Kontynuujemy temat eksperymentów chemicznych. W tym materiale przedstawimy przegląd doświadczeń chemicznych z użyciem dość interesującego metalu zwanego galem.
Zalecamy rozpoczęcie od obejrzenia filmu autora
Będziemy potrzebować:
- gal;
- aluminiowy radiator z komputera;
- folia aluminiowa.
Zacznijmy od pierwszego eksperymentu, w którym możesz dokładnie zobaczyć, jak gal tworzy amalgamaty z innymi metalami. Aby to zrobić, bierzemy aluminiowy radiator z komputera i kapiemy na niego około 2 gramów galu.
Aby gal reagował szybciej z aluminium, musisz podrapać jego powierzchnię nożem biurowym.
Podczas łączenia gal przenika do sieci krystalicznej aluminium, naruszając w ten sposób jego strukturę. Jednocześnie samo aluminium staje się bardzo kruche jak szkło. Aby uzyskać pożądany efekt, należy pozostawić aluminiowy grzejnik namoczony w galu na kilka dni.
Po około dwóch dniach pozostałości nieprzereagowanego galu można spuścić z glinu. Teraz warto trochę wysiłku rozbić aluminium. Gdyby reakcja trwała dłużej, aluminium stałoby się znacznie bardziej kruche.
Przejdźmy do drugiej części eksperymentu. Tym razem potrzebujemy folii aluminiowej.
Bierzemy kawałek folii i składamy go kilka razy. Następnie pokrój powstały kawałek na małe kawałki. Wypełniamy te kawałki w pojemniku i kapie na nich kilka kropli ciekłego galu.
Teraz musisz stopić gal i aluminium za pomocą mieszania.
Z czasem zauważysz, że kawałki folii aluminiowej zaczynają się rozpuszczać w galu, a folia aluminiowa zamienia się w srebrzystą owsiankę. Ta owsianka jest amalgamatem glinu i galu.
Według autora ten amalgamat ma niezwykłą właściwość: należy go wrzucić do wody, aby obserwować powstawanie dużej ilości wodoru. Podstawą takiej reakcji jest to, że podczas stapiania galu i aluminium pierwszy składnik zapobiega tworzeniu się ochronnej warstwy tlenku na powierzchni aluminium, a bez tej warstwy aluminium zaczyna gwałtownie reagować z wodą, tworząc wodór i tlenek glinu.
Warto również zauważyć, że w wyniku tej reakcji gal nie jest zużywany. Można go złożyć i ponownie wykorzystać.
Autor doświadczenia zauważa, że ta właściwość stopu galu i aluminium została opatentowana przez amerykańską firmę do produkcji wodoru, jednak projekt nie został zrealizowany ze względu na wysoką cenę galu.