Elektrownia została zapożyczona ze starego Voskhod-ZM o mocy 13,5 KM (objętość robocza wynosi 173,7 cm średnicy cylindra 61,72 mm, skok tłoka 58 mm). Zapłon jest instalowany ze skutera Vyatka-Electron. Aby utrzymać normalną pracę silnika, konieczne było wymuszone chłodzenie; poradził sobie z tym jeden wentylator nawiewny.
Kinematyka mojego motobloku jest standardowa, z wyjątkiem implementacji mechanizmu cofania w obwodzie (więcej na ten temat poniżej).
Ponieważ urządzenie zostało zaprojektowane bez mechanizmu różnicowego, użycie biegu wstecznego do zakrętów lub ostrych zakrętów znacznie ułatwia zarządzanie. Zasada implementacji jest prosta. Od skrzyni biegów silnika, poprzez przekładnię łańcuchową, obciążenie przenoszone jest na wałek wsteczny z zainstalowaną gwiazdką. Ponadto, poprzez wybraną parę kół zębatych, trafia do wału skrzyni biegów, z którego z kolei bezpośrednio do obu kół.
Ogólne urządzenie domowej roboty ciągnika
Obudowę głównego reduktora przejęto z ZIL-130 (stalowy bęben o promieniu 120 mm i głębokości 250 mm) i służył jako podstawa ramy. Do korpusu przyspawałem rozpórki i elementy mocujące ramy pomocniczej silnika.
Silnik z gaźnikiem, tłumik, a także zbiornik gazu i układ zapłonowy ze skutera są zamontowane na noszach. Portal jest przymocowany do rozpórek ramy pomocniczej, do której przymocowane są dźwignie sterujące poprzez kołnierze łączące. Zaczep ze wspornikiem jest przymocowany do obudowy przekładni za pomocą spawania w celu przymocowania domowych akcesoriów do motobloku. Sheds też to zrobił.
Jak już pisałem, część z ciężarówki ZIL-130 służyła jako skrzynia biegów - jest to odbiornik z pneumatycznego układu hamulcowego. Odbiornik musiał zostać przycięty do 243 mm. Korpus jest przyspawany z obu stron. Po lewej stronie znajduje się stalowa blacha 7 mm z okrągłym kołnierzem z centralnym otworem. Uchwyt 207. łożyska jest zatkany i przyspawany do otworu.
Z prawej strony wyciąłem pierścień z tej samej blachy stalowej o grubości 7 mm i przyspawałem go równo z krawędzią odbiornika. W pierścieniu znajduje się 12 otworów na śruby M8. Zdejmowany kołnierz jest przymocowany do niego za pomocą odpowiednich śrub, wykonanych podobnie jak pierścień, również z blachy stalowej 7 mm.Podobnie jak w lewym kołnierzu, ten sam koszyk jest wstawiany pod 207. łożysko i mocowany przez spawanie.
Klipsy zamykane są zaślepkami z uszczelkami dławnic. W tym celu w kołnierzach wywiercono 4 kolejne otwory gwintowane o średnicy M6. Sam zrobiłem okładki, nie ma nic skomplikowanego.
Wał napędowy został złożony z trzech segmentów wałów wielowypustowych: środkowa część została pobrana ze skrzyni biegów samochodu ZIL-130, a dwie końcowe części są elementami skrzyni rozdzielczej samochodu GAZ-66. Koło zębate pierwszego biegu przekładni ZIL-130 jest zainstalowane na środkowej części wału.
Mechanizm cofania
Obudowa biegu wstecznego jest montowana poprzez przyspawany prostokątny element dystansowy do obudowy przekładni. Ma wycięte okno do włączania biegu wstecznego i biegu. Obudowa przekładni tylnej obudowy, wystająca przez okno, sprzęga się z przekładnią, a tym samym jest napędzana.
Z przystawki ZIL-13 wykonałem mechanizm cofania wraz ze skrzynią korbową, skrzynia praktycznie nie wymagała żadnych modyfikacji. Napędowa zębatka z 40 zębami (z motocykla Sunrise 2) jest przymocowana do kołnierza wału wyjściowego skrzyni (teraz stała się głównym wałem biegu wstecznego). Z kolei za pośrednictwem łańcucha rolkowego ta zębatka jest połączona z kołem napędowym wału wyjściowego skrzyni biegów.
