Chodzi o dach mojego warsztatu. Pomieszczenie jest oczywiście ważne, ale ma swego rodzaju „industrialny” design - poważnie, niezawodnie, ale bez specjalnych ozdób. Dach i dach są zatem odpowiednie.
Historia tego dachu jest przyspieszona - początkowo, kiedy budowano warsztat, wykorzystano wszystkie dostępne środki na zakup drewna i desek, dach został wykorzystany do oszczędzania, postanowiono zrobić tymczasowy - do zimy, a na wiosnę zastąpić go na stałe, dokładniej. Dach został wykonany z jednej warstwy pokrycia dachowego, którego arkusze przymocowano drewnianymi listwami. Należy przypomnieć maksymę, że nie ma nic bardziej trwałego niż tymczasowy, a co do „obiecanych” i „trzech lat” - dach z takim dachem stał dokładnie przez trzy lata.
Ta wiosna okazała się bardzo zimna i wietrzna, bardzo często występowały huragany do 22 m / s, a my, położeni na pewnym wzniesieniu, na samym wiatraku, dostaliśmy spore części. Mój, trzymając siłą dachu z ostatnią siłą, rozerwał się ruberoid - wiele małych dziur uformowało się wokół gwoździ, a na końcu opowieści kolejna burza rozerwała dwa kawałki dachu. Wcześniej kilka razy musiał wspinać się po łatach, tym samym pokryciu dachu i listwach.
Przed zimą zakupiono w mieście odpowiednią ilość profilowanych blach dachowych ze stali ocynkowanej i czekali na skrzydłach, w tym samym miejscu, z krewnymi. Planowano sprowadzić je i wykorzystać na wiosnę - kiedy spadnie śnieg, a droga wyschnie - do nas, we wsi, prowadzi się potężną wspinaczką, po której można chodzić tylko w stanie suchym. Jest już żart o „dostawie północnej”, tylko dla nawigacji. Musiałem jednak, nie czekając na drogę do zniesienia dachu i samemu przeciągnąć go na górę. Ale nic nie zrobiono.
Kilka słów o wyborze dachu. W rzeczywistości głównym priorytetem był koszt, ale także kilka aspektów, o których należy pamiętać, z których najważniejszą była możliwość stosunkowo prostej instalacji za pomocą jednej pary rąk - tak się złożyło, że od bliskich krewnych, głównie kobiet. Ogólnie rzecz biorąc, tego rodzaju prace, o ile to możliwe, wykonywane są w sposób przemyślany i niezależny - wynajęci towarzysze są albo nieuzasadnie kosztowni, albo krzywi się i pijani, a pozwalanie im, bez względu na to, jak znaczna jest wysokość, jest po prostu niebezpieczne.
Dach wykonany jest z falistej blachy azbestowo-cementowej - bardzo ciężkiej blachy, jeśli jest odpowiednio nawiercona i wstępnie nawiercona i bez nadmiernego dokręcania śrub, pracuje przez długi czas i nie pęka. Dach jest ciężki - odporność na wiatr, po chwili pościel ciemnieje i rośnie wraz z całą prymitywną roślinnością, i tak to wygląda, poruszając palcami w powietrzu - malowniczo. Najtańsza opcja dachu. Jednym słowem, wszyscy są szczęśliwi, ale prześcieradła, które mamy na sprzedaż, są dość duże, trudno jest i samemu z nimi zadzierać.
Kolejnym kosztem jest metalowy analog „łupka” - profilowane blachy ze stali ocynkowanej. Nie ma mowy o żadnym efekcie dekoracyjnym - błyszczący dach z pewnością nie jest najbardziej niesamowitym widokiem, ponadto lekkie blachy praktycznie nie obciążają dachu - nie przyczyniają się w sposób realny do odporności konstrukcji na wiatr, zdrajcy są jednak niedrogie, wymagają prostej i czasochłonnej instalacji . Lekkie prześcieradła, łatwe do obracania niezależnie, w tym na wysokości.
Bardziej ładniejsze, pomalowane na kolor blachy z profilowanej stali, znacznie droższe niż tylko ocynkowane, podgrzewają znacznie więcej na słońcu i wymagają bardzo starannej instalacji i obsługi, dlatego zostały odrzucone.
Tak więc jako pokrycie dachowe stosuje się profilowane blachy stalowe ocynkowane. Niepomalowane Aby zaoszczędzić pieniądze, postanowiłem pominąć wszelkiego rodzaju dodatkowe wygięte elementy, pozostała tylko łyżwa, oczywiście nie mogłem się bez tego obejść. Koń sam postanowił zgiąć się z blachy - praktyka pokazuje, że gięte elementy są zwykle nieuzasadnione drogie, zwłaszcza że operacja jest prosta.
Powszechną praktyką jest umieszczanie specjalnej membrany pod „tekturą falistą”, która chroni drewnianą część dachu przed kroplami skroplonej wilgoci. Jest to zdecydowanie zalecane przez wszelkiego rodzaju „konsultantów” w wyspecjalizowanych sklepach. Zasadniczo można by go zastosować - na wypadek pożaru, ale wspinanie się podczas montażu na dość stromym dachu z dołączoną membraną nie jest szczególnie wygodne, ponadto prace dekarskie były prowadzone prawie w trybie awaryjnym - codzienne deszcze pozostawiały mało czasu na pracę, mogły zacząć za każdym razem i całkowicie „otwierał” dach, przynajmniej z jednej strony, było niebezpieczne. Musieliśmy pracować w następujący sposób - niewielka część uszkodzonego pokrycia dachowego z drewnianymi listwami i gwoździami została usunięta, goła część została natychmiast pokryta arkuszami nowego dachu. W takiej instalacji trudno byłoby zastosować membranę.
Badanie SNiP II-26-2010, SP (Kodeks zasad) z dnia 27 grudnia 2010 r. Nr 17.13330.2011 - „Dachy” wykazało, że membrana odporna na wilgoć pod dachem z profilowanej blachy stalowej ocynkowanej jest zamknięta w przypadku salonu na poddaszu i przy zastosowaniu izolacji lub ciągły deptak pod dachem (brak wentylacji). W innych przypadkach wystarczą zwykłe otwory wentylacyjne na poddaszu. Logika jest całkowicie uchwycona - zwiększona wilgotność i / lub słaba wentylacja na poddaszu powodują pojawienie się kropli kondensatu z wnętrza metalowego dachu - konieczne jest zabezpieczenie przed nimi (kropli wody) drewnianych konstrukcji z izolacją, jeśli taka istnieje. Ponieważ wszystkie warunki (wentylacja, brak mieszkania - źródło pary, skrzynia w odstępach) zostały spełnione, membrana została również pominięta.
Więc zacząłem instalację.
Co było do tego wymagane.
Narzędzia
Wkrętak, to bez wątpienia, nigdzie indziej, a także specjalna dysza z magnesem do śrub sześciokątnych. Młotek, szczypce do ciągnięcia gwoździ, ewentualnie większy obcinacz do paznokci. Ruletka, nożyce do metalu, maszyna do cięcia - „bułgarska”. Mocne schody o wymaganej długości i specjalizacji (dach). Para zacisków do wygięcia grzbietu.
Materiały
Oprócz odpowiedniej ilości samych blach dachowych potrzebowaliśmy blachy z ogonem wykonanym nawet ze stali ocynkowanej i trzema deskami nieco bardziej autentycznymi niż blacha do wykonania kalenicy. Specjalne śruby dachowe, kilka skrawków desek i listwa do organizacji „szablonu”. Kilka zwykłych śrub.
Smutny
Wstępnie zwolnione miejsce po obu stronach połaci dachowych, koszenie wysokiej trawy. Aby ułatwić instalację, stworzyłem rodzaj permutowanego szablonu - od wewnątrz zwisu dachu przykręciłem dwie deski wykończeniowe, mierząc je w żądanej odległości od dolnej deski skrzyni, przykręcając blok, na którym spoczywał dolny arkusz dachu. Deska dolna skrzyni była raczej starannie ustawiona w linii ze ścianą „domu z bali”, więc można ją było wykorzystać jako „podstawę”. Długość „szablonu” wystarczyła dla dwóch rzędów arkuszy, a następnie przestawiła się. Zwis krawędzi arkuszy na listwy skrzyni - 50 mm. Jest to dość wygodne - wygląda estetycznie, strumienie wody nie spadają na deski i belki dachowe nawet przy znacznych wiatrach, krawędź blachy okazuje się dość sztywna - nie jest uszkodzona podczas korzystania ze schodów.
Podczas demontażu starej powłoki ruberoidowej zwróciłem szczególną uwagę na zbieranie starych paznokci i kawałków drewna. Przy każdym zejściu ze schodów zbierał i układał wszystkie pręty do paznokci w pobliżu ściany. Ostrożnie zebrał gwoździe wyciągnięte na dach do kieszeni. Ruberoid przeszedł na stronę niepracującą, za warsztatem. Nic więc nie leżało pod stopami i można było chodzić bez strachu.
Arkusze są mocowane za pomocą specjalnych śrub z wiertłem ersatz na czubku, łbem sześciokątnym i dużą podkładką wyposażoną w elastyczną taśmę. Achtung! Te samogwintujące śruby są wkręcane w „dno” fali blachy, a nie w grzebień, jak w przypadku ich krewetek azbestowo-cementowych.
Na pierwszym zdjęciu widoczna jest zasada pokrycia dachowego - zdolność do szybkiego zamykania dużych otworów w przypadku nagłego deszczu. Początkowo otworzył go tylko trochę, na jednym lub dwóch arkuszach, a potem, kiedy przyzwyczaił się do instalacji, stał się odważniejszy i zaczął demontować kilka pasm jednocześnie. Poruszanie się po skrzyni jest dość wygodne - jak schody. Ostatnie arkusze na pierwszej stronie dachu musiały być przymocowane ze schodów „dachowych”, w tym celu wcześniej zostały przesunięte do pierwotnej pozycji. Przy każdym przegrupowaniu schody od podłogi do dachu były „chwytane” za pomocą dwóch samogwintujących śrub do drewna skrzyni lub ogranicznika.
Wszystko zajęło pół dnia.
Sade In
Montaż dachu po drugiej stronie dachu można było rozpocząć zaledwie kilka dni później - działał całkiem dobrze i musiał zostać przełożony. W każdym razie - dziury w dachu stały się o połowę mniejsze, a potem chleb. W końcu niebo się rozjaśniło i można było pracować na dachu, chociaż pogoda była wietrzna, co nie było mile widziane ze względów bezpieczeństwa, ale nie było dokąd pójść, musiałem zrobić wszystko, podwójnie ostrożnie i ostrożnie.
Ta strona dachu jest nieco bardziej skomplikowana - krawędź jest wyższa od ziemi i znajduje się komin. Ale jest już nowa umiejętność, która również jest duża.
Zaczęło się od drugiej krawędzi dachu, więc wygodniej było posługiwać się prawą ręką. Dzień okazał się, choć wietrzny, ale bez groźnego widoku chmur, dzięki czemu był bardziej zdecydowanie widoczny - natychmiast w jednej trzeciej obszaru. Komin został kiedyś szczelnie zamknięty w dachu dość jakościowo, o ile można to zrobić bez użycia specjalnych części dachu, dlatego postanowiono pozostawić pieczęć bez zmian, „integrując” ją z nowym dachem. To znacznie uprościło i przyspieszyło sprawę. W przeciwnym razie wszystko jest takie samo jak na poprzedniej stronie.
Pod wieczór wstał, dosłownie powódź wiatru i wyjątkowo nieudany kierunek - prosto przez okno. Na nawis frontonu nie było zamkniętego ani jednego paska dwóch arkuszy. Postanowiono nie ryzykować ponownie i czekać na bardziej sprzyjającą pogodę, zwłaszcza że przestrzeń na poddaszu została całkowicie zamknięta.
Kilka dni później zrobiło się ciszej i sucho. Skończyłem krawędź i pojechałem na łyżwę.
Rolka wyginała się niezależnie od pasków wycinanych z płaskiej blachy ze stali ocynkowanej. Arkusz spadł nieco cieńszy - 0,45 mm, został bardzo dobrze przycięty nożyczkami.Cały arkusz został oznaczony i pocięty na trzy równe części, ich długość była prawie wystarczająca dla moich 7 metrów z ogonem, wciąż musiałem użyć małego kawałka. Po obu stronach linii zagięcia ciętego kęsa zainstalowano deski o gładkiej krawędzi i przymocowano je do krawędzi za pomocą zacisków. W przypadku mniej lub bardziej równego zakrętu siły nie można przyłożyć do jednego punktu - wynikowa część będzie pofalowana. Lepiej jest zginać, klikając część przez deskę, długą, równą lub nieco mniejszą niż część.
Wyciągnąłem gotowe elementy kalenicy na dach i przymocowałem, tutaj trzeba to naprawić, aby wkręty dachowe z gumowymi opaskami spadły przez grzbiet, na grzbiet fali blachy. Voila! Precz z wiadrami i umywalkami na poddaszu, niech żyje deszcz!
Po rytualnym tańcu radości pozostaje tylko zebrać listwy i wyciągnąć goździki, ale aby zebrać, przekręcić stary ruberoid - planuje się go użyć do konkretnej pracy.
