Mleko jest nie tylko odżywczym zdrowym płynem, ale także źródłem kazeiny.
Białko to jest wykorzystywane do wielu celów, w tym do produkcji plastiku i kleju. Tak, mleko służy do produkcji prawdziwego plastiku zwanego galalit. Prawie jak lód. W 1925 r. Pod Moskwą powstała nawet cała fabryka tego tworzywa sztucznego. I na nim nie formowali figur z suszonego twarogu, ale zrobili żywicę kazeinowo-formaldehydową. Kazeina jest używana do produkcji kleju, którego masową produkcję uruchomiono w 1800 roku w Niemczech i Szwecji. Istnieją również dowody na to, że taki klej był używany w starożytnym Egipcie. Dzisiaj spróbujemy go ugotować, jeśli to możliwe, obserwując technologię. Pierwszą rzeczą, której potrzebujesz, jest odtłuszczone mleko.
Bardzo ważne jest, aby przyjmować mleko z najmniejszą ilością tłuszczu. Im mniej tłuszczu, tym lepszy klej. W 100 g mleka - 3 g białka. Prawie całe to białko to kazeina. Po prostu trzeba go rozdzielić. Cóż, choć nie dość proste. Istnieje specjalna technologia: mleko należy podgrzać do temperatury 35 ° C. Zrobimy to w łaźni wodnej i stale monitorujemy temperaturę. Gdy temperatura wzrośnie, możesz dodać kwas. Do produkcji zwykle stosuje się kwas mlekowy lub octowy.
Na litr mleka musisz wziąć 5 ml 70% kwasu octowego. Musisz dodać go nie od razu, ale powoli. Dodaj pół mililitra z częstotliwością jednej lub dwóch minut i jednocześnie stale mieszaj mleko.
Po dodaniu całego octu mleko należy pozostawić do ogrzania. Autorowi nie udało się utrzymać temperatury dokładnie 35 ° C. Czasami skoczyła do 50, ale to nie jest przerażające, najważniejsze jest to, aby nie mocno się nagrzewać i nie wlewać szybko kwasu, w przeciwnym razie kazeina zacznie tworzyć duże płatki, a to pogorszy jakość produktu końcowego.
Powstałą surowicę należy odsączyć, a samą kazeinę przefiltrować. Do filtrowania autor użyje filtrów do kawy. Jest to ogólnie fajna poręczna rzecz. To tylko prawdziwe odkrycie dla mistrzów.
Nawiasem mówiąc, zwróć uwagę na wielkość ziarna kazeiny. Są bardziej jak bardzo, bardzo drobny piasek, a ze względu na swoje rozmiary można je dobrze zmyć z nadmiaru.
Gdyby były duże płatki, wówczas płukanie wymagałoby znacznie większej siły. Aby to zrobić, przefiltrowaną kazeinę należy wlać 3-4 razy dużą ilością przegotowanej wody, aby zmyć resztki serwatki. Za każdym razem autor nie filtrował.Po prostu spuścił brudną wodę, której bronił. W końcu odfiltrował kazeinę i uzyskał właśnie taką masę.
Szczerze mówiąc, wcale nie wygląda jak twarożek. Rzeczywiście wiele zależy od technologii. Ze względu na ten mały rozmiar ziarna można uzyskać kazeinę o bardzo wysokiej jakości.
Postaramy się zrobić klej z połowy powstałej kazeiny i wysuszyć drugą połowę, aby zobaczyć, jak będzie wyglądać po wyschnięciu.
Jeśli w litrze mleka było 30 g białka, oznacza to, że wzięliśmy 15 g białka, a także 90 g wody i 12 ml 10% amoniaku, czyli amoniaku.
Faktem jest, że amoniak tworzy środowisko alkaliczne, w którym kazeina nabywa zdolność rozpuszczania się w wodzie. Zamiast amoniaku można dodać boraks, sodę lub zasady. Esencja w zasadzie się nie zmienia.
Po krótkim mieszaniu cała kazeina rozpuściła się i stała się jak prawdziwy klej.
Myślę, że wiele osób jest zainteresowanych tematem materiałów kompozytowych. Przetestujmy ten klej pod kątem kompozytów. Aby to zrobić, autor wziął 10 warstw włókna szklanego i przykleił je tym klejem. Również dla porównania wziął trzy waciki i również przykleił je tym klejem. Wycisnął nadmiar kleju, może na próżno, ale potem się przekonamy. Ponieważ ten klej jest używany w stolarstwie, autor postanowił sprawdzić, jak sklei dwa kawałki drewna. Musisz hojnie je rozłożyć i ścisnąć razem przez co najmniej 5 godzin.
Podczas suszenia próbek autor postanowił przygotować więcej kazeiny i wziął pół kilograma beztłuszczowego twarogu. Zasadniczo jest to ta sama kazeina, ale bez niepotrzebnych hemoroidów.
Nawiasem mówiąc, czy wiesz, że wcześniej nie było twarogu? Całe kwaśne mleko nazywało się serem. Nawet Wikingowie zabrali ze sobą ser w podróż, ponieważ się nie psuje. Ostatnie badania DNA dowiodły, że jedna na 30 osób jest bezpośrednim potomkiem Wikingów.
Zatem twarożek jest prawie taką samą kazeiną. Trzeba go tylko dokładnie spłukać. Aby to zrobić, będziesz musiał złamać skrzepy. Płukanie powinno być takie samo jak ostatnim razem, z dużą ilością czystej przegotowanej wody. Ściskanie i filtrowanie tak dużej objętości przez filtry do kawy to absolutnie masochizm. Lepiej więc użyć dwóch warstw zwykłej bawełnianej tkaniny.
Po dokładnym umyciu i dokładnym wyciśnięciu twarogu można go wysuszyć. Autor ustawił go do wyschnięcia w otwartym piekarniku na najmniejszym ogniu. Po wysuszeniu otrzymano te granulki.
W suchej postaci mogą być przechowywane przez czas nieokreślony i używane, gdy konieczne jest wykonanie małego kleju.
Pierwsze próbki wyschły. Najpierw sprawdź waciki.
Zasadniczo w przypadku waty były dobrze przyklejone. Dyski nie rozpadają się na osobne warstwy. Okazało się, że jest to wata.
Włókno szklane skleiło się, ale bardzo szybko rozproszyło się na osobne warstwy. Bardzo słabo się trzymali.
Drzewa wydają się być normalne, ale wciąż rozproszone.
Tak, niezbyt imponujący wynik. Spróbujmy użyć kleju wykonanego według innej receptury. Aby to zrobić, zmielić kazeinę w młynku do kawy. Otrzymany proszek należy zważyć i dodać dokładnie taką samą ilość wapna gaszonego. Jest sprzedawany w sklepach ze sprzętem.
Otrzymany proszek jest gotowym klejem. Może być przechowywany w tej formie, a jeśli to konieczne, rozcieńczony wodą i natychmiast zużyty.
Na każde 100 g kleju należy pobrać 100-150 g wody, w zależności od grubości kleju, który chcesz uzyskać. Jak tylko mieszanina ulegnie zamoczeniu, natychmiast zachodzi reakcja chemiczna i kazeina zamienia się w kazeinian wapnia. Kazeinian ten jest nierozpuszczalny w wodzie. Zasadniczo nierozpuszczalny w wodzie. Okazuje się, że wodoodporny klej. Dlatego kazeinę należy natychmiast zużyć, ponieważ szybko traci swoją lepkość. Dosłownie po 5 minutach staje się lekko gumowaty i nie jest już tak lepki.
Z pozostałego kleju autor zrobił grudkę i zostawił do wyschnięcia. Aby ponownie przetestować płynny klej, podwoił ilość kazeiny w kleju. Aby dobrze go rozpuścić, musisz poczekać 2-3 godziny lub zmielić go z dużym wyprzedzeniem. Następnie dodał kolejne 12 ml amoniaku i okazało się, że:
Jest jakaś reakcja. Klej staje się bitą śmietaną. Tutaj w szklance około 30 gramów kazeiny, 15 ml amoniaku i 100 ml wody. A do tego wszystkiego dodajemy 3 g wapna, aby sklejało się mocniej.
Ponadto autor ponownie przykleja 10 arkuszy włókna szklanego, ostrożnie usuwając wszystkie pęcherzyki powietrza spod każdej warstwy. Skleja również 3 waciki, a także dobrze je impregnuje klejem.
Wszystko jest suche i czas to sprawdzić. Waciki stały się znacznie mocniejsze, ale warstwy się rozproszyły. Wydaje się, że po raz pierwszy okazało się nawet trochę lepiej.
Ale taśma z włókna szklanego lepiej niż poprzednio. Nie jest już rozrzucony na warstwy, ale pęka na zakręcie. Jest to nawet trochę kompozytowe, choć dalekie od ideału.
A oto kawałki drewna. Klej na nich po prostu skamieniał. Autor suszył go w ciepłym miejscu przez sześć godzin bez usuwania zacisków.
Klej jest tak twardy, że prawdopodobnie można o niego stępić ostrze.
Test siły:
Okazało się, że to jakiś dziki super klej. Jeśli przykleisz stołek za pomocą takiego kleju, to raczej sam stolec pęknie, niż ten klej rozproszy się.
Oto taki super klej, który można zrobić z mleka. Istnieje wiele różnych kompozycji kleju kazeinowego. Próbowanie wszystkiego jest po prostu nierealne. Każdy jest odpowiedni do niektórych swoich celów.
Dziękuję za uwagę. Do zobaczenia wkrótce!
Wideo: