.
Początkowo autor miał pomysł przerobienia jednego z nich autogeneratory, dzięki czemu nadaje się jako generator dla przyszłej turbiny wiatrowej. Jest to dość wygodny schemat, który nie wymaga specjalnej pracy, aby stworzyć wiatrak, ale autor nadal postanowił rozważyć inne opcje. Aby dowiedzieć się więcej o różnicach w konstrukcji generatorów i wiatraków, autor przeczytał dużą liczbę artykułów i forów na temat energii alternatywnej i tworzenia wiatraków. Oceniając swoje możliwości, postanowił wypróbować inny schemat tworzenia wiatraka niż pierwotny pomysł.
Powodem tego był fakt, że osiowy generator wiatru nie jest znacznie trudniejszy do wyprodukowania niż modyfikacja generatora samochodowego, ale ma tę zaletę, że nie przykleja się do generatorów z żelaznymi stojanami. Dlatego autor postanowił zbudować prototypową turbinę wiatrową ze stojanem na magnesach neodymowych.
Na początek autor postanowił zamontować maszt, na którym następnie zostanie umieszczony generator, ponieważ jest to jedna z najprostszych części do budowy przyszłej turbiny wiatrowej do montażu. Zapałkę wykonano z rur o różnych średnicach, które zostały przyspawane do masztu o łącznej wysokości około 12 metrów. Autor postanowił zastosować betonową stertę ze wspornika wysokiego napięcia jako fundamentu masztu. Całkowita długość stosu wynosiła około trzech metrów, a autor postanowił wykopać go 2 metry w ziemię, zgodnie z jego obliczeniami powinno to wystarczyć do zapewnienia niezawodności konstrukcji.
Następnie rozpoczęto prace nad samym generatorem.
Dwie tarcze o średnicy 10,5 cm i grubości 5 mm dla magnesów neodymowych zostały zamówione z tokarza. same magnesy zostały również zakupione w ilości 24 sztuk o wymiarach 20 na 5 mm.Dlatego na każdym z dysków należy umieścić 12 magnesów. magnesy zostały przyklejone tak, że bieguny naprzemiennie, po czym zostały zalane żywicami epoksydowymi, aby uzyskać większą wytrzymałość.
Następnie ze sklejki wycięto formę stojana i uzwojono 12 cewek drutu 0,5 mm. Cewki zawierały 60 zwojów i były połączone szeregowo w jednej fazie. Grubość cewek i stojana wynosiła 4 mm. Następnie autor zamontował cewki na dysku ze sklejki i przystąpił do wypełnienia stojana żywicą epoksydową. Dokonano tego w następujący sposób: na początek papier woskowany ułożono na sklejki, ponieważ żywica epoksydowa nie przylega do niego. Następnie ułożono kwadrat sklejki z wyciętym pod stojanem kołem, a na środku koła umieszczono małe kółko.
Aby zwiększyć wytrzymałość i uniknąć pęknięć stojana, autor wyciął pierścień z włókna szklanego i położył go wzdłuż krawędzi koła stojana. Następnie ułożono cewki i wykonano rowki do wyprowadzenia drutów cewek. Następnie wylał to wszystko żywicą epoksydową, położył kolejne koło z włókna szklanego na wierzchu, ponownie wylał żywicę i przykrył papierem woskowym. Następnie cała konstrukcja została zaciśnięta na wierzchu innym arkuszem sklejki, na której ułożono towary.
W tej formie projekt leżał aż do całkowitego schłodzenia żywicy epoksydowej.
W międzyczasie, podczas gdy stojan zamarzł, autor postanowił wykonać ochronę przed wiatrem dla przyszłego generatora. Autor postanowił wykonać ochronę przed wiatrem zgodnie ze standardową techniką ogonową. W tym celu przyspawano mocowanie ogona, a sworzeń został odchylony pionowo o 20 stopni, a poziomo o 120 stopni w stosunku do samego generatora. W ten sposób ogon został złożony, a generator został przesunięty względem osi. Taka konstrukcja zapewnia, że podczas silnych wiatrów śruba naciska na generator i przesuwa go w bok, a ogon unosi się w górę, chroniąc konstrukcję przed silnymi wiatrami.
Na następnym zdjęciu możesz przyjrzeć się bliżej konstrukcji stojana z dyskami. Dyski zostały zamontowane w taki sposób, że przyciągały się do siebie naprzemiennie biegunami magnesów.
Po wyciągnięciu z formy otrzymaliśmy taki stojan, okazało się gładko i pięknie, wszystkie cewki stojana są połączone szeregowo w jednej fazie:
Autor postanowił wykonać śrubę do wiatraka o konstrukcji z dwoma ostrzami. Jako materiały do produkcji ostrzy autor zastosował rurkę duraluminium o średnicy 220 mm, która była częścią podlewania polowego. Co więcej, średnica samej śruby okazała się około 1 m. Ostrza zostały wycięte za pomocą elektrycznej wyrzynarki, dzięki czemu uzyskano całą strukturę dwóch ostrzy. Następnie w środku wywiercono otwór do przymocowania do generatora. Aby odpowiednio wyśrodkować i skalibrować śrubę, autor zawiesił ją na gwincie przez centralny otwór i osiągnął pozycję poziomą, w razie potrzeby odprowadzając nadmiar.
Poniżej znajdują się zdjęcia gotowego wiatraka.
Oto generator wiatru w pobliżu:
Widok z tyłu wiatraka:
Maszt generatora wiatrowego:
Maszt jest podnoszony za pomocą wyciągarki ręcznej. Przy dobrym wietrze generator wydzielał do 3 A na akumulator 12 V.