Domowe koła
Koła ciągnika są całkowicie wykonane ze stali, domowej roboty. Projekt jest bardzo prosty. Wszystkie części wykonane są z blachy stalowej 4 mm. Stalowa obręcz jest przyspawana do tarczy o średnicy 450 mm. Szesnaście występów jest przyspawanych do obręczy na całym obwodzie w równych odstępach. Piastą koła jest kołnierz wału napędowego GAZ-66. Dzięki temu, gdy kultywator jest używany razem z wózkiem, można zamontować koła samochodowe 155 R13. Zobacz rysunek po więcej szczegółów.
Sam wózek jest domowej roboty, z hamulcem na obu kołach. Zwiastun zrobił to także ciągnik jednoosiowy zrób to sam, na nim są te same koła 155 R13, w arsenale znajduje się prowizoryczny pług, maszynka do łóżek, kopaczka do ziemniaków, kultywator.
Wszystkie dźwignie sterujące bloku prowadzącego wykonałem ze stalowych rur o średnicy 23 mm. W górnej części, dla zapewnienia sztywności, dźwignie są połączone poprzecznym elementem z tej samej rury. Kołnierze są przyspawane do dolnych końców dźwigni, są to pasujące części tych, które są zamontowane na obudowie przekładni. Na każdym kołnierzu znajdują się cztery otwory na śruby M8 z podkładkami sprężystymi, za pomocą tych śrub dźwignie są przymocowane do podstawy. Umieściłem gałkę zmiany biegów na lewej dźwigni sterującej, ponieważ wystąpiły problemy z zacięciem kabla w układzie motocyklowym.
Aby połączyć załączniki, wykonałem zawieszenie z kilkoma węzłami regulacyjnymi. Zawieszenie jest przymocowane do urządzenia za pomocą wspornika za pomocą jednego sworznia królewskiego.
Ponieważ samozmontowany ciągnik jednoosiowy nie ma mechanizmu różnicowego, konieczne jest podejmowanie dość dużych wysiłków na dźwigniach sterujących na zakrętach. Ale jest też plus, z prawidłowo wyregulowanym pługiem, samochód jedzie bardzo dobrze, praktycznie bez konieczności regulacji przez pługa.
Układ chłodzenia
Jak napisałem, w ciągniku z ciągnikiem zamontowano pneumatyczny układ wymuszonego chłodzenia. W przeciwnym razie silnik bardzo szybko się przegrzeje, biorąc pod uwagę standardową prędkość kultywatora. Nie widzę sensu tworzenia układu płynów.
Zasada działania układu chłodzenia pochodzi z motocykli. Od wału korbowego silnika, poprzez przekładnię okrągłą z kołami pasowymi o tej samej średnicy, siła jest przenoszona na napęd wentylatora wentylatora chłodzącego.
Na końcu koła napędowego nacina się gwint i jest on przymocowany do wału korbowego za pomocą długiej śruby M7x1. Wentylator nawiewny do chłodzenia składa się z czterech wentylatorów. Wytnąłem go z blachy stalowej o grubości 1 mm i zamontowałem na dwóch łożyskach kulkowych jednorzędowych promieniowych (80018) z podkładkami przeciwpyłowymi. Wał wentylatora jest dolną częścią z napędzanym kołem pasowym napędu pasowego (średnica 7 mm).
Łożyska wału są montowane w jednej obudowie z różnych stron (więcej szczegółów na rysunku). Zrobiłem pierścień ochronny z blachy stalowej 3 mm, szerokość pierścienia wynosi 40 mm. Obudowa z łożyskami zamontowana na czterech stalowych szprychach pośrodku. Pierścień łożyskowy jest przymocowany do silnika za pomocą trzech wsporników. Z znalezionego arkusza duraluminium wykonałem obudowę prowadzącą, aby zmniejszyć rozproszenie przepływu z wentylatora.
Chciałbym zauważyć, że czas potrzebny na stworzenie mojego ciągnika ciągnikowego trwał około 3 miesięcy od momentu pierwszego szkicu. Zasadniczo jestem zadowolony z wyniku. Teraz pracuję już nad trzecią wersją z różnicą.
Film przedstawiający domowej roboty ciągnik: