Zapraszam wszystkich fanów do tworzenia czegoś z niczego, a także fotografów i operatorów wideo, którzy potrzebują tego urządzenia.
Z tego, co znajduje się w naszym warsztacie, wykonamy statyw do aparatu fotograficznego lub wideo.
Potrzebne narzędzia
1. Falownik spawalniczy.
2. Lutownica do polipropylenu.
3. Bułgarski.
4. Wiertarka elektryczna.
5. Imadło.
6. Młotek.
7. Wiertła.
8. Stuknij.
9. Nożyczki do polipropylenu.
10. Ostrzarka.
Potrzebne materiały i materiały eksploatacyjne.
1. Rury polipropylenowe o średnicy 20 i 25 mm.
2. Mosiężna rura ze starego prysznica.
3. Metalowa rura ze starego gzymsu.
4. Złączki do polipropylenu i kanalizacji.
5. Śruby i nakrętki.
6. Szpilka do włosów.
7. Metalowe złącze o średnicy 1/2 cala.
8. Stalowy pręt o średnicy 6 mm.
9. Farba.
Do stojaka na statyw używamy odcinka rury polipropylenowej o długości metra o średnicy 25 mm. Aby zapewnić większą sztywność strukturalną i móc regulować wysokość komory wewnątrz polipropylenu, wstawiamy odcinek metalowej lub mosiężnej rurki o długości metra. W tym przypadku mosiężna rura ze starego sowieckiego prysznica wyszła bardzo dobrze. Odcinamy rurkę za pomocą młynka i myjemy plastry na maszynie do mielenia.
Teraz potrzebujemy złączek polipropylenowych. Adapter o średnicy od 25 mm do 20 mm i złączka polipropylenowa z zewnętrznym metalowym gwintem 1/2 cala. Przylutuj złączki do stojaka za pomocą lutownicy do polipropylenu. Zasadniczo możliwe jest ogrzewanie za pomocą palnika gazowego.
Stanowimy podstawę statywu. Spawamy trzy śruby do metalowego złącza o średnicy 1/2 cala. Śruby należy dobrać tak, aby miały średnicę, aby nawijana była na nich rura polipropylenowa.
Spawamy nakrętkę do kawałka metalowego pręta o średnicy 6 mm i spawamy powstały przedmiot wewnątrz innego złącza. Dlaczego ten szczegół jest potrzebny, powiem później.
Przetwarzamy złącza spawalnicze, wyostrzamy wolny koniec pręta.
Z rury polipropylenowej o średnicy 20 mm wytnij trzy segmenty o długości 25 cm i przylutuj trójniki do końców.
W trójnikach wywierć otwory na dostępne śruby i odetnij gwinty. Wywiercamy również otwór i wycinamy nici w stojaku.
Do nóg potrzebujesz rurki o średnicy nieco mniejszej niż wewnętrzna średnica trójnika polipropylenowego. Dobrze pasuje rura ze starego, radzieckiego gzymsu. Tniemy trzy segmenty po 20 cm i czyścimy plastry.
Aby naprawić nogi w podstawie, możesz użyć śruby skrzydełkowej, ale zrobiliśmy nasze mocowanie ze śrub i plastikowych nakrętek do mocowania zbiorników toaletowych.
Dobrze i naturalnie pożądane jest pomalowanie wszystkich części metalowych.
Teraz przechodzimy do najbardziej krytycznej części naszego projektu, wykonujemy mocowanie i mechanizm obrotowy aparatu. W naszym warsztacie, w pudełku ze wszystkimi drobiazgami, znaleźliśmy metalową kulę, w której była już nić pasująca do nici w naszej mydelniczce. Jak mówią, mieliśmy szczęście, bo inaczej nie moglibyśmy obejść się bez usług tokarza, musieliśmy tylko lekko doprowadzić tę piłkę do stanu.
Do korpusu mechanizmu obrotowego używamy metalowego kołka, nakrętki łączącej z radzieckiego miksera i mosiężnego adaptera z gwintem o średnicy 1/2 cala do złączki. Oprawa została nieco zaostrzona i wbita w statyw.
Dla wygodniejszego sterowania kamerą mały kawałek paska można przyspawać do spinki do włosów, ale znaleźliśmy uchwyt maszyny do pisania i przymocowaliśmy go dwiema nakrętkami. Ponadto, dla lepszego przesuwania kulki w obudowie, zainstalowano uszczelkę fluoroplastyczną.
Oto w zasadzie taki niezbyt skomplikowany projekt.
Nogi regulują pozycję statywu w pionie.
Możliwe jest również dostosowanie wysokości.
Klamką steruje kamera.
Jeśli planujesz strzelać na zewnątrz, odkręcamy statyw i zabieramy ze sobą część ze szpilką.
W tej pozycji jedziemy w transporcie.
I w tym, po wbiciu szpilki w ziemię, strzelamy.
Powodzenia wszystkim w pracy i sukcesu w kreatywności.
Tutaj możesz obejrzeć film na temat statywu.