W tym artykule Bob, autor kanału YouTube „I Like To Make Stuff” opowie o swoim dość odważnym i niezwykłym projekcie stworzenia katapulty.
Materiały
- Deska sosnowa 50X100 mm
- Wąż silikonowy
- plastikowe więzi
- Perforowana taśma stalowa
- Profil aluminiowy
- Stalowy kołek, nakrętki
- wkręty do drewna.
Narzędzia używane przez autora.
- zaciski
-
-
- Mitre Saw
-
- Kwadrat, ołówek, centymetrem
Proces produkcyjny.
Przede wszystkim autor wycina materiał, pręty mają rozmiar 50 x 100 mm i przechodzi do budowy ramy.
Kilka prętów przecięto na pół, aby uzyskać stojaki i kilka przekątnych.
Ponieważ na poruszanie się w tę iz powrotem w pionie zostanie włożony znaczny wysiłek, autor przymocowuje ukośny pasek w celu wzmocnienia połączenia. Używa zacisków do utrzymania struktury w spójnym stanie. Mistrz ustawia dysk pod kątem 45 stopni i tnie wiązkę po obu stronach. Teraz powinien być tutaj idealny.
Po refleksji autor doszedł do wniosku, że najprostszym sposobem zamocowania całej konstrukcji bez zawracania sobie głowy połączeniami i otworami kieszeni byłoby użycie stalowych pasków. Są wystarczająco mocne i mogą wytrzymać obciążenie. To prawda, że ich siła nie działa we wszystkich kierunkach, ale dla tej konkretnej „maszyny” są najlepszym rozwiązaniem.
Następnie autor wykonuje tę samą drugą połowę i tymczasowo mocuje je za pomocą metalowego kołka.
Ponadto chce użyć podobnego pręta jako podparcia dla łopatki strzały. Jest to maksymalna odległość, z której te elementy mogą być od siebie usuwane.
Wycina jeszcze kilka prętów, aby utrzymać bazę razem. I znowu autor ucieka się do techniki „szybkiego łączenia”: używa długich wkrętów do drewna i wsuwa je z zewnątrz ramy w sam środek, aby wnikały głęboko w włókna.
Mistrz decyduje, gdzie wywiercić otwory, aby przepuścić przez nie metalowy pręt. Będzie to środkowa oś konstrukcji, dzięki czemu całe ramię dźwigni będzie miało podparcie w tym miejscu.
Kładzie strzałę na pręcie i unosi ją pionowo, aby zrozumieć, gdzie powinien być punkt podparcia.
Mistrz zaznacza go i wierci otwór przelotowy. Ramię dźwigni jest niczym innym jak profilem aluminiowym.Jest niezwykle lekki, ale jednocześnie dość mocny.
Cóż, teraz rdzeń przejdzie tutaj.
Nadmiar kołków jest odcinany przez młynek. Teraz pręt jest zamocowany w obu częściach za pomocą nakrętek.
Z obu stron zewnętrznych autor mocuje listwę deski, aby pręt nie przesuwał się do przodu i do tyłu.
Podstawa ramy jest wystarczająco przymocowana, ale góra jest nieco chwiejna. Więc autor przymocowuje kilka dodatkowych rozpórek.
Nadszedł czas na testy. Rzemieślnik przykręca drewniane kule do strzały. Będzie działać jak hak, do którego zaczepi się gumowy wąż.
Wąż jest tymczasowo przymocowany do stojaków za pomocą zacisków. To jest zwykły wąż medyczny. Jest bardzo elastyczny. I próba się nie powiodła. Małe obiekty lecą daleko i z przyzwoitym przyspieszeniem.
Poprzeczna przegroda musiała zostać usunięta, koliduje z pełnym przebiegiem strzałki.
Negatywnym punktem było to, że podczas rozruchu podpory lekko wygięły się i „wygasły” część energii kinetycznej. Autor zamierza je wzmocnić, przykręcając tutaj takie płyty również na zewnątrz prętów. W takim przypadku struktura nie będzie się toczyć.
Zamiast członu poprzecznego mistrz naciągnął gumkę - pułapkę na strzały. Kolejny test ... strzałka nie dotyka ramy - tego potrzebujesz!
W swoim projekcie mistrz użyje tych zamków do przytrzymania strzałki.
Dzięki nim cała ta sprawa będzie utrzymywana w napięciu. Jeśli zatrzask zostanie cofnięty, zwalnia wysięgnik katapulty.
Śruby w tym miejscu powinny być wystarczająco długie, aby wytrzymać siłę, którą wytworzy dźwignia.
Aby uruchomić katapultę, musisz jednocześnie otworzyć oba zawory. I zaleca się to robić z bezpiecznej odległości. Autor swobodnie połączy oba zatrzaski krótką liną i przywiąże do niej długą.
Teraz musisz zrobić miejsce na wąż, który byłby skręcony wokół haka z tyłu dźwigni. W tym celu zostaną użyte śruby samogwintujące z uchem. Jest on przymocowany do profilu za pomocą drewnianego klocka.
Teraz możesz pominąć wąż. Autor nie wie jeszcze, jak długo powinno to potrwać.
Wszystko zostanie zweryfikowane eksperymentalnie.
Końce węża są owinięte w ten sposób, co spowoduje dodatkowe tarcie i nie pozwoli na poluzowanie się węża. Ponadto potrzebujesz jeszcze kilku jastrychów. Stoły z ogonami obszyte nożyczkami.
W ten sam sposób zapina gumkę - amortyzator.
W przypadku „łyżki”, w której pocisk powinien zostać naładowany, autor użyje tej szpatułki kupionej w sklepie ze sprzętem. Naprawi to ponownie na profilu za pomocą krawatów. Jeśli to nie wystarczy, zostanie użyta taśma izolacyjna.
Oczywiście ten samochód jest dość niebezpieczny. Zawsze istnieje szansa, że konstrukcja się rozpadnie, zatrzask osłabnie, pęknie wąż ... Ale gra jest warta świeczki! Po prostu przestrzegaj środków bezpieczeństwa!
Pierwsze testy nie były bardzo udane. Piłka poleciała bardzo blisko.
Ale zwiększając liczbę gumek, możesz grać w koszykówkę.
W razie potrzeby możesz użyć neutralnych muszli w postaci pomidorów lub miąższu arbuza.
Możesz nawet rzucać dzieci piankami. Test z ciężką piłką potwierdza wykonalność tego projektu.
Dzięki autorowi za prostą, ale ciekawą zabawkę dla dzieci i dorosłych!
Wszystkiego dobrego nastroju, powodzenia i ciekawych pomysłów!