Autor wykorzystał tlenek miedzi jako główny materiał, podczas gdy większość takich baterii jest wykonana z krzemu. Kiedy światło słoneczne wchodzi w tlenek miedzi, powstaje w nim efekt fotoelektryczny, który zamienia światło w elektryczność. To właśnie tlenek miedzi stał się jednym z pierwszych składników, w których naukowcy odkryli efekt fotoelektryczny.
Materiały i narzędzia do produkcji baterii:
- arkusz miedzi, który można kupić w sklepie z narzędziami (powierzchnia około 45 cm2);
- klip podobny do „krokodyla”;
- wrażliwy mikroamperomierz (skala pomiarowa 10–50 μA);
- kuchenka elektryczna (co najmniej 1100 watów, spirala powinna zmienić kolor na czerwony);
- plastikowa butelka (pojemność 2 litry);
- kilka łyżek jadalnej soli;
- woda;
- papier ścierny lub wiertło z dyszą ścierną;
- blacha.
Proces produkcyjny:
Pierwszy krok Wydobywamy tlenek miedzi
Aby uzyskać tlenek miedzi, należy go utlenić i do tych celów potrzebne jest ciepło i narażenie na tlen. Przede wszystkim musisz przygotować blachę miedzianą. Konieczne jest wycięcie kawałka o takiej długości, aby był tak duży jak spiralny piec elektryczny. Następnie musisz go dobrze umyć mydłem, takim jak ręce. Jeśli tłuszcz jest obecny na metalu, po prostu się nie utlenia i nic nie będzie działać. Aby usunąć siarczek i inne elementy małej korozji, arkusz miedzi należy potraktować papierem ściernym. Teraz musisz umieścić go na kuchence elektrycznej i włączyć z pełną mocą.
Po podgrzaniu miedź utlenia się; w pierwszym etapie pojawią się czerwono-pomarańczowe plamy.
Gdy miedź nagrzeje się jeszcze bardziej, jej powierzchnia ciemnieje, będzie to początek tworzenia się tlenku miedzi na powierzchni blachy miedzianej.
Kiedy płytka rozgrzeje się tak bardzo, jak to możliwe, blacha miedziowa zmieni kolor na czarny. Od tego momentu nadal musisz rozgrzewać arkusz przez około pół godziny.W tym czasie górna warstwa stanie się gruba, co jest bardzo ważne, ponieważ im grubszy film, tym łatwiej będzie go usunąć. Cienka warstwa przyklei się do miedzi i bardzo trudno będzie ją usunąć.
Następnie płytkę można wyłączyć i pozostawić do ostygnięcia. Ważne jest, aby podczas chłodzenia arkusz znajdował się na talerzu i powoli się ochładzał, w przeciwnym razie tlenek miedzi przylgnie do arkusza i wszystko będzie musiało zostać zrobione najpierw.
Ponieważ miedź i tlenek miedzi są ściskane przy różnych prędkościach podczas chłodzenia, w procesie tlenek miedzi odrywa się od blachy, dość interesujące jest obserwowanie tego zjawiska.
Krok drugi Zbierz baterię
Po ostygnięciu miedzi arkusz należy dokładnie umyć pod bieżącą wodą. Nie musisz go jednocześnie zginać, ponieważ tlenek miedzi może bardzo łatwo pozostawać w tyle za arkuszem, a to jest najważniejszy element urządzenia.
Teraz musisz przygotować drugi kontakt, jest również wykonany z blachy miedzianej, ale bez tlenku. Musisz wyciąć kolejny arkusz miedzi dokładnie tego samego rozmiaru co pierwszy. Następnie arkusze są starannie składane do kształtu butelki i wkładane do niego. Nie powinny się jednak dotykać. Arkusze są dołączane za pomocą „krokodyli” lub spinaczy do bielizny. W takim przypadku drut z czystej miedzianej płyty będzie plusem, a od miedzi z tlenkiem minus.
Teraz możesz wlać „elektrolit”, zrobiony jest z soli kuchennej. W szklance gorącej wody należy wymieszać kilka łyżek soli i wlać roztwór do butelki. Do krawędzi płytek powinno pozostać około 2,5 cm.
Następnie bateria będzie gotowa i będziesz mógł przeprowadzać eksperymenty. Nawet w cieniu urządzenie wytwarza około 6 miliamperów. Według autora bateria wytwarza pewne napięcie nawet w całkowitej ciemności. W świetle dziennym amperomierz pokazuje prąd 34 mA, a czasem może wzrosnąć do 50, a nawet więcej.
Oczywiście z takiej baterii nie można zapalić żarówki; w tym celu jej wymiary powinny być znacznie większe. To tylko przykład, jak zrobić tego rodzaju urządzenie z improwizowanych materiałów. Nawiasem mówiąc, taka bateria może być używana bez problemów jako czujnik światła.
Krok trzeci Jak zrobić płaski panel słoneczny
Autor poszedł dalej i postanowił wykonać płaską wersję panelu słonecznego. Jako przypadek używana jest skrzynka z płyty CD. Do klejenia stosuje się klej silikonowy lub uszczelniacz. Najpierw powstaje arkusz tlenku miedzi i lutowany jest izolowany drut miedziany. To będzie minus.
Jeśli chodzi o plus, jest wykonany z kawałka czystej miedzi, musisz wyciąć kształt w postaci litery U. Przylutowany jest również drut, będzie to plus. Po pierwsze, ta płyta musi być przyklejona do ciała, konieczne jest dokładne przyklejenie miejsc lutowania za pomocą kleju, w przeciwnym razie słona woda szybko zniszczy ten związek.
Cóż, po tym możesz przykleić drugi arkusz miedzi, czyli arkusz tlenku miedzi.
Podsumowując, cała struktura jest starannie uszczelniona silikonowym uszczelniaczem, a następnie pompowana jest do niej zielona woda za pomocą strzykawki. Akumulator jest gotowy do testowania. Pod wpływem światła słonecznego bateria wytwarza 36 μA.
