W tym artykule omówimy, jak prawidłowo nawijać transformator impulsowy.
Autor kanału YouTube „Open Frime TV” Roman, niedawno zmontował zasilacz impulsowy na układzie IR2153, a teraz powie ci, jak samemu uzwojenie transformatora impulsowego do domowego zasilacza.
Zdarzyło się, że pierwszy uzwojony przez autora transformator był na pierścieniu ferrytowym, a potem nie mógł już nawijać na te w kształcie litery W, a było to z kilku powodów. Pierwszy to stosunkowo małe miejsce do nawijania rdzeni w kształcie litery W, natomiast w przypadku rdzeni toroidalnych można go rozciągać wzdłuż całego pierścienia. I stąd pojawia się drugi problem, jeśli wiele zwojów jest uzwojonych, trudno jest zamknąć połówki rdzenia.
Tak, można powiedzieć, że na drugiej stronie monety będą występowały takie rdzenie w zasilaczach komputerowych, ale powinieneś spróbować normalnie zdemontować rdzeń bez jego zerwania. Chociaż eksperymentalnie udowodniono już, że zepsuty rdzeń po sklejeniu działa tak samo jak nowy, dla duszy jest korzystniejszy dla całego ducha.
Kolejny, o tym samym rozmiarze, pierścień ferrytowy ma większą moc niż rdzeń w kształcie litery „W”. Na przykład kilka rdzeni. Kształt Sh może dawać moc 150-180 W, a toroid o tej samej wielkości może dawać 250 W.
Dla porównania, oto kolejny toroid, który jest tylko o 1 cm większy od poprzedniego, a ten może już wytworzyć 600 W.
Autor ma nadzieję, że przedstawione przez niego argumenty były bardzo ciężkie, i zaleca przejście na uzwojenie transformatorów na rdzeniach toroidalnych. Cóż, teraz zwracamy się do uzwojenia. Do tego potrzebujemy rdzenia. Występują w różnych typach. Oto takie, nadal produkowane przez ZSRR, a oto te wykonane w Chinach:
Możesz używać zarówno tych, jak i innych. Rdzenie wykonane w Związku Radzieckim powinny mieć oznaczenie 2000 nm, a przy wyborze chińskiego należy monitorować przepuszczalność, powinno to być w regionie 2000-2200.
Wymyśliliśmy to, śmiało. Jak widać, chińskie rdzenie są już pokryte farbą i w rzeczywistości można nawijać bezpośrednio na rdzeń bez izolacji.
Ale wtedy drut będzie ślizgał się po powierzchni. Jeśli, podobnie jak autor, nie jesteś zadowolony z tego, to do izolacji możesz użyć właśnie takiej żółtej taśmy mylarowej wysokiego napięcia:
Lub możesz użyć tej taśmy termicznej:
W tym przypadku bardzo niepożądane jest zastosowanie klasycznej niebieskiej taśmy elektrycznej, ponieważ silnie zatrzymuje ciepło po podgrzaniu. Przed wyprodukowaniem transformatora wiesz już, jakie napięcie i moc powinien on wydać. Autor wymyślił więc następujące warunki: konieczne jest uzwojenie transformatora na 24 V, 80 W dla przyszłego projektu stacji lutowniczej.
Poniższy program pomoże nam w obliczeniach:
Autor pozostawił link do niego w opisie pod filmem (link SOURCE na końcu artykułu). W programie wprowadzamy niezbędną wartość. Jeśli wykonujesz zasilacz impulsowy zgodnie ze schematem autora, po prostu powtórz kroki jak na ekranie (pokazano to bardziej szczegółowo w filmie autora na dole strony).
Różnice będą w kilku parametrach. Pierwszą jest częstotliwość.
To zależy od wartości tego rezystora:
Możesz to obliczyć w kalkulatorze online. Wystarczy zdobyć wartość kondensatora i rezystora. Na wyjściu otrzymujemy częstotliwość.
Będziesz mieć także własne napięcia wyjściowe i średnice drutu.
Kiedy zorientowaliśmy się w danych, przystępujemy do wyboru rdzenia. Jeśli masz dostępne rdzenie, zmierz ich rozmiar za pomocą linijki lub suwmiarki, a następnie poszukaj tego samego rozmiaru w programie. Kiedy wskażesz swój rdzeń, program pokaże ogólną moc i już wiesz, czy jest odpowiedni, czy musisz poszukać nowej.
Jeśli nie ma dostępnych rdzeni, po prostu zacznij sortować według różnych rozmiarów. Tak więc znajdujemy pożądany rdzeń, a następnie pozostaje tylko kupić go w sklepie. Mam nadzieję, że rozumiesz zasadę wyboru rdzenia. Autor miał rdzenie o minimalnej mocy 250 W. Można je bezpiecznie używać. Tak, nastąpi niewielkie przekroczenie budżetu materiału, ale nie jest to przerażające, lepiej mieć więcej mocy niż mniej.
Autor postanowił zastosować rdzeń o wyraźnie większej mocy, ponieważ proces nawijania będzie na nim wyraźniej widoczny. Po wprowadzeniu wszystkich danych do programu wciskamy przycisk „oblicz” i uzyskujemy parametry niezbędne do nawijania.
Jak pamiętacie, musimy uzyskać napięcie 24 V na wyjściu, ale zgodnie z obliczeniami okazuje się, że wynosi 26 V. W takim przypadku możesz zmienić częstotliwość i poszukać wartości, przy której żądane napięcie zostanie wyprowadzone. Wraz ze zmianą częstotliwości zmieniają się również parametry uzwojenia. Na przykład znaleźliśmy częstotliwość 38 kHz, przy której napięcie wyjściowe wynosi dokładnie 24 V. Przechodzimy do kalkulatora online i zmieniając wartość rezystora, znajdujemy wartość, przy której pożądana częstotliwość wynosi 38 kHz, a następnie natychmiast, gdy rezystor jest wlutowany na płytkę, ustawiamy na nim pożądaną wartość.
Możesz iść do uzwojenia. Izoluj rdzeń.
Teraz możesz nakręcić uzwojenie pierwotne, ale trudno będzie równomiernie rozdzielić je do oka, więc zrobimy znaczniki. Potrzebujemy liścia i kątomierza. Wykonujemy 2 średnice: wewnętrzną i zewnętrzną. Ustalamy punkt początkowy i za pomocą kątomierza dzielimy nasz znacznik przez liczbę potrzebnych zwojów. Następnie wycinamy i za pomocą taśmy klejącej przyklejamy go do rdzenia.
Następnie musisz przewinąć drut o wymaganej długości do uzwojenia. Można to zrobić, znając długość jednego zwoju, a także liczbę zwojów. Mierzymy jeden zakręt i mnożymy przez liczbę, a także dodajemy 5% ze względu na fakt, że drut nie leży na zakręcie, ale jest nieco rozciągnięty i należy wyciągnąć wnioski.
Kiedy dowiedzieli się o długości drutu, odwijamy go, odcinamy i można go nawijać. W tym celu autor używa tego urządzenia:
Drut jest nawijany wokół niego, a następnie cicho wkręcany w rdzeń, jest zwijany ściśle zgodnie z oznaczeniem. Aby naprawić cewki, możesz użyć superglue.
Teraz pozostaje przylutować skręcony drut do pierwotnego i zaizolować go tą samą taśmą termiczną.
To wszystko - pierwotny jest gotowy, przejdź do produkcji wtórnego. Kierunek uzwojenia pierwotnego i wtórnego może się nie pokrywać - nie ma to znaczenia. Procedura uzwojenia wtórnego praktycznie nie różni się od uzwojenia pierwotnego uzwojenia, to samo oznakowanie, zwoje są naprawdę mniejsze, ale proces jest identyczny.
A teraz najważniejsze. To jest, gdzie większość ludzi jest zdezorientowana, w ten sposób można zrobić punkt środkowy. Tak więc teraz autor zademonstruje to tak jasno, jak to możliwe. Więc zraniliśmy połowę wtórnej - to będzie punkt środkowy.
Autor celowo nie przecina drutu, ale robię właśnie taką pętlę. Teraz kontynuujemy nawijanie. Układamy drut od rundy do rundy do poprzedniego uzwojenia, zachowując jednocześnie kierunek nawijania. Teraz mamy 3 wnioski. Gdzie jeden drut jest początkiem i końcem uzwojenia, a pętla jest punktem środkowym.
Tutaj wszystko jest bardzo jasne. Jeśli potrzebujesz nawijać kilka warstw, możesz natychmiast nawijać dwa rdzenie i powtórzyć tę samą operację z pętlą. Po uzwojeniu wtórnego izolujemy go i transformator jest na tym gotowy. Nadal możesz przejść przez nici nylonowe na całej długości i wzmocnić uzwojenia, ale to zależy od ciebie.
Teraz możesz przetestować nasz domowy transformator. W tym celu wykorzystamy taką tablicę.
Przylutowaliśmy transformator do płytki i mierzymy napięcie wyjściowe.
Jak widzimy, pokrywa się z obliczonym. Teraz możesz podłączyć nasze elektroniczny obciążenie i zobacz, jak transformator utrzymuje moc.
Jak widać, wraz ze wzrostem mocy następuje spadek napięcia, choć nieznaczny. Wreszcie sprawdzamy ochronę przed zwarciem.
Jak widać, wszystko jest w porządku, blok się radzi.
Cóż, to wszystko. Dziękuję za uwagę. Do zobaczenia wkrótce!
Wideo: