Pozdrowienia dla wszystkich wędkarzy - mistrzów. Zbliża się otwarcie sezonu połowów na otwartych wodach, który nie miał czasu na przygotowanie się na długą zimę, czas zacząć. Dziś stworzymy przynętę nietrudną do produkcji, zwaną kulą lub żarówką. Plotka głosi, że ta przynęta jest bardzo chwytliwa, więc zróbmy to.
Potrzebne narzędzia i osprzęt.
1. Szlifierka kątowa.
2. Wiertło na stojaku.
3. Przemysłowa suszarka do włosów.
4. Wywiercić 2 mm.
5. Imadło.
6. Szczypce.
7. Nożyczki.
8. Ostrzarka.
9. Filcowe koło.
10. Papier ścierny.
11. Makaron GOI.
Wymagane materiały
1. Mosiężny pręt z wentylatora.
2. Złącze z kamery samochodowej.
3. Miedziana rura o średnicy 7–8 mm.
4. Ołów arkusza.
5. Arkusz azbestu.
6. Czerwone wełniane nici.
7. Trójniki wędkarskie.
8. Pierścienie w zegarku.
Do wykonania tych przynęt potrzebujemy pręta mosiężnego lub miedzianego o średnicy 7-8 mm. Odpowiednia jest również rura o tej samej średnicy.
Jeśli nie ma pręta lub rurki, możesz użyć pod ręką materiałów, na przykład mosiężnego pręta z wentylatora hydraulicznego lub mocowania z kamery samochodowej.
Na początek myjemy części papierem ściernym i polerujemy je na filcowym okręgu za pomocą pasty GOI. Lepiej to zrobić od razu, ponieważ polerowanie małych części jest znacznie trudniejsze.
Zaciskamy przedmiot w imadle i wykonujemy trzy cięcia za pomocą szlifierki, 90, 30-35 i 90 stopni.
Dostajemy dwa kęsy na bombki, jeden trochę mniej, drugi więcej.
Myjemy kolce, polerujemy plastry i wiercimy otwory na pierścienie w zegarku.
Rura ma nieco więcej pracy, ponieważ musi być wypełniona ołowiem.
Po wycięciu złączki z aparatu okazało się, że została wykonana z bardzo grubościennej rurki.
Postanowiono pozostawić tę rurkę bez zmian i wypełnić ołowiową rurkę miedzianą o cieńszych ściankach.
Odcinamy około 5-7 cm od miedzianej rurki.
Wbijamy jeden koniec mokrym azbestem.
Azbest jest zawsze dobrze suszony za pomocą przemysłowej suszarki do włosów.
Przetnij ołów na małe kawałki i szczelnie napełnij rurkę.
Ogrzewamy rurkę suszarką do włosów, podczas topienia ołów należy okresowo dodawać nieco.Aby uniknąć utraty ciepła, rurkę z imadła można odizolować za pomocą tego samego azbestu.
Odcinamy również obrabiane przedmioty, myjemy zadziory, polerujemy plastry i wiercimy otwory na pierścienie uzwojenia.
Teraz musisz przygotować tee. Bierzemy czerwoną wełnianą nić i wycinamy z niej dwa kawałki po 5 cm.
Nawlekamy segmenty w oko trójnika i wiążemy go zwykłą nitką. Puszyste ogony wełnianych nici z igłą.
Mocujemy trójniki do błystek za pomocą pierścieni zegarowych.
Okazało się sześć błystek o różnych rozmiarach i masach. Z mosiężnej sztabki 9 gi 7,5 g, z mosiężnej rurki 6,5 gi 4 g, miedzianej rurki wypełnionej ołowiem 8,5 gi 7 g.
Pozostaje czekać na otwarcie sezonu letniego i spróbować naszych rzemiosło w biznesie. Zastanawiam się, który z błystek będzie najbardziej chwytliwy, ponieważ ich waga, plasterki i wygląd są różne, dlatego gra w wodzie powinna być inna.
Bez ogona, bez łusek, do zobaczenia na wędkowaniu !!!
Tutaj możesz obejrzeć film na temat tworzenia przynęt.